Akala ko panghabang buhay na ang ating pagsasama
Akala ko hanggang dulo ikaw na at ako
Akala ko di na tayo mag hihiwalay
Ngunit kunting away lang napagod kana noong una nagpahinga pa tayong dalawa ngunit na ulit na naman at ito na nga iniwan mo muli akong nag iisa
Unti unting pumapatak ang mga luha sa aking mga mata ina alala ang mga panahong magkasama pa tayong dalawa ang mga asaran, kulitan at lambingan sa isat isa ngayoy wala na
Dapat pa ba akong umasa na magkakabalikan pa tayong dalawa o susuko nalang ako kasi alam ko na ikaw naman ang unang sumuko sa ating dalawa
Dapat paba kitang ipag laban? Kung ako nga hinayaan mo lang masaktan.
Muli mo akong iniwan dahil sa napagod kanang makipag bangayan kaya akoy dina lumaban pa
Puso koy unti unting hihilomin ang sugat na iyong ginawa at kahit ako pay iyong nasaktan akoy mag aantay muli sa iyong pagbabalik sa aking piling ngunit kapag ikay dumating sa panahong akoy pagod na yun na din ang panahong ayoko na.
HOPE YOU LIKE IT MY PSYCHOBEARS :)
BINABASA MO ANG
SPOKEN POETRY
PoetryTulang gawa ng malikot kong isipan na kung saan ang bawat akda ay pawang di makatotuhanan
