part 7

146 2 1
                                    

lopen we naar binnen . We kijken wat we willen. "Nou laat me raden, jij neemt mango." ."Huh hoe weet je dat?". (Sorry in mn hoofd klonk dit grappig ofzo). Ik lach. "Jahaa". Als we bestelt hebben lopen we naar buiten en gaan aan een tafeltje zitten. Ineens komt er een groepje meiden aan, ook van onze leeftijd. Ze giechelen de hele tijd en zijn ons aan het filmen. Ze schermen hun telefoon een beetje af in de hoop dat wij het niet zien, maar het is natuurlijk overduidelijk. "Uhm Aless, ik vind het een beetje naar dat die meiden ons filmen... . Ach, maak je geen zorgen, die komen zo voor een foto en gaan dan weer weg. Ze lopen naar ons toe en gaan bij Alessio staan. Mogen we misschien op de foto? Vragen ze. Ugh, ik moet nu al niks van ze hebben. Ze praten ook zo bitchie. "Jahoor" hoor ik Alessio zeggen. Ze gaan op de foto en blijven gewoon staan. Dan loopt er een van de meiden naar mij toe en duwt mijn ijsje op mijn shirt. "Oeps, het spijt me dat ging echt perongeluk" zegt ze heel slijmerig. Alessio:" kom op zeg, doe niet zo sneu. Waar was dat nou weer voor nodig!". Een van de andere meiden zegt dan:" je gaat me toch niet vertellen dat je het voor die slet opneemt hè. Ik bedoel wat moet je met zo'n zwerfertje. Nu staat Alessio boos op. Hij duwt haar naar achter en zegt:" doe is normaal. Nog 1 keer zoiets over haar zeggen en ik hoek je neer."(oehh agressief). Snel doen de andere meiden een stap naar achter. "Jij daar" geef me 5 euro zodat ze een nieuw ijsje kan halen. "Zachtjes zeg ik:" Aless dat hoeft niet, ik heb toch geen zin meer. Zullen we naar huis gaan ?" Hij gritst de 5 euro uit de uitgestoken hand van het meisje en duwt ze weg. "Optyfen". Hij loopt de ijssalon in en komt even later terug met een stapel servettjes. "Alessio dat was echt heel lief van je, als ik alleen was hadden ze me nog een blauw oog erbij geslagen ook.". Hij glimlacht en kijkt me vragend aan of hij het ijs van mijn shirt mag vegen. Dat ligt namelijk ten hoogte van mijn borst. Ik knik en pak ook een paar servettjes van het stapeltje. Als het weg is en er alleen nog een grote roze vlek over is. Lopen we naar de fiets. Ik kijk naar de vlek. "Shit man, straks gaat het er niet meer uit en iedereen zit me nu al aan te kijken". "Hier", Alessio doet zijn hoodie uit.(Hij heeft er nog een shirt onderaan). "Dankje" zeg ik dankbaar. Ik trek hem aan en stap achterop de fiets. Dan fietsen we samen naar huis.

Als we thuis zijn loop ik naar boven om mijn shirt in de was te doen. Alessio is toch beneden dus ik doe hem wel gewoon uit voor de wasmachine dan kan ie er gelijk in. Als ik hem in de wasmachine doe en net bezig ben dat ding aan te krijgen komt Alessio er ineens aanlopen. Snel doe ik zijn hoodie voor mijn lichaam want ik heb geen shirt aan dus sta ik in bh. Alessio heeft niks door dus hij loopt naar mij toe. Ik word weer rood. Hij kijkt naar me en ziet dan dat ik geen shirt aan heb. "Oh sorry" zegt hij en draait zich om. Gauw doe ik de hoodie weer aan en loop naar Alessio's kamer. Alessio zit op zijn bed, ik ga naast hem zitten en ga op mijn telefoon. Ben ik echt zo lelijk? Vraag ik ineens. Alessio kijkt me aan. "Natuurlijk niet! Je bent heel mooi! Je moet je niks van die meiden aantrekken. Die zijn gewoon jaloers dat ik jou WEL aardig vind." "Meen je dat?" Vraag ik met tranen in mijn ogen." Ik kan het zelfs bewijzen!" Zegt Alessio. "Hoe dan?" "Zo" en hij buigt zich naar me toe en geeft me een kus. Ik kijk hem aan en bloos. Hij lacht heel cute naar me. Ik kijk hem lachend aan en geef hem een knuffel. Ik blijf even liggen totdat de bel gaat. Alessio:" ik heb pizza bestelt dus ik denk dat het dat is". Hij loopt de trap af en doet open. Even later komt hij weer terug met 2 pizzzadozen in zijn handen. Hij legt ze op bed en zet Netflix aan. Ik ga wat dichter tegen hem aanzitten en we eten onze pizza op. We kijken de film af en dan ga ik tegen Alessio aan liggen. Hij kijkt me aan en doet een arm om me heen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en zo vallen we in slaap.

~tijdskip tot de laatste dag~
Ik blijf nog tot vanavond en dan moet ik met de trein weer terug. De rest van de dagen hebben we een beetje Netflix gekeken, gevoetbald en gewoon gechillt. Ik kleed me om en pak daarna alvast mijn koffer in terwijl Alessio beneden zijn moeder even aan het helpen is met de vaatwasser. Mijn telefoon gaat af. Ik neem op:

" hey lieverd, met mama". "Oh hey mam, hoe gaat het?" ." Daar wilde ik het dus net met je over hebben, uhm, Max is nog bij tante Monie enzo, en ik ben daar nu ook. Papa is nog thuis alleen doordat papa en ik het op dit moment niet zo goed met elkaar kunnen vinden heb ik besloten komende tijd samen met Max hier te blijven. Ik wilde dus vragen of jij misschien nog iets langer daar zou kunnen blijven? Anders kan je ook naar Senna of tante Monie maar omdat je daar toch nu bent en je dan ook afleiding hebt...?" Ik rolt een traan over mijn gezicht. "Ik zal het even vragen. Wacht even hoor, ik bem je zo terug" Ik hang op en loop naar beneden. Als ik beneden kom loop ik naar Alessio toe. Hij ziet mijn rode ogen en vraagt gelijk:"Eva! Wat is er?" Ik probeer wat te zeggen alleen er komt geen geluid uit mijn keel. Ineens rollen er een heleboel tranen achter elkaar over mijn wangen. Ik huil heel hard en Alessio spreidt zijn armen. Ik duik erin en hij aait over mijn hoofd. Ik wordt langzaam iets rustiger en Alessio tilt me op en zet me op de bank. Hij loopt weer weg en komt terug met een glas water en gaat naast me zitten. "Oké vertel me nu wat er aan de hand is". "Ik, mama, papa, blijven, ruzie." Ik kom niet uit mijn woorden en blijf maar snikken. Hij trekt me op zijn schoot en knuffelt me net zolang tot ik weer rustig ademhaal. "Oké,probeer het nog eens" zegt hij lief. Ik zucht diep:"Mijn moeder en Max blijven voor een tijdje bij mijn tante omdat mijn vader en moeder steeds ruzie hebben. Ze belde net om te vragen of ik hier wat langer kon blijven. Anders kan ik wel naar Senna of mijn tante maar omdat ik hier was enzo... Ik kijk Alessio aan en voel de tranen weer opkomen. Dan zegt Alessio:" tuurlijk kan je hier blijven, net zolang als nodig is. Het komt echt wel weer goed.
" Zijn gezicht komt dichterbij en ik doe mijn ogen dicht. Dan voel ik zijn lippen op de mijne. "We zoenen!!" Gaat het in mijn hoofd. Als de zoen klaar is kijken we elkaar aan. We glimlachen naar elkaar. Dan geef ik hem een knuffel. "Ik ben echt blij dat ik je heb leren kennen" fluister ik. " Zullen we anders even naar het voetbalveld gaan? Dan kan je gewoon even nergens aan denken." "Ja graag". Ik sta op en trek Alessio aan zijn hand mee:"Kom we gaan!" Hij lacht en staat op. We stappen op zijn fiets en rijden naar het voetbalveld. Toevallig zijn Melle, Rami, Mathijs en Khalid er ook. "Hey jongens" probeer ik op mijn vrolijkst te zeggen. Helaas merkt Melle dat ik helemaal niet vrolijk ben en vraagt wat er is. "Mijn ouders hebben ruzie en daardoor moet ik langer blijven. Maar zullen we 3 tegen 3 doen?". Alle jongens stemmen in en jullie beginnen

OnbereikbaarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu