Andito nanaman ako. Sa isang lugar na dati tayo'y pinagtagpo. Lugar kung san binuo ang mga pangarap nating akala'y tutuparin ng anjan ang isa't isa. Maraming nangyare dito, yung mga simula nating dalawa hangang sa pag sira natin sa isa't isa. Pero eto nanaman ako nag aantay na akala mo talaga ay may dadating. Pinapakingan ang kada hampas ng alon habang nakatanaw sa paglubong ng araw nang inaalala ang mga masasaya nating sandali.
"bat ka andito?"
"bumalik ka na pala"
tanong ko nang hindi tumitingin sa lalaking minahal ko ngunit sinira den ako.
"ah oo, nag hiwalay na kami ni ara"
di na ko nagtaka kase kung sakin nga nagawa mo sakanya pa kaya?
"nabalitaan ko nga"
"kamusta ka na?"
di ko alam isasagot ko. Kamusta na nga ba ko? Matagal ko na din tanong yan sa sarili ko. Kaya ko pa ba? Okay pa ba ko? Buo na ba ko ulit?
"kinakaya na"
di ko alam isasagot ko. Natataranta ko, dalawang taon na lumipas pero di ko pa den sya nakakalimutan.
"buti naman"
"ikaw ba?"
tatanungin ko nalang sya kahit alam ko sagot. Walang araw na di ako binalitaan kung kamusta na sya
"engineer na ko. May bahay na din ako. Successful na ko"
"buti naman, congrats"
anlamig ng tugon ko. Pero ansakit pa rin kase
"ikaw ba? Ano na narrating mo?"
eto na nga ba eh. Madami na den naman ako narrating kaso kulang ehhh. Wala ka
kung pwede lang sabihin....
"may limang bar na ko sa manila, isang exam nalang lawyer na ko"
"sabi na ng aba mararating mo din pangarap mo"
"congrats sating dalawa"
saad ko na may pait na ngiti
"ako pa rin ba?"
"hirap mo kalimutan eh"
