Thorn of Rose

Chapter 8

"Adrean!"

Lumayo ako ng kunti kag Adrean nang lumapit si Gretchen. My eyes shifted to the other vendors. Mostly here are teenagers.

"Balut?"

Litong tanong ni Gretchen. I don't know if Gretchen eat this kind of food.

I looked at them. And I saw Adrean nodded.
Nandidiring tumingin si Gretchen sa balut na hawak ni Adrean.

Umiwas ako ng tingin sa kanila nang sumulyap sa akin si Gretchen.

"May mas masarap pa diyan. Barbeque."

Sabay hila kay Adrean. Tinuonan ko na lang ng pansin ang pagkain ng balut.

"Teka." sabi ni Adrean.

"Ate, ilan po lahat sa amin?"

Agad akong napalingon kay Adrean. Agad akong umiling sa kanya. Alam kong kami dalawa ang ibig niyang sabihin sa amin, kami lang naman dalawa ang kumakain.

"Hindi po, ate. Ako mag babayad sa akin." sabi ko.

"Ako na, Rose."

Umiling ako.

"Adrean, lika na." singit ni Gretchen. Tumingin ako sa kanya at nag tama ang tingin naman. Agad naman akong tinaasan ng isang kilay kaya agad akong umiwas.

"Adrean, ako na." marahan kong sabi.

Pero di ito nagpatinag at agad binigay ang isang daan sa tindera.

Hindi ito hinintay ang sukli dahil hinila na siya ni Gretchen papunta sa may barbeque.

Surely, Adrean can't resist Gretchen. Of course he won't, he's courting her. Muntik ko na palang makalimotan. He's courting her. For sure, Gretchen must be grateful for having Adrean. Adrean is a good guy, I can say.

"Nay? Aalis na po ako kina mang Bando." sabi ko kay nanay.

Nasa hapag kami ngayon kumakain ng haponan.

Kanina pagkatapos naming kumain umuwi na kami. Sa simbahan lang din kami bumaba ni Harvey. At si Harvey na mismo naghatid sa akin pauwi.

"Ano?" hindi makapaniwalang sabi ni nanay.

Nanay Norma glared at me. I know. She won't agree with my decision. Sa mukha palang niya. She's showing disapproval.

"Bakit? Okay naman kina Bando."

Lumingon ako kay tatay. Pilit akong ngumiti.

"Kina aling Liza po. Naglahad ng trabaho, sa umaga hanggang gabi. At malaki-laki rin ang sahod ko don, nay, tay." paliwanag ko.

Napatalon nalang ako sa gulat nang hampasin ni nanay ang lamesa.

"Norma!" sigaw ni tatay.

Lumingon ako sa dalawa kong kapatid, nakayuko ito at dahan dahan ang bawat subo.

"Yan na sinasabi ko sayo, Rose! Hindi mo man lang nakikita magandang loob ng pamilya nina Bando? Sa kanila tayo lumalapit kung gipit na gipit na! Tapos aalis ka?! Yang trabaho mo sa kanila di pa sapat sa mga tulong na nagawa nila!"

Kumunot ang noo ko habang nakayuko. At pilit inaalala ang mga nagawa ng pamilya nina Peter. Ano ba ginawa nila?

"Tumahimik ka nga, Norma. Nasa hapag kainan ka!" sabit ni tatay.

"Ano?! May jowa ka na noh. Kaya doon mo na gusto."

Hindi nakinig si nanay at patuloy akong pinagsabihan.