Scroll down for Unicode version
" ဟင့္အင္း ..... ကြၽန္ေတာ့္ကို မသတ္ပါနဲ႔ "
" ဟားဟားဟား.....မင္း ဝိဉာဥ္ကိုရမွသြားမွာ "
" မလုပ္နဲ႔ !!! မလုပ္နဲ႔ !!!! "
အိပ္ရာထဲကေန လန္႔နိုးလာတယ္ ။ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္ေနျပန္ၿပီပဲ ။ အိပ္မက္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ခုက ကြၽန္ေတာ့္လည္ပင္းကိုညွစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဝိဉာဥ္ကိုရေအာင္ ယူမယ္တဲ့ ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းေတာ့ မသိေပမဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ ၊ ေမေမဆံုးၿပီးတည္းက ဒီလိုအိမ္မက္မ်ိဳးေတြကို မၾကာခဏမက္ခဲ့တာ ...
မီးအိမ္ကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ ခံုေပၚမွာတင္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုေဘာင္ထဲက အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ၿပံဳးလ်က္ ....
လြမ္းလိုက္တာ ေမေမရယ္ .........
နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၂ နာရီ.....မနက္က်ရင္ သတင္းစာလိုက္ပို႔ရဦးမွာဆိုေတာ့ ျပန္အိပ္ရမယ္ ။
" တာဝန္ေက်ပါတယ္ Won-bin....ဒီမွာ ဒီေန႔အတြက္လုပ္အားခ"
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဦးေလးႀကီး ...."
" ျမန္ျမန္သြားေတာ့ေလ .... ေက်ာင္းေနာက္က်ေနဦးမယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ .... သြားလိုက္ပါဦးမယ္ "
နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ ၁၀ မိနစ္ပဲလိုေတာ့တယ္ ။ ျမန္ျမန္ေျပးမွပဲ ......
ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဆရာက စာစသင္ဖို႔ျပင္ေနၿပီ ။
" Park Won-bin....ေနာက္က်ျပန္ၿပီလား "
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆရာ ..... "
" ညေနစာသင္ခန္းကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးမွျပန္ ။ အဲ့ဒါ ျပစ္ဒဏ္ပဲ "
" ဟုတ္ကဲ့ ...... "
မုန္႔စားဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ .....
" ေဟ့ ....Park Won-bin ငါတို႔အတြက္ canteen က ႏြားနို႔သြားဝယ္ေပးစမ္း ၊ ေရာ႕ ပိုက္ဆံ "
ပိုက္ဆံကိုယူၿပီး ကြၽန္ေတာ္ထြက္လာခဲ့တယ္ ။ သူတို႔က ေက်ာင္းကလူမိုက္ေတြ ၊ ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္ေပးလိုက္တာပဲေကာင္းတယ္ ။ ရန္လည္းမျဖစ္ခ်င္ဘူး .....
YOU ARE READING
Always be with you
Fanfictionမင္းကို လိုက္ရွာမယ္.... မင္း ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေရာက္ ၊ မင္းရဲ႕ ပံုစံေတြဘယ္လိုပဲေျပာင္းေျပာင္း .... ဆည္းဆာခ်ိန္ေပါင္းမ်ားစြာ ကုန္လြန္ပါေစ .... ဦး မင္းကို အၿမဲမွတ္မိေနပါ့မယ္ ေကာင္ေလးေရ .... မင်းကို လိုက်ရှာမယ်.... မင်း ဘယ်နေရာပဲရောက်ရောက် ၊ မင်းရဲ့ ပုံစံ...
