સમ્રાટના ઘરે શશાંક, રોહિત અને સમ્રાટ ત્રણેય કોઈ યોજના બનાવી રહ્યા હતા. શું કરીએ તો શામોલી સમ્રાટ સાથે ડીનર પર જવા માટે તૈયાર થાય એ વિશે વિચારવિમર્શ કરી રહ્યા હતા.
રોહિત:- મિડલ ક્લાસ છોકરી શર્મિલી હોય છે અને એમ કંઈ અજાણ્યા સાથે જવા માટે તરત ન તૈયાર થાય. મિડલ ક્લાસ છોકરીઓને સૌથી વધારે પોતાની આબરૂ વ્હાલી હોય છે. જ્યાં સુધી શામોલીને સમ્રાટ પર પૂરેપૂરો વિશ્વાસ ન આવે ત્યાં સુધી એ તારી સાથે કોઈ જગ્યાએ નહિ જાય. એટલે સૌ પ્રથમ તું શામોલીનો વિશ્વાસ જીત. એની સાથે પ્રેમનું નાટક કર.
શશાંક:- હા...હું પણ એ જ કહીશ જે રોહિતે કહ્યું. શામોલી સાથે વિશ્વાસ અને પ્રેમનું નાટક કર.
"આ ટોપિકની ચર્ચા પછી કરીશું. રાઘવ સામે આ ટોપિકની ચર્ચા કરવી યોગ્ય નથી."
રાઘવને આ તરફ આવતા જોઈને સમ્રાટે કહ્યું.
શશાંક:- ફોન પર બહુ લાંબી વાત થઈને? કોની સાથે વાત કરતો હતો?
રોહિત:- કોણ હોય!!! આપણી સ્વરાભાભી.
સમ્રાટ:- કેટલી લાંબી વાત કરો છો તમે બંન્ને?
રાઘવ:- ભાઈ તને પ્રેમ થશેને ત્યારે ખબર પડશે. પછી મને યાદ કરજે.
"પ્રેમની વાત પરથી યાદ આવ્યું. સમ્રાટને એક છોકરી ગમે છે." શશાંકે કહ્યું. રાઘવ ન જોય તેમ સમ્રાટ અને રોહિતને ઈશારો કર્યો.
રાઘવ:- ખરેખર? કોણ છે એ છોકરી?
સમ્રાટ:- ના કોઈ નથી...આ લોકો તો બસ મજાક કરે છે.
રોહિત:- રાઘવ તને જોઈને એ વાત છુપાવે છે. એ તને કહેવા નથી માંગતો.
રાઘવ:- મને જોઈને કેમ વાત છુપાવે છે? મને એકવાર કહી તો જો. સમ્રાટ તું જો એને પ્રેમ કરતો હોય તો ચોકકસ હું મદદ કરીશ.
સમ્રાટ:- પ્રેમ છે કે ખબર નહિ. અત્યારે તો મને બસ ગમે છે. પહેલાં મારે એની સાથે દોસ્તી કરવી પડશે. પછી મને ખબર પડશે કે એ પ્રેમ છે કે નહિ?
