Chapter 14

349 35 4
                                    

იმედგაცრუება

ის ყველაფერს მოსდევს

ყველა გრძნობას თუ მოვლენას

ყველა საქციელს თუ სიტყვას

მეშინოდა რომ იმედგაცრუებული დავრჩებოდი, ისევ

ჯერ ის ტკივილი არ იყო გადასული, რაც მან მომაყენა

მაგრამ როდესაც მე ის მიყვარდა და ისიც ჩემს გვერდით იყო

ეს ყველაფერს აადვილებდა

- როდის აპირებენ შენს გაწერას

მის გვერდით მწოლიარე ვეკითხები

- ცნობისთვის ეს მე უნდა ვიკთხო, შენ იყავი ის ადამიანი რომელმაც დღეს გაიღვიძა

- უბრალოდ ბევრი ვინერვიულე, მეტი არაფერი

მხრები ავიჩეჩე

- ჩემი ბრალია

ამბობს დამწუხრებული რა დროსაც თავს ვიღებ და მას ვუყურებ

- მართალი ხარ, შენი ბრალია, რას ფიქრობდი როდესაც ხევში ვარდებოდი, მართვა დაგავიწყდა

ხელი მკლავში ჩავარტყი

რა დროსაც სახე ტკივილისგან დაემანჭა

- უი მაპატიე

- არაუშავს, არაფერია

მეუბნება და ჩემ ხელს იჭერს

- შენ მართლა ერთადერთი ნათელი ნაწილი ხარ ჩემი ცხოვრებაში

მეუბნება და შუბლზე მეამბორება, რაზეც სიამოვნებისგან თვალები მიმენაბა

- უნდა წავიდე

ვამბობ და ვშორდები

- ცოტახანს რომ დარჩე

მეუბნება საყვარლად, რაზეც მეცინება

- მოვალ გპირდები

ლოყაზე ვკოცნი და კარებთან მივდივარ,

რა დროსაც თვითონ იღება იქ კი

- შენ აქ რა გინდა?

მეკითხება მისი წვრილი ხმით მია

solaceWhere stories live. Discover now