Afili Aşk

Masumiyet'im

Kerem ve ayşe sessiz yolculuk yaptıkları yolun, sonuna gelmişlerdi. Birbirlerine bakıp kemerlerini açtılar. Sessizlik hakim sürüyordu. İkisi de konuşmak, içinde yaşadıklarının, düşündüklerinin cevaplarını sormak, bulmak istiyorlardı ama bi şeyler engelliyordu. Belki her şeyi daha sakin halletmeyi amaçlıyorlardı. Evlerinde, odalarında paylaşmak,anlatmak,dinlemek için güzel ortamdı onlar için. Akşam'ın sessizliğinde, odalarında sorunları çözmek en iyi yer ve zamandı. 

Arabadan indiler asansörün kapısına gelip beklediler, tam o anda emre dışardan elinde kahvesiyle asansöre doğru geldi. Kerem arkasına baktı ve emre'yi fark etti "merhaba kerem bey" tebessümle söyledi emre, ses ile birlikte ayşe de emre 'ye döndü"merhaba emre" dedi kerem. 

Emre ayşe'ye bakamadı, hiç bir şey söylemedi de. Yanında iken bile İçinde fırtınalar kopartan o his, baktığında, konuştuğunda ki halini engelleyemezdi. Bakamıyordu zaten ayşe'ye, yanlıştı yaşadıkları, ne olursa olsun susturacaktı hislerini. 

Ayşe emre'nin hiç bakmamasına şaşırmış ve bi şey dememişti. Birlikte asansöre bindiler, yukarıya çıktılar. Kerem emre'ye "iyi çalışmalar" der, emre de tebessümle"iyi çalışmalar" der ve masasına doğru ilerler. 

Ayşe sessizliğe dayanamaz" kerem böyle sessiz mi kalacağız? Mesaj konusunu biraz abarttım ama bu kadar da fazla değil mi? "

Kerem aslında ayşe'ye hak verir ve eve kadar dayanamayacağını anlar" terasta konuşalım mı? "

Ayşe" tamam" der ve terasa giderler. Terasta kimse yoktur. Yan yana otururlar, sandalyelerini birbirlerine çevirirler. 

Kerem"ayşe'm biliyorum beni zamanında iyi tanımadın, görmedin ama ben seni hiç aldatmadım. Senin bana karşı bu kadar güvensiz olman, benim seni aldatacağımı düşünmen ağır geliyor bana. Ben seni seviyorum, sen benim kadınımsın. Ailem oldun. Böyle yaparak hem kendini, hem de beni üzüyorsun. "

Ayşe kerem'e haksızlık ettiğini, çok fazla üzerine geldiğini farkına varır ve nasıl böyle düşündüğüne anlam veremez. Nadir de olsa hatasını anlar" haklısın, özür dilerim".

Kerem tebessüm eder, sevdiği kadına onu istercesine bakarak, ayşe'nin saçına hafifçe parmaklarını gezdirir. Parmağını ayşe'nin çenesine doğru götürür ve yaklaşır. Ayşe de kerem'in öpmek için yaklaştığında o da yaklaşır ve öpüşürler. Öpüşürken feza ve atila terasa gelirler, şaşırırlar. Hemen geri içeri girerler. Ayşe il kerem ayrılır be birbrlerine karşı sevgi dolu gülümserler. 

Kerem ayşe'nin bacaklarının üzerinde olan ellerini tutup" acaba diyorum şimdi şirketten çıkıp eve mi gitsek? "

Ayşe kerem'in ima ettiği şeye şaşırarak ve tebessümle" kerem bak yine yapıyorsun!"

Kerem gülerek" ben evde birlikte eğlenceli, film izleyerek vakit falan geçiririz diye düşündüm, sen fesatça düşünüyorsun"

Ayşe "tabi canım tabi, kesin öyledir" 

Kerem ayşe'nin bu kadar tatlı olmasına dayanamayarak"sen niye bu kadar tatlısın? "der ayşe'nin karnını hafif gıdıklar. Ayşe gülerek" ya kerem yapma! İnsanlar görecek" kerem de ayşe de çok fazla neşelidir. 

Kerem gıdıklamayı bırakır, hafif ciddi " seni çok seviyorum" 

Ayşe kerem'in yüzüne dokunarak, neşeyle "bende seni çok seviyorum"

Volkan terasa gelir isyanla başlar" kerem, sabahtandır sana ulaşmaya çalışıyorum.  Nerelerdesin? " kerem volkanı ektiği için biraz mahçupla ayağa kalkar volkan'ın yanına gidip " kardeşim, kusura bakma, zamanım olmadı" volkan heyecanla" tamam abi hadi gel, konuşalım" ayşe merakla"noluyor volkan, niye bu kadar heyecanlısın sen?" Volkan ayşe'nin anlamamasını sağlamak için bi şeyler düşünmeye çalışırken daha fazla heyecanla "ne heyecan mı? Yok artık ayşe, ben hiç heyecanlanmam, kardeşim kerem, ben heyecanlanır mıyım? Beni tanır kerem, alakası yok, hiç telaş falan, kerem söylesene ayşe'ye "