ODAMDAKİ CANAVAR

Zeka

''DUISTY zeki bir canavar. Herseyi anlamış olmalı. Bu plan kesinlikle tutmaz!''

''O bir insan degil. Bir insan gibi düşünemez''

''Peki ya Yahya ve Anıl?''

''Onlarinda pek insan olduğunu söyleyemem''

''Ya hâlâ insan gibi düşünebiliyorlarsa?''

''O zaman yeni bir plan yapariz Mert ama su an bunu uygulamak zorundayız''

Neden? Başka bir plan yapabiliriz bakin ''simdi Yahya'yi eve ceke-''

Yeter! Yahya ve Anılı kurtarmanın tek yolu bu. Evet biz de bir cok plan yaptik ama Yahya ve Anıl yaşasın istiyoruz.''

Mert sussmuş odadaki herkes hüzünlenmisti. Onlar da biliyordu bu planın tutmayacagini ama Yahya Başkomiser Vedat'ın ogluydu ve o odadaki herkes Yahya yı cok iyi taniyordu. Bu sessizligi birisi bozmaliydi ve bu yine Mert oldu.

''Ne bekliyoruz hadi yapalim dedi ve ayaga kalkarak odasina dogru gitti."

Odasi hemen 2 oda sagdaydi. Odasına girdi ve silahini cekmeceden aldi. Saat gece 3ü geciyordu. Merkezde bu kadar kisi olmasi bile bu olayın onemini gosteriyordu. Silahını aldı ve pencereden disariya bakmak icin pencerenin yanina yaklastı. Disariya baktığında beklendik bir sey gördü. Kırmızı bir cift göz oraya doğru bakıyordu. Bunun yeni kurbanlardan birisi oldugunu tahmin etti. Evet Duisty zekiydi ve insan gibi düşünebiliyordu. Dikkatli bakinca tam kendisine baktığını gördü. Ürkütücü bir bakıştı bu. Hemen pencereden uzaklaştı ve biraz once çıktığı toplantı odasina girdi. Disarida birisinin oldugunu soyleyecekti ki birden herkesin zaten bunu fark etmis ve oraya bakiyor oldugunu gördü. Kosarak odasina gitti ve odasinda onu bekleyen büyük bir süpriz vardı. Yahya tam karşısında bekliyordu. Birden bütün bina karardı. Mertin gördüğü tek sey Yahya'nın karanlıkta parlayan kırmızı gozleriydi. Bu sırada arkadan bir el Mert'in ağzını kapatti. Yahya da birden yaninda belirmisti. Ve işte orada Duisty de Mertin yaninda ona bakiyordu. Silah sesleri duyan mert bu ani yasayanın yalnizca kendisi olmadığını anladi ama arkadaslari silahını cekmeyi akıl etmişti. Çığlık sesleri odada yankilaniyordu. Yahya Merte yaklasti ve kulagina birsey söyledi ve üçü de birden kayboldu. Mert korkudan konusamiyordu. Isiklar tekrar yandi. Hic ses gelmiyordu. Mert 15 dk boyunca yerinden kimildayamadi. Daha sonra digerlerini kontrol etmek istedi ve odasindan cikti. Bina da kimse yoktu. Kapilar kapaliydi. Ve Mert binada yalnizdi.