SCARLET POV
Hating gabi na pero heto ako naghihintay parin sa asawa ko na dapat 8:30 ay nandito na dapat sa bahay pero hanggang ngayon ay wala pa
Napasampal ako sa nuo ko nang maalalang lagi namang palang madaling araw na kung umuwi si hunter
Nakakatawang isipin na para syang tangang naghihintay sa asawa para sabay silang kumain ng dinner pero ang ending sya lang mag isa ang kumakain at kung minsan ay hindi na kumain dahil sa subrang antok sa paghihintay kay hunter ay nakatulog nalang sya sa sofa at ang masakit ay hindi malang sya binubuhat ni hunter para dalhin sa kwarto nila kaya minsan ay nagigising nalang siya sa sala
Naputol ang pag iisip niya nang bumakas ang pintuan at niluwa nito si hunter na medyo lasing na agad naman syang lumapit dito at aalayanan nya sana si hunter ng bigla sya nitong winaksi
"aray " daing ko nang bumaksak ako sa sahig tinapunan naman ako ni hunter ng malamig na tingin
"paharang harang ka kasi " malamig na sabi nito at umalis
"hunter sandali " tawag ko dito lumingon naman ito na nakataas ang nuo
"pwede bang sabayan mo naman akong kumain " pagmamakaawa ko dito
"pagod ako gusto kunang magpahinga kaya kumain kang mag isa at pwede bang wag muna akong hinihintay " malamig na sagot nito at tuluyan akong tinalikuran
"hahaha " napatawa nalang ako sa sarili ko habang nagsisibagsakan narin ang mga luha ko
"Ang tanga tanga ko " naibulalas ko nalang salita at pumunta sa kusina
Pagkadating ko sa kusina ay agad kung tinignan ang lamisa ang dami kung niluto lahat ng paborito ni hunter ay nandito pero sayang lang kasi ni isa sa mga ito ay hindi Man lang nakain ni hunter
Umupo naman ako at nagsandok ng pagkain at habang kumakain ay sya ding pag agos ng mga luha ko
"Nakakapagod kana hunter " sabi ko sa sarili
Nang matapos kung hugasan ang pinag kainan ko ay tinapunan ko ulit ng tingin ang mesa na puno ng ibat ibang luto
Sa subrang sakit ng nararamdaman ko ay nakita ko nalang ang sarili kong tinatapon ang pagkain sa basurahan
"hhhhh " iyak lang ako ng iyak habang tinatapon ang mga pagkain
"iha bat mo tinatapon iyan? " tanung ni manang at lumapit sakin
"wala naman hhhh po kasing kwenta hhhh ang pagpapagod ko hhhh sa sarili ko hhhh sa pagluto at hhhhh paghintay sa kanya hhhh manang hhhhhh ,,,,pagod na pagod na ho ako simula pa dati hhhhh siguro nga ay mali hhhh ako para hhhh bigyan si hunter hhhh ng chance hhhhh kasi sinayang lang nya hhhh "
"iha wag mung sabihin yan ,, hindi kaba naging masaya sa nagdaang 5 taon kasama ang asawa at ang kambal? " tanung nito na mas lalong nagpaiyak sakin
"manang hhhh alam nyong naging hhh masaya ako hhhh yun na yata ang hhhh pinakamasayang nangyari hhhh sa buhay ko hhhh pero mabilis din binawi hhhh ang saya nayun hhhhh manang ," sabi ko at napaupo nalang sa sahig at pinatong ko ang ulo ko sa tuhod ko at umiyak ng umiyak
" iha alam kung nasasaktan ka pero maniwala ka maayos din ito " sabi ni manang at niyakap ako
Ilang minuto din kami ni manang sa ganung posisyon
" iha maniwala ka pagsubok lang ito at malalagpasan mo din " sabi nito at pumunta na sa kwarto nya
" pagsubok nga ba ? " tanung ko kawalan bago inayos ang sarili at pumanhik narin sa kwarto
Pagkadating ko ay nakita ko si hunter na nagmamadaling nag aayos habang may kausap sa telepono
" don't worry love papunta naku dyan " sabi nito sa kausap na tuluyang nagpahina sakin at napahikbi
Napatingin naman to sakin naparang nagulat pero mabilis din napalitan ng ngisi
" san ka pupunta ? " mahina kung tanong dito
" wala kanadon " kalmado nyang sabi at nagpatuloy sa paglakad palabas ng pinto pero agad ko itong pinigilan at niyakap
" hhhh please hunter wag kang umalis hhhhh " pagmamakaawa ko dito pero agad nya lang tinangal ang mga Kamay ko sa bewang nya at tinulak palayo sa kanya at tuluyang lumabas
Naiwan naman akong nakatayo at nakatingin sa pintuan habang umiiyak
BINABASA MO ANG
The Revenge Wife(book2)
RomanceWhen she thought everything is already ok but definitely it's not, when she thought her husband already changed but he hurt her again for how many times, she takes the pain because of the love for husband but oneday she realize that's not worth to...
