My Boyfriend is a Cold Prince

Chapter 29

Chapter 29

Myracle's POV

"Why are you so quiet? Is everything okay?"

I nodded, "Oo naman."

Umiling sya, "no it's not, what did my mom said to you?"

"Wala nga." And then i laughed, para hindi nya mahalata na may nangyari kanina.

"Tinext nako ni mommy, kyle." Pag kukunwari ko para makauwi nako, since mag 1-10pm na ay gusto ko na din umuwi. Gusto ko isipin kung paano ko gagawin ang sinabi ng mommy ni kyle...

"Okay, ihahatid na kita." He stand and grab my hand to stand too. Nakita ko pababa ang mommy ni kyle,

"Ooh, you're going home?" This time her smile appeared but not a happy smile for me..

I'm scared what will happened next, did i do something wrong or just because my parent's work? I worried what if kyle know this.. what will he do?

"Yes po ma'am..."

"Take care then, nice talking with you. I don't want to see your face again." She said with a serious face

"Mom." pagbananta ni kyle.

"I was just joking, kyle. Take care!" And then she laughed and waving at me.

hanggang ngayon ay hindi pa din maalis ang kaba ko at pag aalala sa sinabi ng mommy niya, since ngayon ko lang nameet yung mom nya.

Basta ang nasa isip ko lang ngayon ay hindi ko iiwan si kyle, not kyle..

"Are you sure you're okay?" He asked again, dumaan muna kami sa isang park dito malapit samin sabi niya ay sasabihin niya nalang daw kay mommy na may binili lang kami.

Umupo kami sa may bakanteng upuan katapat ng siso dito sa park ng subdivision namin.

"Oo nga, parang tanga to." and then i laughed.

He staring at me and then i hug him, "Kyle."

"Hmm?" He hugged me back.

I'm scared..

"I love you.."

He kiss my forehead, "i love you more."

We end up hugging each other for a 2 minutes, since wala naman tao dito. feeling namin ay namiss namin ang isa't isa kahit kahapon lang ay magkasama kami.

nang medyo gumaan na ang pakiramdam ko ay inaya ko na syang umuwi, um-oo naman siya,

"Let's go?"

I nodded.

nang maihatid niya ko sa bahay nagpaalam na din sya nauuwi, pagkapasok ko sa bahay ay wala ng tao sa sala mukang tulog na sila dumiretso ako sa kwarto ay inihiga ang katawan ko.

ngunit bigla nanaman kumirot ang ulo ko, "Arghhh." sabay hawak ko sa ulo ko.

Hindi ko mapigilan maluha dahil sa sakit nito, hindi ko alam kung bakit o ano bakit sumasakit ngunit napahawak nalang ako dahil sa kirot nito...

maya-maya ay nawala din, umayos akong normal at walang nangyari.. sa pagod lang siguro yon at sa madaming iniisip kaya ganon.. dumiretso ako cr at nag ayos na para makatulog.

----

nagising ako ng tumunog ang alarm sa phone ko, may pasok nanaman kaya kailangan ko gumising ng maaga. ginawa ko na ang mga gagawin ko bago ko pumasok.

after non ay bumaba nako, naabutan ko si kuya lang na nakaupo sa sofa.

mukang good mood to ah, maasar nga. "wala kayong pasok?"