Yan komşum /jjk

2.İş

Kapımın sesli bir şekilde açılması ve perdemin çekilmesi ile gözüme giren güneş ışıkları ile zorda olsa bir gözümü açıp odamda ki abime baktım "jimin mal mısın sal beni uyuyacağım"
Kafamın altında ki yastığı çekerek aldı
"Abiye mal denir mi tch bende seninle uğraşmak için ölmüyorum ama annem kahvaltıya bekliyor"
Yatakta dala fazla tepinmenin bir anlamı olmayınca doğruldum "tamam çık sen geliyorum"
Kısa bir duş alıp üstümü giyindim ve aşağı indim bugün yeni iş görüşmelerim vardı
Masada oturan annem ve abimin karşında ki yerimi alıp ağzıma bir şeyler tıkıştırmaya başlamıştım
"Kaç iş görüşmen var bugün"
"Açıkçası bir tane var ama yolda gördüğüm iş ilanlarının hepsine gidicektim iş almadan gelmem büyük ihtimalle"
"Senden tek istediğim sun yeon kibar olman ve lütfen şu sakarlıklarını bırak"
Şaşkın bir şekilde anneme dönüp baktım
"Ne yani bilerek mi yaptığımı düşünüyorsunuz ? Bir kere buna sakarlık denmez herkesin başına gelecek ufak talihsizlikler"
"Yani sen hiç sakar değilsin o yüzden mi her hafta iş değiştiriyorsun?"
Alttan alttan sırıtan abime sinirle bakıp cevabını verdim
"En azından ben iş değiştiriyorum senin gibi sevgili değil"
"Sun yeon!"
Masadan hızlıca kalkarak ayakkabılarımı alıp kapıya çıktım arkamdan bağırıyordu ama nafile.
Benimle beraber aynı anda kapıya çıkan jeon jungkooka bakıp göz devirdim cidden çocuktan nefret ediyordum.
Hızlıca ayakkabılarımı giyip yürümeye başladım
"Hey günaydın"
Yanıma gülümseyerek gelen jeona bakıp önüme döndüm
"Günün aydığını görebiliyorum sağ ol"
"Hep böyle gergin misindir sen"
"Hep böyle geveze psikopat mısındır sen"
"Ben psikopat ve geveze değilim"
Gülmüştüm
"Aynen bende gergin değilim"
"Sen az önce güldün mü ?"
"İronimi anlamadın demi ah her neyse boşversene"
"Tahmin edeyim yine iş bulmaya gidiyorsun ?"
"Doğru tahmin ama sanane"
"Bu konu da yardımcı olabilirim sana çalıştığım yerde de eleman aranıyor"
"Ben kendi işimi kendim bulabilirim jeon şimdi önüne dön ve yürü"
"Peki yine de bulamazsın ben yardım edebilirim aklında bulunsun"
Cevap vermeyip önüme döndüğüm de arabasına binip gitmişti.
Gereksiz samimiyete gerek yok yada eski sevgilim ve en yakın arkadaşım birlikte beni aldattığında tüm insanlardan uzaklaşan bendim.Zaten öyleydi o yüzden samimiyete gerek yok.
Bindiğim otobüsten inip iş görüşmemi yapacağım kafeye girdim bir adamın bana el sallaması ile masaya oturdum
"Merhaba sen sun yeon olmalısın"
Yüzüme kondurduğum sahte gülücük ile başımı salladım
"Ah evet iş ilanı için gelmiştim"
"Tamam şimdi sana bir kaç soru sormam gerekiyor"
"Tabi buyrun"
"Tam adın ve yaşın ne öncelikle"
"Kim sun yeon yaşım 21"
"Peki bana biraz kendinden bahseder misin?"
Zorla da olsa gülümseyip yine tamam dedim dayan sun yeon
"Ben iç mimarlık bölümü mezunuyum ama maalesef o alanda iş bulamıyorum ve o yüzden önüme gelen her işi yapıyorum bir abim var annem ile babam ayrı annem ile yaşıyorum"
Daha ne bilmek ister ki diye düşünüp sustum
"Sevgilin var mı ?"
Sabrım yavaş yavaş taşarken önümde ki adama nötr bakışlarımı attım
"Beyfendi sizene bundan"
"Bilmem gerekiyor ona göre bir davranış içerisinde olu-"
"Çok saçma kurallar ve sorular"
"Öyleyse çalışma seni zorlayan yok"
Ah cidden...
"Siktirin gidin"
Masadan kalktığımda kafeden çıktım ve sokaklar da boş boş dolanmaya başladım gördüğüm tek bir iş ilanı bile yoktu ve cidden yorulmuştum
"Hey sun yeon!"
Adımın seslenmesi ile o yöne döndüm
Hadi ama bunun burda ne işi var
"Senin burda ne işin var ?"
"Sanane asıl senin burda ne işin var ?"
"E ben Burda çalışıyorum içeri gelmek ister misin ?"
"Tabiki hayır sal beni jeon görüşürüz yada görüşmeyiz"
Önüme döndüğüm de kolumdan tutup durdurmuştu
Siktir
"Psikopat sapık sen bana ne hakla dokunursun!"
Elini hemen çekip bir iki adım geri gitmişti
"Cidden özür dilerim ani refleks olarak yaptım bende şimdi çıkıyorum işten seni eve bırakabilirim diecektim"
"İstemez"
Adımlarımı hızlandırıp ordan uzaklaştım ama cidden sabahtan beri sokaklarda boş boş dolandığım için ayaklarım bedenimi taşıyamaz hale gelmişti.
Kaldırım da gördüğüm banka oturup otobüs beklemeye başladım ama on dakika geçmesine rağmen ne otobüs ne de taksi vardı
Önümde duran araba ile bir saniye gerilsem de camı açıldığında gördüğüm surat ile yine gözlerimi devirdim
"Yine ne oldu jeon psikopat"
"Atla hadi beraber gidelim evlerimiz yan yana zaten neden taksiye para veresin ki"
Tamam dedikleri mantıklı gelse de binmeyecekt-amaaan kim beleş şeye hayır der ki
"Tamam ama uslu dur"
Arabanın ön koltuğuna yerleştiğimde kemerimi bağladım ve önüme döndüm
Jeon bana bakıp sırıtmaya başladığında bende suratsız bir şekilde ona döndüm
" ne var ne gülüyorsun ayı mı oynuyor gerçi ayı oynadığında da neden gülerler anlamış değilim"
"Hayır sadece şey"
Bana bakarak arabada ki bir tuşa bastığında arabanın üst tarafı açılmaya başlamıştı
Yok artık
"Belki biraz rahatlatır diye düşündüm"
Arabayı çalıştırıp gaza bastığında dayanamadım ve kemerimi çözüp ayağa kalktım.
Kollarımı açıp saçlarım rüzgarda savrulurken cidden iyi gelmişti
Gözlerimi açıp jeona baktığım da mal mal sırıtıyordu
Açtığı şarkı ile iyice gaza geldiğimde gözüme giren sinekle az daha ölüyordum
"Hassiktir ya"
Sinirli bir şekilde geri yerime oturduğumda anlamaz bakışlarını göndermişti jeon
"Bana bakma"
Direkt olarak yola geri döndüğünde o görmeden hafifçe gülümsemiştim
Salaktı cidden
Araba evin oraya geldiğin de inip jeona baktım
"Teşekkür etmemi beklemiyorsun heralde"
"Senden öyle zor şeyler beklemem merak etme"
Yalandan gülümseyip baktım
"Güzel o zaman görüşmeyelim"
Evime yöneldiğim de arkamdan görüşürüz diyip el sallamıştı
Annemlerin hala eve gelmemesini fırsat bilerek hemen duşa girdim ve kendimi yatağa attım
Tanrım çok yorgunum...
Yemek bile yiyemeden gözlerim kapanmaya başlamıştı çok dert etmedim ve kendimi uyumaya bıraktım.

Okuyanlar lütfen yorum yapabilir mi hikayeyi sevdiniz mi merak ediyorum diğer bölümde görüşürüz bol su için ❤️