Χθες είχα πάλι τα στορυ τους. Ήταν μαζί στο κλάμπ και χόρευαν αγκαλιά. Πω ρε πουστη μου δεν ταιριάζουν καθόλου. Πώς γίνεται από όλο τον πλανήτη να διάλεξε αυτόν. Πώς γίνεται αυτός να έχει το προνόμιο να γεύεται τα χείλη της και εγώ οχι; Τον μισούσα τον μπάσταρδο... Αυτος ήταν μαλακας αλλά εκείνη ένας άγγελος που έπεσε στην γη για να κάνει καλύτερο τον κόσμο κάποιου άλλου εκτός από εμένα... Μόλις είχαμε τελείωσει την προπόνηση στο στίβο. Πάλι την παρατηρούσα, τα μεγάλα, κόκκινα, σαρκώδη χείλη της καθώς και τα καστανά μαλλιά της που έπεφταν μέσα στο πρόσωπο του όταν τρέχαμε μαζί. -Αλλά όχι δεν πρέπει να την κοιτάω έχει αγόρι...... Τι μαλακίες λέω ... Θέλω να την πιάσω να την φασωσωωωω...... Ουφφ χαλάρωσε Νίκο, έχει αγόρι είπαμε. ένιωθα πάλι αυτή την κάψα και να φουσκώνει το παντελόνι μου και κοκκινησα. Ετοιμαζόμασταν να φύγουμε όμως νιώθω κάτι και ξαφνικά γυρνάω πίσω και την βλέπω να με κοιτάει. Μείναμε και οι δύο κοκκαλωμενοι, μα μέχρι εγώ να σκεφτώ ότι πρέπει να φύγω είχε έρθει δίπλα μου.
- Γεια σου Νίκο, είπε...
-Γεια σου Άρια, είπα αναστατωμένα καθώς τα μάτια μου ήταν τόσο πολύ γουρλωμενα λες και ήταν έτοιμα να βγουν έξω. Πως είσαι ? Κουράστηκες καθόλου στην σήμερα στην προπόνηση? ,της είπα δειλά.
-Τι λες ρε μαλακα Νίκο, χαλαρά ήταν και πάλι σήμερα, μου είπε και χαμογέλασε. Αχχχ αυτό το μεγάλο χαμόγελο με τα κάτασπρα δόντια πόσο ήθελα να δοκιμάσωωωωω.........
-Εμμμ, να σε πετάξω κάπου?, και μου έδειξε την μεγάλη κόκκινη μηχανή της.
-Οχι ευχάριστω πολύ, έχω το ποδήλατο μου, της λέω καθώς φορούσα το κράνος μου.
-Αχαχχαχα έλα ρε βλάκα πάμε μια βόλτα, εσύ θα χάσεις.... Ξαφνικά νιώθω πάλι το παντελόνι μου να σηκώνεται και αυτή την τρομερή καψα. Άρχισα να κοκκινιζω, αλλά βλέπω να πράσινα μάτια της να αρχίζουν να κατεβαίνουν προς τα κάτω και τότε με γρήγορες κινήσεις της λεωωω...-Ενταξει πάμε.
Κλειδώνω το ποδήλατο φοράω το κράνος του ποδηλάτου και ανεβαίνω στην μεγάλη κόκκινη μηχανή.
-Κρατήσου, μου λέει και ξεκινάμε.....
Ο άνεμος έκανε τα όμορφα καστανά μαλλιά της να κυματίζουν και η απαλή όμορφη μυρωδιά του αρώματος της ερχόταν κατευθείαν στην μύτη μου. Κρατιομουν τόσο σφιχτά από την μέση που ήταν σαν να μην ήθελα να την αφήσω ποτέ. Σταματήσαμε σε έναν λόφο όπου από εκεί φαινόταν όλη η απέραντη φωτεινή πόλη που μόλις είχε αρχίσει να ξυπνάει για την νυχτερινή ζωή... Κάτσαμε σε ένα παγκάκι. Ενώ βλέπαμε την θέα της μοναδικής πόλης την βλέπω να βγάζει κάτι από την τσέπη της.
-Θελεις?, με ρώτησε και μου έδωσε πακέτο τσιγάρα.
-Οχι βέβαια, της λεω...
-Αχαχχαχα καλά κάνεις ρε Νίκο αλλά είσαι ξενερας, είπε και γέλασε τοσο υπέροχα καθώς άναψε το τσιγάρο και πήρε μια τζούρα.
-Ωραια είναι εδώ Άρια.
-Ναι, μου λέει και φυσάει τον καπνό πάνω στα μουτρα μου, έρχομαι με το αγόρι μου το Γιώργο αρκετά συχνά, λέει. Εσένα ποιο είναι το στέκι σου με την κοπέλα σου Νίκο?
-Δεν έχω κοπέλα, της απαντάω γελώντας. Γυρνάει με κοιτάει περίεργα και συνεχίζει να κοιτάει μετά την θέα μπροστά της.
-Σιγουρα δεν θέλεις μια τζούρα?
-Ναι δεν θέλω να δοκιμάσω, της λέω έντονα.
-Βαρετοοοςςς, λέει και εγώ ξαφνικά γυρνάω πισμωμενος την κοιταω στα μάτια και της παίρνω το τσιγάρο από το στομα και δίνω μια μεγάλη ρουφηξια...Ο καπνός μπήκε στα πνευμόνια μου, δεν πρόλαβα να τον κατεβάσω και αρχίζω να βηχω πολύ δυνατά ενώ παράλληλα αρχίζω να ζαλίζομαι.
-Αχαχαχαχα...σκληρό καρύδι είσαι Νικο, μου λέει έχοντας σκάσει στα γέλια. Την κοιτάω θυμωμένα αλλά στο τέλος της ρίχνω ένα χαμόγελο.
-Ποσο καιρό είστε μαζί με τον Γιώργο?
-9 μήνες, απαντάει αδιάφορα ενώ ανάβει άλλο ένα τσιγάρο.
Η ώρα περνούσε ενώ το φως του ήλιου είχε σχεδόν χαθεί εντελώς και το φεγγάρι ειχε βγει ψηλά στον ουρανό.
-Πιστευεις υπάρχει αληθινή αγάπη Νίκο, ρωτάει την στιγμή που πάω να ανεβω στην μηχανή της.
-Πως σου ήρθε αυτό στο μυαλό.
-Απλη ερώτηση ήταν ρε Νίκο.
-Μμμ... κάνω και την κοιτάω στα μάτια της... Αγάπη, της λέω, υπάρχει απλα οι άνθρωποι φοβούνται να δείξουν τα αισθήματα τους. Εσύ με τον Γιώργο για παράδειγμα αγαπήσετε αληθινά.
Γυρνάει το κεφάλι της και μου καρφώνει το βλέμμα της στα μάτια μου.
-Νικο ... Είσαι πολύ αθώος, μου λέει και χαμογελάει.
-Αριααα, της λέω ερωτευμένος και πλησιάζω πιο κοντα στα χείλη της σε απόσταση αναπνοής....
KAMU SEDANG MEMBACA
Love Is ...
Fiksi Umum-Άρια, είσαι καλά τι σε έχει πιάσει, την ρωταω απότομα. Σταματάει. Γυρνάει ξαφνικά και νιώθω κάτι που ποτέ δεν έχω ξανανιώσει... Νιώθω ΠΟΝΟ, νιώθω ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, νιώθω ΘΛΙΨΗ. Τα κατακόκκινα μάτια της με κοιτάνε σαν να είναι μια βόμβα συναισθημάτων που...