In The Name Of Love

Prologue

"Kung hindi mo na kaya iiyak mo lang wala naman nagbabawal sayo"

I was stunned when someone just talk to me habang nagdadamdam ako sa naging away namin ng parents ko. I can't help it they'r always controlling me. For Godsake I'm already 18 kaya konang magdesisyon para sa sarili ko.

When I was a child my mom always wanted that I should be friends with who has the same status as ours hindi naman sa pagmamayabang pero my parents own a clothing line company and it is known to be one of the best clothing line. So as expected madami din silang nagging kakumpintensya sa business kaya so rang strict nila sa akin. Ayaw nyang nakikipag kaibigan ako sa kung sino sino lang. And then one time I had this friend named Jessica. Jessica may not as rich as I am nagging magkaibigan parin kami despite sa utos sakin ni mommy. Jessica know about my parents feel like towards them at laking pasalamat ko at hindi nya ako iniwan. And then everything change ng malaman ni mommy that I befriended Jessica mommy threatened me na kapag hindi pa ako lumayo sa kanyana sisirain nya ang buhay ng kaibigan ko. I was afraid dahil hindi malabong mangyari yon kapag hindi ko pa sya nilayuan kaya  Napili tan akong surain ang pagkakaibigan namin masakit man sa akin pero wala akong magagawa. Jessica is a good friend ni minsan hindi nya pinaramdam sa akin na mag-isa ako. So I try so look friends na may kaya that I think na makakasundo ko pero I failed they were all spoiled brats mas gugustuhin ko pang mag-isa kaysa makasama ang tulad nila.

And just this afternoon nagkasagutan nanaman kami ni Mommy she keeps on insisting that I should take Business Management so after I finish studying I need to go to London para i-manage ang business namin doon which is napagusapan na namin ni daddy that I will take Architecture dahil yon ang gustu ko and they will let me do what I wanted to do after I graduate. And also Ivan my older brother were already managing one of our business kahit graduating student palang ito so bakit pa nila ako isasali sa business nila they all know na sa pagdradrawing ako masaya.

And then I received a call from Dad. He change his mind he wanted me to take Business Management and then work in their company. That bullshit and I'm sure si Mommy nanaman ang may pakana nito. At ng hindi ko makaya lahat ng nangyari umalis ako hindi ko alam kung saan ako pupunta basta't lumabas ako ng bahay at nagtatakbo hanggang sa makita ko ang Park dito sa Subdivision namin which is nasa dulo pa kung Ganon masyado pala akong napalayo. Hapon nadin kaya mangila ngilan lang ang tao kaya napagpasyahan kong umupo sa may bench medyo duluhan din ako pwumesto para makapagisa din ako.

I feel alone.
I feel helpless.

Hindi ko alam pero ramdam kong patulo na ang luha pero pilit ko paring pinipigilan ayokong umiyak.
Ayoko

And then I heard a voice.

"Kung hindi mo na kaya iiyak mo lang wala naman nagbabawal sayo"

When I lift my head I saw a man standing in front of me kahit saan angulo tinignan masasabi kong gwapo sya malakas ang appeal nya mapupungay na mata makapal na kilay na bumagay sa kanya matangos na ilong at mapupulang labi. Matangkad din sya at kung tama ako ng hinala malamang ay masmatanda lang sya sa akin ng mga ilang taon.

"I will not cry" matapang kong saad sa kanya saka yumuko samantalang umupo sya sa tabi ko na parang walang narinig.

"Don't be afraid it's not your fault if you can't hold your tears anymore common ipapahiram kona muna ang likod you can cry in my back don't worry ako lang ang makakaalam" the he turn his back to me.

I don't even know you, bakit kung makaasta ka parang kilala mo ako.

I just keep on staring at his back ng mapan sin nya sigurong hindi pa ako gumagalaw ay nagsalita na sya.

"Don't worry hindi nangangagat ang likod ko"

Nagaalinlangan man pero sumandal parin ako sa likod nya. Suddenly I wanted to cry let out my tears na matagal ko ang pinipigilan. Maya maya'y hindi ko narin napansing tuluyan narin ako umiyak.