Aşkla Karşı Karşıya

Sen çok yakışıklısın

Umarım seversiniz ilk hikayem. Medyadaki Sercan.

Ben Asel. 16 yaşındayım yakinda 17 olucam. Lise 2'ye gidiyorum. Aslında bitmek üzere 2. dönemin sonundayiz. Sıradan bi hayatım var falan. Neyse. Yine annemin " kalk artik " anırışlarıyla uyandim gerçekten normal değildi bu kadının sesi. Neresinden çıkıyo böyle bi ses anlamıyorum kiiiiggg. Anneme " kalktım işte yhaaa yeter anırıp durma " diyerek cevap verdikten sonra tekrar yatağıma döndüm ve hayattan soğumuş bi şekilde yatıp yorganı kafama çektim işte yine harika bi güne başlıyodum. Ha bu arada annem anırma artık demelerime alıştığı için bişey demedi alışana kadar ne azarlar yedim ben hep ödüm bokuma karıştı öd tam olarak neresi oluyo anlatsana biraz nerde tam olarak biz bi bakalım diyen iç sesime aldırış etmeden yataktan annemin sesiyle fırladım yada cırlamasıyla tabi kadın alışmış düzeltemiyo kendini onada yazık beah benim gibi bi kızla uğraşmak kolay değildir heralde yada kolaydır ben çok zararsızım yav he ya he he diyen iç sesimi susturup giyinmeye başladım. Servisin gelmesine 10 dk kalmıştı ama ben daha ne giyinicegimi bile bilmiyodum hayır tabiki okul serbest kıyafet değildi ama takan kim? Servisin korna sesiyle yerimden sıçramam bir oldu ne çabuk 10 geçmişti ya az uyusaydım. Hemen evden çıkıp servise doğru ilerledim servisçi bugün de benle uğraşmaktan bıkmıycak tabiki. Servise bindim koltuğa oturdum ve oturduğum an duyduğum ses sonucu sinirle yerimden fırlamam aynı anda oldu resmen. Sabah sabah son ses Ankara havası nedir ya? Bizim servisci yine iş başında kapatmiyo da radyoyu piç herif bende en sonunda geçirdim kafasına bi yumruk alıştı artık hemen radyoyu kapattı ben piç smile yaparak yerime oturdum. Birazdan servis Sercan'ın evine gidicekti. Sercan bizim sınıftan benim cok yakın arkadaşım aramiz çok iyidir severim eşeğimi ilkokuldan beri tanırım yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez oldu artık. Kafamı çevirmemle yanımdaki koltukta Sercan'ı gördüm ne zaman gelmişti bu çocuk anlamadım. Hemen sarıldım. Aslında ben kimseyle muhattap olmayi sevmeyen sinirli belalı bi tipim ama yakın olduğum arkadaşlarımın yanında böyle değilim. Onlarla da arkadaş olmam uzun sürdü ama neyse. Okulda herkes bizi sevgili sanir Sercanla o derece yakınız bu yüzden ikimizinde sevgilisi yok yanında beni görünce kızlar sevgilim sanıp yanından bile geçemiyolar yoksa benden korkuyolarmı evet tabiki korkuyolar eski okulumda dövmediğim çok az kişi vardı buda duyulmuş heralde. Servisten indik Sercanla yürürken bi anda yanımıza bi kız geldi ve Sercan'a " şeeeeyy sen co - cok yakisiklisin " diyip uzaklaştı ikimizde anlamsizca kafamizi kıza çevirdik ama sonradan farkettikki ortada bi kiz yok kiz nereye kaybolmuştu bi anda umursamadan yürümeye devam ettik. Ama kızda haklıydı sonuçta yakışıklı çocuk Sercan masmavi gözleri olmasada uzun boylu tatlı mı tatlı biriydi ve çok sempatikti suratını ısırdığım yerim ben onu eşek ya. Ben bunları düşünürken çoktan sınıfa girip sınıftaki en arka cam kenarındakı sıraya yerleşmiştik. Zil daha çalmadigi için çok kişi yoktu sınıfta biz konuşurken kapı açıldı kafamızı çevirdiğimizde sabah Sercan'a çok yakışıklısın diyen kızı gördük kız sınıfa göz attıktan sonra tahminimce Sercan'ı görmüştü hazine bulmuş karayipli korsan amcalar gibi sırıtıyodu kıza el salladım ama biryandan da " yavrum sen hayırdır " bakışlarımı attım kimsin kızım sen? Anlam veremiyordum ama Sercan da şaşırmıştı buna. Bu kızı pek sevmedim. Ama kim olduğunu biran önce öğrenmem gerekiyodu. Sercan'ım için...

Umarım seversiniz.