Yan komşum /jjk

3.Muzlu süt

"Peki yine de teşekkürler vakit ayırdığınız için"
"İyi günler"
Dudaklarımı birbirine bastırıp yine bir iş görüşmesinden olumlu sonuç alamayarak çıkmıştım.
Cidden kafayı yicektim sokağın ortasında tepinmek istiyordum.
Her zaman gittiğim kafeye doğru yürümeye başlamıştım
20 dakikalık bir yolun ardından her zaman oturduğum masaya oturup muzlu süt istemiştim.
Sütüm geldiğimde garsondan alacakken bardağı tutamayıp kırmıştım tüm süt de üzerime boşalmıştı
Ah cidden geç bile kalmıştım
"Çok çok üzgünüm gerçekten"
"Önemli değil ben size yenisini getireyim" gülümseyip geri yerime oturdum ve peçeteyle üstümü silmeye çalıştım ama pek fayda ettiği söylenemezdi.
Sütümün gelmesini beklerken yanımda hissettiğim hareketlilik ile kafamı oraya çevirdim "pardon yalnış geldiniz herhalde"
Kaşlarımı anlık olarak kaldırıp indirerek geri önüme döneceksen bu sefer o konuşmuştu
"Tanışıyor muyuz ? Çünkü cidden aşırı tanıdık geliyorsunuz da"
Böyle diyince biraz dikkatli incelemiştim ve gerçekten siması tanıdıktı
"Bana da yabancı gelmediniz ama çıkartamadım sizi"
İkinci muzlu sütümü getiren garsona teşekkür edip karşımda ki çocuğu incelemeye devam ettim.
"Ah her neyse daha fazla rahatsız etmeyeyim sizi"
Yalandan gülümseyerek kafamı olumlu anlamda sallamıştım.
"Evet gitseniz iyi olur" insanlara sabrım yoktu.
Çocuk tam kalkacakken tanıdık bir ses onu durdurmuştu "hey taehyung"
Jeon jungkook ? Siktir yine mi
Birbirlerini sarılıp nihayet beni fark ettiğinde anlık olarak gülümseyip geri nötr halime dönmüştüm.
"Sun yeon burda ne işin var ?"
Sakin kalmaya çalışarak jeona baktım
"Neden beni gördüğün her yerde aynı soruyu soruyorsun sanane kardeşim ne işimin olduğundan"
Sanki beni duymamış gibi masaya oturdu ve yanında ki taehyung mudur nedir onu da oturtturdu.
Cidden bi siz eksiktiniz !
"Oturun dememiştim"
"Bizde oturun demeni beklemiyorduk zaten"
"Kız istemiyorsa rahatsız etmeyelim jungkook"
Yanımda ki çocuğa minnettar bakışlarımı atıp geri önüme döndüm
"O hep rahatsız boşver en iyisi ben sizi tanıştırayım taehyung bu sun yeon benim yan komşum ve sun yeon buda tae benim en yakın dostum"
Yanımda ki çocuk gözlerini büyüterek bana döndü
Ne ayı mı oynuyor ?
"Aaa demek yan komşun bende nerden tanıyorum diyordum" şimdi köşeli jetonum düştü işte.
"Siz gecenin üçünde son ses müzik açarak beni uyutmayan mallarsınız değil mi ? Gerçi anlamalıydım"
Çocuk cidden pişman olmuş gibi bakınca az bi kötü hissettim
"Cidden çok özür dileriz sarhoştuk ve sesi o kadar açtığımızın farkında değildik"
"Özür dilemek istiyorsan masadan kalkabilirsiniz o zaman affederim"
Taehyung kafasını aşağı yukarı sallayarak ayağa kalktığında jeon onu geri oturtturmuştu.
"Nereye ya daha kahve içeceğiz"
Şaka mı bu ya kardeşim istemiyorum sizi salın işte "sen beni anlamıyorsun sanırım ama gitmenizi istiyorum"
Jeon çoktan siparişleri verdiğin de lanet ederek kafamı masaya yaslamıştım
"Ee sun yeon iş bulabildin mi ?"
Kafamı kaldırıp ciddi misin der gibi bakmıştım
"Sanane" jeon garsondan kahvesini alırken ben muzlu sütümü bitirip ayaklanmıştım
Masadan telefonumu alıcam derken bu sefer de kahveyi jeonun üstüne dökmüştüm.
Sanırım yaktım çocuğu.
"Yah sun yeon ölüyordum" gülümseyerek kafamı salladım "ama ölmedin garanti veriyorum ölmeyeceksin de"
Taehyung peçete ile jeona yardım ederek üstünü temizlemeye çalıştığında göz devirip hesabı ödedim ve kafeden çıktım.
...
"Ben geldiiiim canım annem ve bok çuvalı"
"Kızım iş bulabildin mi ?"
"Hoşbuldum anne ve hayır bulamadım"
"Sen anca bok çuvalı de ben sana iş buldum ama" gözlerimi bölertip abime baktım umarım şaka değildir.
"Nasıl ya ciddi misin ne işi"
"Bu sabah jungkookla konuştuk onun çalıştığı şirkette de eleman aranıyormuş bende seni önerdim ve kabul ettiler"
On saniyelik bi şokun ardından öfkemi tüm hücrelerim de hissetmeye başladım
"S-sen ne yaptığının farkında mısın ? SEN BİTTİN JİMİN"
Koşarak üstüne atladığımda yere devrilmişti üstüne oturup saçlarını çekmeye başladım
"Sun yeon dur bi kızım yapma" annemin bağrışmaları bana etki etmiyordu şu an.
"Anne o beni en nefret ettiğim insanla aynı şirkete koymuş hemde benden habersiz !"
Jimin kollarımdan tutup durdurduğunda tekme atmaya başlamıştım
"Başka katlar da çalışırsınız hem işe ihtiyacın vardı teşekkür etmen gerek bana"
Abim yukarı kata çıktığında ellerimle üstümü çırpıp sakin kalmaya çalışarak anneme döndüm
"O işe gitmiyorum" odama yöneldiğim de annemin sesi beni durdurmaya yetmişti
"Hayır küçük hanfendi bal gibi de gidiyorsunuz bu konu tartışmaya kapalı"
Yerimde tepinerek odama geçtim ve kapıyı sertçe kapattım
"Ooooff inanamıyorum gerçekten"
Bir süre yatağımda dinlendikten sonra abimin yanına gittim
"Ne işi bari onu söyle"
Omuz silkip bana döndü
"Bilmiyorum tam detayları jungkook ile konuşursunuz"
"Oooff" odadan çıktığımda hala abimin sesini duyuyordum
"Abiye oflanmaz!"
Odamda ki koltuğa oturup düşünmeye başladım
Ben şimdi haftanın 5 günü jeon jungkookla mı olacaktım ?
O psikopat sapıkla mı ?
Ah cidden sınırlarım zorlanıyor

Hikayeyi sevebilecek arkadaşlarınızı etiketler misiniz ?
Kitap yeni ve okuyucu sayısı artsın istiyorum.
Bol su içmeyi unutmayın 💖