Yenilgi🦋

Ben İrem

Ben İrem, hâlâ daha içinde bir kız çocuğu barındıran halbuki yetişkin olmak için ilerleyen yaşlardayım. Aslında bir nevi masal kahramanıyım. Sizin için öyle değilim ama babam için öyleydim.
Hikayeme başlarken size şunu söylemek istiyorum. Belki beni tanımıyorsunuz ama içinizden biriyim her gece yastığı ısıra ısıra ağlayan içinizden biri, sadece biri.
Şimdi sizi 8 yaşındaki İrem'e götüreceğim hikayenin başındaki o mutlu kıza;
- İlkokulda masaların üzerini Gökhan'ın adı ile boyamaktayım. Gökhan sınıfın en zeki öğrencisi ve ben ona aylardır hayranım. Aynı sınıftayız karşımda oturuyor ve arada kafasını kaldırıp Kübra'yı izliyor. Dersin bitmesine son 5 dakika var ama okulu seviyorum ve ders çalışmaya bayılıyorum. Siz çaldığında isteksiz bir şekilde sınıftan çıkacakken kolumdan tutan öğretmenin sayesinde afallayıp gözlerimi Gökhan'dan çevirip ona baktım. Bu gece onlarda kalmamı istediğini söyledi, kardeşimde gelecekmiş. Bu arada kardeşim benden 2 yaş küçük ve daha anaokuluna gidiyor. O gece annemle ve babamla hiç konuşmadım ve saatlerce uyuyamadım. Neredeydi? Neden biz burda kalıyorduk?
*Bunun cevabı 9 yaşındaki İrem'e götüreceğim.
- Yuvarlak bir masada harflerle cebelleştiğim saatlerdeyim doğum günündeyim ama hiç kutlanmadı bu sefer. Kimse bana 'doğum günün kutlu olsun' demedi. Nedenini biliyor musunuz?
Annem ben üzülmeyeyim diye aylarca bana hep yalan söyledi ama ben babamı hep bi yerlerde ağlarken buluyordum. 8 yaşındaki İrem hayattan ilk kazıklarını 3 defa yedik hayırlı olsun güzelim.
-Baba, neden her gece durmadan ağlıyorsun?
Babam bana bakarak ağlamayı hiç kesmeden devam etti. Saçlarımı okşuyordu. Çok geçmeden kısık bir sesle yanıt verdi;
-Babannen,Halan ve deden çok uzaklara gittiler kızım.
-Merak etme, gelirler. Gezmeye gitmişlerdir ,ağlama baba.
-Hayır güzelim, gezmeye gitmediler. Onlar cennete gittiler, gelemezler bir daha.
Cennet neresiydi? Güzel bir yer mi? Neden geri gelmiyorlar? Babamı götürmedikleri için mi ağlıyordu? Babamda dönmez miydi giderse, babam oraya gitmemeliydi.
-Baba sende cennete gitmeyeceksin di mi?
-Ben seni bırakıp hiç bir yere gitmem Pamuk prensesim.
~14 yaşındaki İrem; Ben bölüyorum ama yalan söylemiş farkında mısınız?~
*11 yaşındaki İrem;
Beni topraklarla dolu yerlere götürüyolar, çevredeki insanlar sürekli ağlıyor. Babamda sürekli gösterip 'bu halan, bu babaannem ve bu da deden' diyor. Karşımda topraktan başka hiç birşey durmuyor. Babam neden bana yalan söylüyor?
*12 yaşımdaki irem;
Tatilden dönüyorum, yol uzun. Ordudayız, annem , ben, kardeşim. Babam gelmedi, o çalışıyor. Onu özledim bizi otogara bırakırken ağlamıştı, bende çok ağladım. İlk defa ayrı kalıyoruz. Onu çok seviyorum. Babam bana cenneti uzun uzun anlattı artık biliyorum ama bana söz verdi, dedemlerin yanına gitmeyecekmiş.
Otogar girişine geldik ama babamın arabası gözükmüyor. İş ortağı bizi almaya gelmiş, arkamızda teyzemler duruyor. Burda ne işleri var?