SCARLET POV
Nagulat ako nang yakapin ako ni hunter patalikod
"anu ba bitawan moko"sabi ko dito at pilit tinatanggal ang kamay nito na nakayapos sa bewang ko
Pero hindi ko ito matangal dahil sa subrang higpit nang pagkayakap niya naparang ayaw niya akong mawala sa tabi nito ....
"scar alam kung hhh nagkamali ako alam kung ilang beses kitang nasaktan hhh ilang beses pinaiyak pero tangina scar hindi ko kayang mawala kayo nang kambal hhh please " umiiyak nitong saad sa likuran ko at nakapatong narin ang ulo nito sa balikat ko
"anu ba hunter hindi mo ba nakikitang ayaw ko na sayo na hindi na kita gusto makita!"sigaw ko dito at pilit kumakawala
"please huk wag mong sabihin yan scar parang awa muna hhh bigyan mo ako ng chance please please parang awa mo huk mahal na mahal ko kayo nang anak natin please kung gusto mo ulit ng space para makapag isip ibibigay ko hhh hindi muna kita didisturbuhin maghihintay ako hanggang mapatawad mo ako please give me a chance hhh parang huk awa muna scar please "mahaba nitong saad
"alam mo hindi ko na kailang nang space para makapag isip hunter ,dahil sa oras na tumungtong ako dito sa new york nakapag desisyon na ako at yun ay tuluyan kang kalimutan "
"why hhh don't you give me a chance to prove to you that i love you so much and our twin hhhh ?"umikot naman ako para makaharap sa kanya nakita kung punong puno nang luha ang pisnge nito
Aaminin ko nasasaktan ako sa nakikita ko pero kasi ayaw ko na ayaw ko nang masaktan pa ulit pagod na ako
"why i did'nt give you a chance hunter ?.I think you know the answer of that question "sarcastic kung sabi dito
Napayuko naman ito
"let me go hunter"sabi ko dito
Tinanggal naman nito ang pagkayakap sakinKaya naman nang makawala ako ay agad akong naglakad palayo sa kanya pero agad din akong natigilan ng
Magtanung ito"sabihin mo scar mahal mo pa ba ako ?"
Natahimik lang ako
At nag isip
Mahal ko pa ba siya?tanung ko sa isipan ko
"sagutin mo hhh ako mahal mo pa ba ako !!!"sigaw nito
Lumingon naman ako dito at taas nuong tinitigan ko ito sa kanyang mata
"hindi na kita mahal "sagot ko dito at agad tumalikod
..
Bakit ganun parang nakaramdam ako ng paninikip ng puso ko sa sinagot ko parang hindi iyon ang gusto kung sabihin na parang gusto ko nalang bawiin ang sinabi ko sa kanya
"ganun ba yun lang naman ang gusto ko marinig eh hhh wag ka mag alala sa oras na makauwi ako sa pilipinas ay aayusin ko kaagad ang annualment paper hhh natin para tuluyan kanang makalaya at wag kang mag alala hindi nakita guguluhin pa ,at mapatawad mo sana ako scar hhh kung hindi man ako naging mabuting asawa't at ama sa inyo ng kambal ,pasensya huk kasi puro pasakit lang ang naibigay ko sayo ,at sana scar wag mong papabayaan ang kambal lagi mong tandaang kahit hindi na tayo magkita pang dalawa ay mahal na mahal kita at ang anak natin hhh at kung makahanap kaman ng taong mamahalin mo sana maging masaya kayo "mahabang saad habang umiiyak
Napahawak naman ako sa dibdib ko nang maramdamang bigla itong kumirot
At hindi ko namalayang tumutulo na ang luha ko
"hhh huk "bigla nalang akong napahikbi sa subrang bigat ng nararamdaman ko
Bakit ka nasasaktan diba ito naman ang gusto mo ang tuluyan ka niyang tantanan saad ko sa isipan ko
Nagulat nalang ako ng muling may mga bisig na yumayakap sakin
.
Humarap naman ako dito
"pwede ba hhh kitang mayakap kahit ilang sandali lang ?"tanung nito
Hindi ko alam kung bakit ako tumango sa tanung nito
Pero nung naramdaman kung niyakap ako nito ng mahigpit ay napayakap narin ako naramdaman ko rin ang pamamasa ng balikat ko dahil sa pag iyak ni hunter dito
.."hhh huk ito na ang huling beses namayayakap kita at mahahawakan ayaw ko mang bitawan ka pero ito ang dapat kung gawin dahil alam kung hindi mo na ako kayang makita pa hhh huk mahal kita scar pero hanggang dito nalang"sabi nito at hinalikan ako sa nuo bago siya kumawala sa pagkayakap sakin
"scar pwede ko bang makita ang kambal "sabi nito
Tumango lang ako at sinamhan ko siyang pumasok sa loob
"bakit nandito kapa?"galit na tanung ni kuya dito
"kuya hayaan mo na gusto niya lang makausap ang kambal"sabi ko kay kuya
"daddy!!!"sigaw nang kambal ng makita nila ang daddy nila at niyakap nila ito ganun din si hunter na umiiyak na habang hinahalikan sa ulo ang anak niya
"huk hhh daddy bakit ngayon kalang nagpakita miss na miss na kita "sabi ni summer
"im sorry anak hhh huk naging busy kasi si daddy sa work eh "sagot naman ni hunter
"scar akyat na kami ikaw na bahala dito"saad ni kuya at umalis na akay ang mag ina nito .
Naiwan naman kami nila hunter at kambal
"hhh daddy dito ka narin ba titira?"tanung killuah dito
Umiling naman ang ama niya
"hhh bakit daddy hindi mo ba kaming gustong makasama hindi mo na ba kami mahal"iyak na saad nito
Napahawak nalang ako sa bibig ko para pigilang kumuwala ang pag hikbi .
Ang sakit sakit makita ang kambal na nahihirapan pero kasi hindi ko na kaya eh
"no hhh anak mahal ko kayo pero huk kailangan ko itong gawin wag kayo mag alala kahit wala ako sa tabi niyo ay nandyan naman ang mommy niyo para alagaan kayo"
"pero hhh gusto namin na nandito karin daddy please wag kanang umalis dito ka nalang para happy family na ulit tayo "sabi ni summer
"gustuhin ko hhh man anak pero hindi na talaga pwede .Pero lagi niyong tatandaan kahit hindi na tayo magkita huk mahal na mahal parin kayo ni daddy at hindi magbabago yun ,at lagi niyo rin hhh susundin ang sasabihin ng mommy niyo wag kayong magpapasaway alagaan niyo ang mommy niyo at mahalin huk ma ngako kayo sakin huk "
"promise hhh daddy aalagaan namin si mommy at magiging mabait po kami para bumalik kayo ulit hhh "sabi ni killuah
"tama yan anak maging mabait hhh kayo ha "sabi nito at muling kiniss ang kambal at niyakap ng mahigpit bago ito tumayo at nag paalam na aalis na
"aalis na ako "paalam nito
Tumango lang ako
"daddy hhh please dont leave us daddy "iyak nilang pagpipigil sa daddy nila
Muli lumingon si hunter at ngumite ito bago tuluyan nag lakad papalayo
"daddy hhhhh !!!!"sigaw ng kambal
" daddy huk hhhwag mo kaming iwan !"sigaw nila at napaupo nalang sila sa lapag habang umiiyak
Agad naman akong lumapit sa kanila at niyakap sila ng mahigpit habang umiiyak narin
"hhh patawad mga anak patawad kung hindi na tayo magiging happy family hhh"sabi ko sa kanila .
Pero hindi sila kumibo
Tumayo lang sila at diretsyong pumanhik sa taas
Naiwan naman akong nakaupo parin sa lapag habang tuloy tuloy ang pagdaloy ng luha sa pisnge ko
"tama ba ang ginawa ko ?"mahina kung sabi
Patawarin niyo ako mga anak kung hindi ko inisip ang mararamdaman niyo sa ginawa kung desisyon
Sorry kung naging selfish ako
BINABASA MO ANG
The Revenge Wife(book2)
RomanceWhen she thought everything is already ok but definitely it's not, when she thought her husband already changed but he hurt her again for how many times, she takes the pain because of the love for husband but oneday she realize that's not worth to...