👑Chapter 1👑

125 6 2
                                    

Claire's POV

Na discharge na si Claire sa ospital na pinanggalingan niya at na-explain na din ng doktor ang sitwasyon niya. Dahil nga himala na nakaligtas siya, hindi raw ma-iiwasan ang mga komplikasyon, her memories are one of the affected parts. She can't remember anything that was 3 years ago 'till recently.

Hindi na rin naman siya naka pagreklamo dahil unang-unasa lahat, wala siyang alam sa nangyari sa loob ng tatlong taon na'yon. Although it lights up her curiosity on to how she was in this situation, she rather not hear the details of her stupidity.

Pangalawa, wala siyang pake-alam. She asked for a short and non-dramatic summary of her recent life events, and base on her parent's summation, she really was in deep trouble before. Kamuntikan na siyang mamatay, so maybe its time for her to lay low.

At panghuli, Pangalawang buhay niya na to kaya't mainamna rin na lubos-lubusin na niya, hindi ba? Come to think of it, I feel like its been a while since I had such an easy mission like this.

She told her parents that she can walk when the doctor asked, pero nagbingi-bingihan lamang ang mga ito at ipinasakay siyasa wheelchair.

Napapikit nalang siya sa pagkainis. She promised herself na aayusin niya ang buhay tutal milagro ang nangyaring pagkabuhay niya. Pero gusto niyang sipain ang tatay niyang tulak-tulak siya habang sumisipol pa.

He's enjoying this, aren't he?

Tinignan niya ito ng masama bakit nga ba parangtuwang-tuwa pa itong magtulak ng wheelchair niya? Napailing nalang siya at hinayaan ang ama.

Nang makarating sa parking lot ng ospital ay nakita niyang nag-aabang ang gang niya sa kanya. Ng sandaling itigil ng tatay niya ang pagtulak ay tumayo na siya at tinignan ito ng matiim. "We'll leave first. We need to have a meeting about what move should we do next." Aniya na tinanguan lang ng ama niya at inakbayan ang ina bago pumunta sa sariling sasakyan.

"Let's go." Sabi ko at pumasok sa loob. Agad konamang napansin si Easton na nasa manibela. "I didn't expect you to be here early Easton." Bati ko sa knight ni Luiesa. He smiled politely at me, "The queen is asking for the princess' presence." I nod in acknowledgment. The ride was somehow quiet.

Its normal for us to quietly travel but I felt like there's something missing. Maybe it's just the amnesia thing (No pun intended).


Dumiretso kami sa bahay nila Luiesa. But instead of getting off the car ay may pinindot si Easton na button sa kotse na nagpabukas ng isang underground ramp.

"We seldom go here, I miss this." excited na ani Luiesa.

Bumaba na ang kotse at dumeretso ito sa isang underground HQ na kaming apat lang ang nakaka-alam.

"Such a waste na hindi umabot sina Amber at Raiza sa HQ na to." Tumango ako. Nag-quit na kasi ang dalawa sa grupo.

Sabi ni Dad ay pamalit lang naman daw si Raiza kaya't hindi ko nalang din pinakealaman ang pag-alis niya. Pero nagtataka ako kung paano nawala si Danielle? I want to remember, but every time I try, my head will hurt at and my nose will start bleeding.

..Fucking malfunctioning body...

Si Amber naman ay guilty na nagpaleak daw siya ng information about sa gang kaya't nagdesisyon itong umalis. Sinubukan kong pigilan si Amber, ngunit desidido talaga siyang mag-quit, kaya wala na akong nagawa pa.

What an extreme turn of events, huh?

"Easton." Tawag ko sa knight.

"Yes?"

Firetixe Reborn (On Indefinite Hiatus)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon