Fullmoon

Prologue

"Walang hiya kang babae ka! Hindi ka na mahiya sa sarili mo, wala na ang mga magulang mo kaya ang mas mabuti pa lumayas kana dito"

"But auntie" She push me on the door with my clothes.

"Huwag ka nang babalik pa dito dahil wala ka ng karapatan sa bahay na ito" At isinara niya ang pintuan ng pagka-lakas lakas.

I have no choice but to seek for home, wala akong pera kaya hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng mga paa ko. Nagpunta ako sa isang bangko para icheck ang banks account ko, baka sakaling may nilagay ang mga magulang ko bago sila namatay.

Thank God at may 30,000 silang nilagay, pero san ako dadalhin ng 30k na yan? Lahat ng bagay dito sa mundo ay napaka mahal na.

_________________

1 year had passed simula ng palayasin ako ng auntie ko sa bahay namin.

Akala ko hindi ako makakabangon pero heto ako ngayon mas mayaman pa sa kanya. Yeah hindi ko masasabing sobrang yaman ko pero sapat na sa akin na nabubuhay ako, nakatira lang ako sa isang apartment na malapit sa pinapasukan kong school.

2nd year college na ako sa Roosevelt University, katratransfer ko lang ngayong taon kaya hindi kopa masyadong alam ang school na yan.

"Houdini, Miracle Elora S. ." Tawag nung prof. namin. Agad akong nagtaas ng kamay.

Yeah tulad ng mga istorya sa ibang libro, mgsstart din ang story ko sa first day of school.

Pero syempre walang lalaking gwapo na malilate tapos itatabi sa akin kasi may bakanteng upuan sa tabi ko at aasarin kaming bagay kami at magkakatuluyan kami.

Isang malaking 'IMAHINASYON" Ang story ko ay hindi ganon!

"Sorry I'm late" may biglang pumasok at napatingin kami doon.

Isang lalaking medyo matangkad at ubod ng puti.

"What's your name? Mr?" Our prof said.

"Blue James Franklins" Sabi niya.

"Okay seat beside to Ms. Houdini......Ms. Houdini please raise your hand"

Naglakad yung lalaki at umupo sa tabi ko!

Shit! Bakit ganon?

Natapos ang maghapon ng sobrang nakakaboring, kaya nung maguuwian na nagmadali akong umuwi dahil magluluto pa ako ng ulam ko.

Nakakatikim ako ng sisig kaya bumili muna ako sa market ng mga lulutuin, dumaan na din ako sa 7/11 para makabili ng soju.

Umuwi na ako at nagsimula ng magluto ng may kumatok.

"Hoy Mira hindi mo pa nababayaran yung utang mong tubig." Tss andito nanaman si aling bebang para singilin ako sa tubig.

Agad kong inabot yung bayad ko ng walang eskpresyon sa mukha ko.

Nagumpisa na akong kumain at nagpakalasing.

__________________

"Hoy dadaan na si Ms Manhid" sabi nung lasengero sa kanto namin.

Napapikit ako sa lakas ng bunganga niya, umaalingasaw yung baho ng bunganga niya kaya hindi kona pinansin.

"Ate ate" may kumalabit sa aking pulubi.

"Ate kahit barya lang po" sa araw araw kong dumadaan dito ay hindi ko pa siya nabibigyan ni piso. Nakakaawa ang kalagayan niya kaya naawa ako.

Kahit alam kong wala na akong pera binigyan ko siya nung isang daan, sinabi kong ibili niya yun ng mga pagkain niya, tuwang tuwa naman siya.