Demi-God's Academy

Chapter One: The Arrogant Protagonist

Dedicated to my two friends Rachelle and Kristine

Van POV

NAY ALIS NA PO AKO- sigaw ko kay nanay habang binubuksan ng pinto namin. Lumabas si nanay sa kusina at pinuntahan ako sa pintuan ng bahay.

Sige anak mag-iigat ka.- sabi ni nanay sabay halik sa noo ko na syang medyo ikinainis ko.

Nanay naman eh, hindi na ako bata na hahalikan mo sa noo. Nagmumukha akong bata nyan eh, Binata na po ako.- inis kong sabi kay nanay na syang ikinangiti nya ng malapad. Hindi ko gusto yang ngiti ni nanay dahil alam ko may kalukuhang gagawin naman syang gagawin sa akin.

Uy binata ang na ang baby ko ayaw nya ng hinahalikan sya sa noo- habang sinasabi nya ang mga yan ay kinikiliti nya naman ako sa tagiliran.

Hahahahehehah- hindi ko parin mapigilan ang tawa ko basta si nanay ang kumikiliti sa akin.

-Haha- tama na nay -haha- may -haha- may pasok pa ako baka mahuli ako sa klase ko.- sabi ko kay nanay habang tumatawa. Tinigilan naman ni nanay ang pakikiliti sa akin

Oh sya sige mag- iingat ka ha.- sabi ni nanay habang ako ay lumalabas na ng bahay. Nag- wave na ako ng kamay sinyales na aalis na ako. Gumanti naman si nanay habang nakangiti sa akin. Pagkatapos kung kumuway kay nanay ay itinuun ko na sa daanan ang mga paningin ko baka masagasaan pa ako ng mga sasakyan.

Hindi pa pala ako nagpapakilala. Hindi kasi uso sa akin ang pagpakilala nagmumukha kasi akong bakla tulad ni AUTHOR. hahaha. Ay sorry author nabuking ka. Hahaha.

A/n: Sige pa tawanan mo pa ako para mamatay ka. Hahahahaha (evil laugh). Pakilala ka nalang nga at wag mo akong bwesitin.

Hahaha. Pikon si AUTHOR. Sige na nga magpakilala na ako kahit hindi ko hobby yun. Im Van Matthew Adams na gwapo.

Bakit kaya biglang humangin? Babagyo ata o nagseselos lang ang bagyo dahil mas mahangin pa ako sa kanya. Hahaha.

Wow ang haba ng usapan natin sa sobrang haba guwapo tuloy ako. Bat ba sa tuwing magsasabi ako ng guwapo humangin? Nakagkainis na ha. Gusto ko na talagang sapakin tung bagyong ito pero dahil gwapo hahayaan ko nalang. Hahaha.

Pagkapasok ko palang ng school campus ay nagsigawan na ang mga babae dahil hindi nyo na itatanong Campus King Crush ako dito sa school. Yung Valentines day nga eh halos magkastampede na dahil gusto nila akong bigyan ng mga Flowers, chocolates, candies, at kung ano pang pwedeng ibigay sa akin, at ang resulta ayun halos di magkaundagaga sa pagdala ng binigay nila sa akin.

Hi van, ang gwapo mo talaga!

Gwapo mo van!

Pwedeng maging tayo na Van?

Yan yung mga bulungbulungan ay hindi sigawan ng mga babae sa akin. Tapos si nanay hinahalikan lang ako sa noo.

Hay! Napabuntong hininga nalang ako.

May naramdaman ako kumalabit sa balikat ko at paglingon ko ang dalawang baliw kong kaibigan.

Uy Van, sumisigaw naman ang mga babae dahil sayo. Ibang klase katalaga ang kagwapuhan mo.- sabi ni Raphael sa akin sabay ngiti na parang aso.

Ako pa ano pa ang silbi ng pagiging campus king crush ko kung hindi ako gwapo diba.- sabi ko sa kanilang dalawa na paramg tatawa.

Tama ka talaga Van ano pa ang silbi na tinawag ang grupo nating Gods of Handsomeness kung hindi tayo makisig, diba?- comento naman ni khris sa mga sinabi ko sa pinsan nya.

Magpinsan itong si Raphael at Khris. Magkaibigan na kaming tatlo simula palang nung Grade 3 kami hanggang ngayon na third year high school na kami.

Iwan ko nga bakit ganito kami ka gwapo. Minsan may nagsabi sa amin ng pangGODS ang kagwapuhan namin. Humagin naman, nakakainis na itong hangin na ito ha. Nasapak nga.

Pagpasok palang namin ng classroon ay nagsigawan na naman ang mga classmate naming mga babae.

Tumahimik nalang sila ng pumasok na ang Terror old English Teacher sa Classroom. Pumunta naman kami sa nakalaang upuan para sa aming tatlo sa likuran.

Nagsimula ng magturo si Mrs. Rose Makaluma.

Okay class i have a question before we start our class. What is fiction and Non-fiction? And differentiate the two?- tanong ni Mrs. Makaluma sa amin habang nakataas ang isang kilay, naghihintay ng kung sino ang magtaas ng kamay at sasagot sa kanyang tanong.

Nang napansin nyang parang walang may balak na sumagot sa kanyang tanong eh pumunta sya sa kanyang mesa at kinuha ang kanyang class record. Nag-umpisa na syang tumawag ng pangalan. Sa kasamaang palad ay ako ang nauna pero dahil gwapo ako at matalino ay nasagutan ko yung tanong.

Okay, Fiction is a something invented by the imagination or feigned. On other hand Non-fiction is a writing that about facts or real event. In short fiction is not true and the nonfiction is a fact, maam- sabi ko kay maam na syang ikinangiti nya.

What a nice explaination Mr. Adams. You can seat- masayang banggit ni Gng. Makaluma

KKKRIIGGG!! (TUNOG NG BELL)

Okay class, it's already time. I'll continue my lesson tomorrow. Lastly, study our lesson because we have a short quiz tomorrow before I will continue my lesson. Understand- sabi ni Mrs. Makalima sa amin bago sa umalis sa aming classroom.

Wow Van, talino mo talaga.- sabi ni Raphael sa akin.

Ako pa aanhin mo pa ang kagwapuhan kung wala kang utak diba?- pagmamayabang ko kay Raphael

Kung hindi lang talaga kita kaibigan van nasapak na kita dahil sa kayabangan mo.- tumatawang sabi ni khris

Tama ka talaga Pinsan nakakainis na ang kayabangan mo paminsan. Masuntok nga.- sabi ni raphael habang mahinang sinuntok ako sa balikat.

Kapag gwapo ka dapat mo lang ipagmayabang hindi na uso ngayon ang pahumble.- sabi ko dalawang magpinsan

Salamat at tapos na ang isang araw na makabasag bungo na mga subject. Papalabas na kaming tatlo sa campus ay nagsigawan na naman ang mga babae na parang nagwawala dahil sa kagwapuhan naming tatlo.

Uy van wag ka aabsent bukas ha dahil may sasabihin kami ni insan sayo.- sabi ni raphael sa akin

Tama si pinsan van, wag ka talagang aabsent kung ayaw mong magsisi.- sabi ni Khris na nanakot.

Kinalibutan naman ako sa sinabi ni Khris kaso bigla syang tumawa kaya ayun binatukan ko.

Aray! Grabe ka naman Van hindi na nga gumagana nang mabuti itong ulo ko dinagdagan mo pa.- sabi nya habang hinihimas ang ulo nya

Yan ang bagay sayo. Nga pala raphael saan tayo mag-uusap?- tanong ko kay raphael

Sa tambayan lang Van.- seryosong sagot ni Raphael.

Sige punta lang ako doon. Sige Raphael at khris uwi ba ako.- paalam ko sa kanila at tumalikod na.

********

Sana nagustuhan nyo ang first chapter ng kwentong ito.

Salamat sa mga nagbabasa.

Nga pala kung makaabot ito ng 300 reads sa next na pag-update ko lingguhan na ang pag- uupdate ko. Salamat guys.

Happy sunday sa inyo guys dont forget to go in the church.

Next Chapter: Farewell and The Truth.