ONSUZLUĞUN ADI

YOKLUĞUN EN BÜYÜK ACIMDI

Kalbimdeki en derin yarayı hayat bana çok erkenden tattırmış ve daha gençliğimin ilk yillarinda belkide olgun bir adam olmustum ,
yanimda oldugu zaman dunyalari bile degisecegim,bir iki yilimi degil  ömrümü verebilecegim ,kaybetmekten en cok korktugum insan bi anda cekip gitmisti hicbisey demeden ve kalbimin yerini bile söylemeden,hayatin ne kadar zor oldugunu kendimi ona nasilda kaptirdigimi yuregimin en derininde patlamaya hazir bir volkan gibi yanan alevlerin nasilda birden söndüğünü zaman geçtikçe anlamaya baslamistim.O siralar herseyini kaybetmis iflas etmiş bir patron kadar çaresiz ve yetim bir cocuk kadarda yardima muhtacdim.Kalbime acilan bu derin yarayla nasil yasiyabilirdim bende bilmiyordum ama artik yapabilecegim en iyi sey yazmakti belki unutturmazdi ama yazmak kalemi ve kagidi sirdas bilip duygularini onlarla kalici hale getirmek olunca acin azda olsa hafiflerdi , her gün seni yazdim bikmadan sıkılmadan yorulmadan hâlâda yazacagim ömrümün sonuna kadar ...

Yine bir ankara sabahina güneşin ilk ışiklariyla uyaniyorum ama yeni bir gun degil bugun gecmisten fazlaca kalbimde kalan izler ve hayatin hala gecmise bagli kaldigini dusunen bir beyinle uyaniyordum yeni gune kalkmak okadarda zor gelmedi yalniz canim hicbir sey yapmak istemiyordu cayimi alip yine oturdum masama elimde kagit kalem yine ona olan özlemimi aşkımı yaşlı gözlerle yeniden basladim yazmaya bundan hic vazgecmiyecektim belkide bir omur kagit ve kalemden baska ne dostum nede sırdaşım olacakti belkide...

Gittigi gunden beri herseyi silmis ama bi tek onu kalbimin sahibini bana her an huzur veren insani silememis kalem ve kagıda muhtac kalmistim ne kimseyle konusuyor nede muhabbet ediyordum kisacasi hayattan kopmustum onun gidisi benim icin bir başlangıç değil adeta koskoca bir sONSUZLUKtu....

Belkide onu unutmak kalbinden çıkarıp  atmak bi annenin evladini birakmasi  kadar zordu onu kalbimden söküp atmak,ben kalbimi en çok ona yakistirmisken bir haftalık kısa bir süre yokluğumda kalbimi çoktan kovmustu  o en cok yakistirdigim yerden bisey diyemedim bogazima dugumlendi butun soyliyceklerim oylece kala kaldim aslinda kendiside farkindaydi onu ne kadar cok sevdigimi ama iste gecmiste yasadiklari onu fazlasiyla yipratmisti bende bunu cok iyi anlamistim o solmus bi cicekti ben onun suyu gunesi herseyi olup tekrardan yesertcektim ama coktan gitmisti hem kendi soldu hemde alev alev yanan kalbimi bi anda söndürüp geriye küllerini birakti...

Şikayetci degildim ama giderek icimdeki sevgi ask aciya donmeye baslayinca o an hissettim ki o varsa bu dunya bana  cennetti ama yoksa bana cehennemden farksizdi bu kötü  ve acimasiz dunya...

Her insanin elbette gecmisi vardi ve gecmisten kalan sayfalar dolusu yaralari  vardi, sen neden gittin ben senin kitaplar dolusu yaralarini  satir satir silmeye raziyken soyle nedenn!!

Cevabi yoktu gidisinin farkindaydim ama umudumu hic yetirmedim savastim hâlâda savasiyorum ve bundanda vazgecmeyede niyetim yok aslinda bilmem cok sevdik heralde cok kaptirdik bosuna demezler her insan bir kere asik olur ve onu asla unutamaz asik oldugu kisi kendine butun kotulukleri yapsada vazgecemez sen beni kendinden sogutup vazgecirmeye calistin basarabildinmi hayir buna izin veremem ben seni herseyinle kabullenirim hersey duzeltilir duzeltilmeyende YARATANDANDİR unutma !

Unutma ben senden vazgecmem cunku asik insan kördür dilsizdir sagirdir asik oldugu insanin karsisinda her kusuru guzellige cevirir ona dahada baglanir her zerresine aşik olur senin bendeki her kusurun okadar güzel geldiki bana sana tekrar tekrar asik oldum ...
Zamaninda elbette hatalar yaptik hepimiz,yanlis zamandaki yanlis tercihlerdi bunlardan en onemliside, hayatta birisine asik olduysaniz asla baskasinda unutmaya calismayin cunku o insanda asik oldugunuz insana benzer seyler aramaya koyuluyorsunuz ama bi 1000 lik yapbozun 1 parcasi bile olmadan nasil anlamsiz oluyorsa, asik oldugunuz insandaki ozelliklerin aynisinida tamamen bulamiycaksiniz ve bunun karsisinda kalpte kirilmalar basliycak ve giderek bu kiriklar batmaya ve daha cok kanamaya başliycaktir, onun icin yaranizi ya kendiniz unutun ya da gecmise donup askiniz icin son bi sans dileyin cunku caresizlik dunyadaki en buyuk yalnizliktir...

Seni kaybettikten sonra degerini daha iyi anladim aslinda oturup saatlerce dusundum ve okadar hata buldumki kendimde bunlari tek tek duzeltmeye calisiyorum hala ve sanirsam cogu hatami duzelttim seni kirmak benim yapacagim en son istir bu dunyada unutma sakin ben senin icin herseyi gozede aldim ama bi turlu dönmek bilmedin bekliyorum gitmeden gelirsin belki diye, senden kalan bi umudum bi kirik kalbim bide kapanmak bilmeyen yaram var

HADİ GEL SAR BU YARAYİ KAPANSİN ACİLMASİN BİDAHA BİR ÖMÜR BENİMLE KAL RABBİM SENİ BENDEN ÖNCE ALMASİN ...