Onbereikbaar

part 8

Dan komt er een auto de parkeerplaats oprijden, er stapt iemand uit. Ineens blijf ik stilstaan. Melle, die achter mij aan rende botst tegen me aan. "Wtf doe jij nou weer?!". "Dat kan ik beter aan hem vragen" en ik wijs naar de man die net uit zijn auto is gestapt. Alessio komt naast me staan:" wie is dat dan?"." Mn pa, en ik heb geen idee wat hij hier komt doen. Ik vertrouw hem niet echt eigenlijk, hij deed ook echt raar tegen mijn moeder en ze was de laatste paar dagen dat ik hier was ook bang voor hem, dus willen jullie wel een beetje bij me blijven?" Ik ga een beetje achter Alessio staan maar papa heeft me al gezien. Hij loopt het veld op en loopt naar me toe. "Verstop je je nou voor mij Eva?" Zegt hij iets te lief waardoor ik eigenlijk bang wordt. "N neehoor, ik stond gewoon toevallig een beetje achter Alessio". "Aha, jij bent dus Alessio" zegt mijn vader. "Ja" zegt Alessio en hij steekt zijn hand uit. Mijn vader schut zijn hand en knijpt er best hard in. Ik zie Alessio's gezicht zich een beetje verbijten. "Maar wat kwam je doen pap? ". " Ik dacht, ik kom je ophalen, dan hoef je ook niet met de trein terug". "Huh, maar mama zei dat ik langer hier moest blijven". "Dan heeft ze zich vast vergist, kom maar gewoon mee". Zegt hij ineens best bot. "Uhm, ik vind het wel prima hier, ik kom wel over een weekje ofzo naar huis". "Ik wil dat je NU mee gaat. Nu mengt Alessio zich ook in het gesprek. "Uh, ik wil me er niet mee bemoeien ma-" "doe dat dan ook niet!" Kapt mijn vader hem af. Hij trekt me aan mijn arm mee en loopt naar zijn auto. Ik probeer me los te trekken maar zijn hand klemt extra strak om mijn arm. Hij duwt me in zijn auto. "Mijn spullen liggen nog bij Alessio's huis.". Mijn vader rijdt naar Aless' huis en ik loop via de achterdeur naar binnen, ik had mijn koffer al ingepakt en ik neem hem mee naar beneden. Ik stuur Alessio nog een appje (Swipe) en loop weer naar buiten. Mijn vader snauwt naar me:"schiet een beetje op en stap in de auto!"." O oké" we rijden naar huis. Onderweg vraag ik nog waarom ik ineens naar huis moest, maar mijn vader negeerde me. Toen ik het nog een keer vroeg viel hij tegen me uit dat ik niet zoveel moest vragen en blij moest zijn dat ik niet met de trein hoefde. Op één of andere manier werd ik een beetje bang. Toen we thuis kwamen liep ik gelijk naar boven. Ik hoorde voetstappen op de trap en mijn deur zwaaide open. "Telefoon inleveren en op je kaner blijven, als je eraf komt ben je nog niet jarig". "Waarom?" "Niet tegenspreken" en hij gritst mijn telefoon uit mijn handen. Als hij weer beneden is ga ik maar op mijn bed liggen en ik val na lang denk waarom dit ineens moet in slaap. Ik heb eigenlijk wel honger en gelukkig heb ik nog een zak chips onder mijn bed liggen. Ik zet Netflix op maar even later bonkt mijn vader op mijn deur dat ik geen geluid op iets dergelijks mag maken. Ik besluit maar weer te gaan slapen en de volgende morgen wordt ik rond 10.00 uur weer wakker. Ik besluit vandaag naar Senna te gaan in de hoop dat ik daar nu kan blijven. Ik kleed me om en loop stil naar de badkamer en ga naar het toilet en doe mn haar enzo. Dan loop ik zo stil mogelijk de trap af en pak mijn koffer.
Net als ik de deur open wil doen hoor ik mijn vader achter mij. "EN WAAR DACHT JIJ HEEN TE GAAN". "I i ik ik wilde een ro rondje gaan lopen. "MET EEN KOFFER, JIJ WILDE GEWOON VLUCHTEN HÈ". "N n nee echt niet, ik w wilde g gewoon wat frisse l lucht". "JAJA DAT ZOU IK OOK ZEGGEN. ALS JE ETEN WIL MOET KE DAT NU PAKKEN WANT IK WIL JE DE REST VAN DE DAG NIET MEER ZIEN" En hij geeft je een harde klap in je gezicht. Ik loop naar de keuken en smeer een broodje en pak ik nog wat andere eten en drinken. Dan loop ik weer naar mijn kamer en onderweg zie ik mijn telefoon liggen. Ik pak hem zo onopvallend mogelijk, loop snel naar mijn kamer en doe de deur op slot. Ik pak gauw mijn telefoon en zie dat ik een appje van Alessio heb. Gauw open ik het appje en stuur daarna iets terug. Er rolt een traan over mijn wang. Ik wis alles alvast en ook mijn zoekgeschiedenis enzo. Net als ik hem wil verstoppen hoor ik mijn vader aankomen." GODVERDOMME EVA JIJ DOET NU DIE DEUR OPEN EN GEEFT DIE KLOTENTELEFOON. Ik open voorzichtig de deur en duw mijn telefoon in mijn vaders handen. Ik wil direct de deur weer dicht doen maar hij houdt zijn voet er net tussen en duwt de deur open. "ALS JE DAT NOG 1 KEER DOET OF IK HEB NOG 1 KEER LAST VAN JOU DAN BEN IK NOG NIET KLAAR MET JOU". Hij slaat me met zijn vlakke hand een paar keer in mijn gezicht en laat me met een bloedneus achter in mijn kamer. Tranen rollen over mijn wangen. Ik loop naar de badkamer en maak mijn gezicht schoon. Ik druk een doekje tegen mijn neus en loop weer naar mijn kamer. Daar ga ik maar Netflix kijken. Als ik na bijna een heel seizoen van mijn serie heb gekeken eet ik even wat en kijk dan weer verder. Ondertussen is het al avond en ik eet maar een broodje en de koude pasta die nog in de koelkast lag. Ik voel me heel naar en moet weer denken aan Alessio, mama, Max en Senna. Ik mis ze. En ik snap niet waarom ik van papa niks meer mag en hij zo raar en agressief doet. Huilend val ik in slaap.