Ben Asya.
Şöyle bir düşündüm de kendimi anlatmak ne kadar da zormuş meğer. Düşünmek yazmaktan daha kolaymış. Burdan anlayabilirsiniz ki sakin bir ortamda olduğumda kendimi çoğunlukla düşünürken bulurum. Çeşit çeşit nedenler, sorunlar bulup onlara çözümler arıyorum sanırsam. Yok yok yada kendimi kandırıyorum. Bir insan neden bu kadar cok düşünür ki? Nasıl bir nedeni olabilir de her zaman düşüncelerin içinde kaybolmayı tercih eder. Ben de böyle bir insandım. Canım sıkılırdı oturup düşünürdüm. Kendimi düşünürdüm. "Biri" miyim diye sorgulardım hep. Gariptim belki de. Bilmiyorum..
Ozamanlar daha liseye yeni baslıyorum, hani ilerde saçma gelicek davranışlar sergilersiniz ya işte ben tam o dönemin zirvesindeyim..
Bir kac arkadaş edindim sınıftan, hepimizin kanı kaynıyor tabi. Nasıl kaynamasın? Liseye baslamisiz LISE bu aman ne büyük marifet..
Tanışmamıstık daha o zamanlar. Zaten benim değişimim onunla tanıştığım gün başladı..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"GÜNLÜK"
Literatura FemininaIlk olucaktı bu, ilk defa kendini "değerli" hissedecekti.. Hiç bir zaman pişman olmamıştı kız..
