PROLOGUE

30 3 0
                                    


Kasalukuyang kong binabasa ang mga reports sa iba't-ibang departments at ng mga clients namin. My secretary gave me the other files that I need for the presentation for the board.

"Ma'am eto na po yung mga files."

Ang daming gawain sa kompanya this day dahil nalalapit na ang 25th anniversarry nito. Everyone are busy even my Dad and Mom, 3 days na akong walang tulog jusko! Nakakapagod.

Hindi pa umaalis ang secretary sa harap ko kaya naman binigyan ko ito ng nakakapagtakang tingin. May inaabot itong papel sa akon na nakatupi sa tatlo, agad ko itong binuksan at nagulat sa aking nabasa.

It's a resignation letter from her, agad akong napatingin sa kanga na kasalukuyang nakayuko at tila hinahantay ang magiging reaksyon ko.

"Care to explain Betty? Bat ka aalis?" I asked.

"Ma'am uhm b-buntis po ako." Sagot nito, pinakita nito ang kanyang ultrasound sa akin at 8 linggo na s'yang buntis kaya pala this days parang lagi s'yang matamlay. She doesn't used to be like that kaya nagtataka ako.

Hindi ako papayag na umalis s'ya dito, kasama ko na s'ya dito habang nagsisimula pa lang ako bilang isang normal employee. I look into her eyes and smile,

"No, wag kang aalis dito I'll give you a maternity leave." Sabi ko.

"Ma'am sino po papalit sa akin habang wala ako?" tanong nito.

Napaisip ako kung sino ipapalit ko sa kanya habang wala pa s'ya , pwede namang magpahanap o kumuha muna ako sa agency.

"Magha-hire kami pansamantala, ang mahalaga ikaw at ang magiging anak mo." I answered.

"Maraming salamat po talaga ma'am!" Tuwang tuwa nitong sinabi, bago pa man ito umalis ay inabutan ko ito ng pera, tulong na rin para sa panganganak n'ya. Mahirap na baka takbuhan s'ya ng tatay nito mahirap pa naman ang panahon kaya labis n'yang kakailanganin to.

Naluha ito ng tanggapin ang pera, sa una ayaw n'yang tanggapin dahil nahihiya at hindi pa daw s'ya nakakahawak ng ganoong kalakinh pera. Bago ito tuluyang umalis sa office ay nginitian ako nito. Hay nakakatuwa na may natutulungan kang tao.

Tumawag ako sa agency na pinanggalingan ni Betty para maghire ng panibagong secretary na tutulong sa akin habang wala pa s'ya. I need it now maraming gawain ang kompanya at matatambakan pa ito kung walang tutulong sa akin.

"Ms. Delos Santos wala na po kaming babaeng employee puro lalaki na lang okay lang po ba yon?" sagot ng agency.

I have trust issue lalo na sa lalaki pero kung sa iba naman ako kukuha hindi nila agad maipapadala, I need it as in ngayon. So no choice.

"Sige, I need it asap. As in ngayon ha." I said.

Wala na akong choice kung hindi kumuha ng lalaking employee dahil kailangan ko na ngayon, Sa oras ng pangangailangan dapat hindi ka na choosy!

Nang matapos ang transaksyon namin ng agency tinuloy ko ang trabaho. I keep scrolling the files at pinag-aralan ang mga nakasulat na reports. Minsan nalilito ako sa mga nakasulat kaya lagi akong tumatawag sa iba't-ibang departments from HR to Finance Department. Being president is super hard ha lalo na kung walang katulong.

Dahil ako na lang mag-isa, ako na lang nagcompile lahat ng files na nabasa ko na at inayos ko sa lamesa. This day is tiribg I need foods.

Tatawag na sana ako nang biglang may tumawag, may naghahanap daw sa akin galing agency kaya pina-akyat ko dito sa office at nagpakuha na rin ng pagkain. Tumungin ako sa salamin na nakapatong sa table ko at tiningnan ang sarili.

"Grabe pala halos wala na akong make-up!" I said, I put some make-ups on my face para naman hindi nakakahiya sa harap ng bago kon secretary.

"Ma'am eto na po yung galing agency."

"Papasukin mo." Utos ko, iniligpit ko ang mga make-up at tumalikod para tumingin sa glass wall dito, Makikita mo ang halos buong Makati.

Narinig ko ang mga yapak na papalapit sa akin ngunit hindi ko ito binigyan pansin at nanatiling nagpokus sa mga sasakyan sa ibaba.

"Ehem, Good Evening."

I stop from looking at the window, that v-voice I heard it before.

As I turned around to the person who was talking right now. I froze, surprised by his presence as well as the cold breeze running through my mind as I see the person who made my life miserable 5 years ago.

The boy who put my life in pain.

"You look beautiful tonight."

The boy who played my heart in was several ways.

"You didn't change, you're still beautiful."

The boy that I love the most.

"Hi ma'am, I am Adonis Grant Reyes my agency sent me here." His voice, its cold and matured unlike when we are still in high school. All memories are starting to comeback, the pain as well.

Did he really loves me like the way I feel?

AN:

I actually added this prologue dahil sa original nitong story wala s'yang prologue.

— mamoru.c

Her Playboy [EDITING | REPOSTING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon