Love Me Till The End (COMPLETED)B1

CHAPTER 15

Fainted

Lisa POV

Napunta ako sa racing field at dun binuhos lahat ng sama ng loob ko..
Ilang ulit na akong paikot ikot sa field,i don't want to stop from driving..
I don't care kung masisira ang sasakyan ko or ma accident ako dito..Wala na akong pakealam..

I feel worthless

Ginawa ko naman lahat
I understand her
Tinanggap ko ang LDR kahit na ayaw ko
Puro pagmamahal ang binigay ko
Pero ano to ang kapalit sakin?
Bakit ganito?Meron ba akong ginawang mali?Meron ba akong ginawang masama?

All i want for her is to stay with me,mahirap ba yan gawin?i am not enough to her?

Hindi ko na talaga alam!

Binilisan ko pa lalo ang pagmamaneho ko habang umiiyak..
Paulit ulit sa utak ko lahat ng sinabi niya kanina and it hurts so much..

"i have to know if i could settled here,kailangan ko munang malaman kung magiging masaya ba ako dito"

"what do you want me to do?huh?i have work so hard for this,kaya kong igiveup lahat para dito"

"pero nandito and buhay mo,your friends are here ayokong isacrifice mo yung buhay mo just you can follow me around"

"lisa,you have given me everything that i want kaya feeling ko nagiging unfair na ako sayo...lisa perhaps its time that we acknowledge the fact that we both want different things...maybe,maybe it's better if we..."

"aaarrrhhhhgggg!!!"

Napasigaw ako ng malakas sa loob ng sasakyan ko dahil sa sama ng loob..

Unti unti nanghihina ang mga kamay ko at mga paa dahilan para mapatigil ako ng biglaan sa pagmamaneho..

Inuuntog ko ang ulo ko sa manobela ko ng ilang ulit para lang mawala sa isipan ko ang mga huling salita ni tzuyu sakin..

I feel tired,parang nanghihina na ang katawan ko..

I grab my phone,i check it the time and it's 9 pm..
Gusto ko munang mapagisa ayoko munang bumalik sa condo,ayokong may kumausap sakin,ayoko ng distorbo!
Gusto kong uminom pero alam ko na bawal sakin yan..

Humanap ako ng hotel at malayo ito sa kanila ,
Walang may nakakaalam kung nasan ako..

I woke up early,lumabas na ako ng hotel at para makauwi na ako..
Alam kong nagaalala na si jisoo sakin and i know right now na wala na siyang ibang iniisip kundi ako... ayoko na nagkakaganyan siya ng dahil lang sakin..

Ng makarating na ako sa condo,pumasok na ako at nung nakaapak na ako ng elevator bigla akong nanghina,i breath heavily..
Halos hinahabol ko na ang hininga ko..

Nung bumukas na ang elevator i manage to get out kahit na hinang hina na ako..
I walk slowly papunta sa unit namin at nakahawak lang sa wall to give support..

Mabuti dahil nakaabot rin ako sa unit namin pero nung binuksan ko na ang pintuan..

*boom*

Jisoo POV

I can't sleep because of lisa,halos wala akong tulog sa kakaisip kung nasaan na ba siya..
Nagaalala narin ang dalawa sakin dahil 2am na hindi parin ako natutulog,
Pilit nila akong pinapatulog pero ayaw talaga ng katawan ko..

Gusto kong lumabas para hanapin si lisa pero pinipigilan naman ako ng dalawa..

Bakit ganito ako kung magalala kay lisa?
Kasi pinagbilinan ako ni tita laine,mom ni lisa na babantayan ko si lisa at wag ko siyang pababayaan kahit na anong mangyari..
Merong sakit si lisa at kilala ko siya matigas ang ulo,nakakalimutan pa nga minsan ang gamot na inumin..
Dahil ako ang nakakatanda samin sakin pinagbilinan ni tita laine si lisa..

I'm fucking worried of her right now!gusto kong pabilisin ang oras para pagsikat ng araw mahanap ko na agad siya..

Next day

Yes wala talaga akong tulog kahit ilang minuto lang..
Nandito kami ngayon sa dinning table naguusap kaming tatlo sa paghahanap kay lisa..
Wala kaming ni isang message na natanggap galing sakaniya kung nasan ba siya or san na siya na padpad..
Kaya parang mahihirapan kaming maghanap sakaniya

"what if magpatulong tayo sa mga pulis?"suggest ni jeongyeon

"this is a personal situation,lisa is a heart broken..hindi siya kinidnap"sabi ni seulgi

"ok ok im suggesting lang naman"

"hindi ka nakakatulong jeongy-"

"guys stop it,we need to find lisa as soon as possible baka kung ano na ang nangyari sa kaniya"i slammed the table because of the anger

*boom*

Meron kaming narinig kaya napatingin kami sa pintuan..
Bukas na ito at napatingin kami sa sahig..

Si lisa,nakahandusay na sa sahig at wala ng malay..

Agad akong lumapit sakaniya,i try to wake her up pero wala..
Namumutla na siya..

"lisa wake up lisa"

"jeongi call dr jin dali"agad kong binigay kay jeongyeong ang cellphone
"hanapin mo nalang sa contacts,dalian mo jeongyeon"

Agad namang kinuha ni jeongyeon ang cellphone ko,na nginginig pa ang mga kamay nito habang may hinahanap sa cellphone ko..

"what?hindi ba siya natin dadalhin sa hospital?"seulgi

"a big no seulg,lisa hate hospital you know that"

"dali tulungan mo ako dalhin siya natin sa room niya"

Nagtulungan kami ni seulgi sa pagbuhat kay lisa papunta sa room niya..

Iniligay siya namin sa bed at inayos ang pagkakahiga..
Pero merong nakaagaw ng pansin sakin sa mini table niya..

her medicine

Nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko
Kinuha ko ito at nakatingin rin si seulgi dito,nagulat rin siya sa nakita niya

"she forgot it"seulgi

Pumasok si jeongyeon sa room

"papunta na raw siya"sabi niya

"lisa forgot her meds,sabihin mo si dr jin na bilisan niya dali"natataranta kong sabi kaya si jeongyeon lumabas ulit ng room para kausapin si jin

Minutes later,dumating na si jin at agad naman niyang tiningnan si lisa at meron siyang inenject dito,sinabi ko rin sakaniya na nakalimutan ni lisa ang gamot niya kaya nahimatay siya..

"she's fine,kailangan lang niya ng pahinga"dr jin

"salamat jin"

"kung magising na siya painumin niyo siya agad ng gamot niya,alis na ako"jin said and he tap my shoulder

Jin is my friend in college and he is a doctor now,at patient rin niya si lisa..