SIC - CHAPTER TEN

109 5 0
                                    

"Kuya Larry, i'm sorry. Please, forgive me!", wika ko kay kuya Larry.

"So, naaalala mo na? That's good, pede ka ng mamatay!", mariing sabi niya sa akin.

"Kuya Larry, stop!", sigaw ko.

"I know everything about you and Yuri, let me escape and i will not tell this to anyone", dagdag na sabi ko.

Napabuntong hininga siya ng malakas.

"Anong sinasabi mo?", tanong niya sa akin.

"Look, i know how bastard you are as a sibling. Alam ko ang kababuyang ginagawa mo kay Yuri nuon. I know everything about you.", tumayo ako at sinabi ito sa kanya.

"You know what we can help each other, pede tayong maging partner. I know how poor you are, sorry for the term but, please!", dagdag na sabi ko pa sa kanya.

"Yeah, I know we're same, pareho tayong may nagawang mali kay Yuri but kaya ko ng makulong dahil sobrang nagsisisi na ako. I raped her, yes! I rape her for so many times, yes! But i am suffering now! We can't be a partner! Wag mo na akong bilugin pa. Nagawang mong maipapatay si Yuri ang girlfriend mo, kaya't hindi na ako magtataka kung maipapapatay mo rin ako kung sakaling nagtulungan tayo. Ayokong magdusa ka sa kulungan dahil alam ko ang naitulong mo sa aming pamilya nuon, kaya't hayaan mo ng patayin kita makaganti man lang sa ginawa mo sa kapatid ko!", malakas at mariing sigaw niya sa akin.

Tumahimik ang kapaligiran ng sandali. Bumukas ang pinto at inilabas nito ang tatlong armadong pulis.

" Itaas ang kamay! ", sabi ng isang pulis.

Itinaas ni Kuya Larry ang kanyang kamay at  nilapitan siya ng isang pulis at pinusasan. Ang isa naman ay lumapit sa akin at tinanggal ang pagkakatali sa aking kamay.

"Phrix, thank's God that you're okay", sabi ni Dreb at biglang paglapit nito sa akin.

"Dreb, thankyou na tinulungan mo ako pero maling mali ito, hindi lamang si Kuya Larry ang may kasalanan dito. Actually, kaya niya ako kinuha e dahil sa kasalanan kong matagal ko ding itinago. About Yuri's death, it isn't accident, i kill her. Kaya kailangan din akong makulong.", umiiyak na sabi ko kay Dreb.

Lumapit ako sa pulis na nakahawak ngayon kay Kuya Larry, nagmakaawa ako sa kanya na wag ng hulihin si Kuya Larry dahil wala itong kasalanan, sinabi ko rin ang totoong dahilan kung bakit niya ako kinuha pero hindi nila hinayaang makalaya si Kuya Larry dahil ipinaglaban ni Dreb ang pagkamatay ni Hakki.

Kapwa kaming nakasuhan ni Kuya Larry ng mabigat na kaso. Si kuya Larry ay tatagal daw ng labing apat na taon, limang buwan at apat na araw sa kulungan dahil sa patong patong nitong kaso, nalaman din kasi ng mga pulis na gumagamit ng ipinagbabawal na gamot si Kuya. Samantalang ako naman ay tatagal ng sampung taon, tatlong buwan at labing isang araw sa kulungan.

Nang maipasok ako sa kulungan ay bigka akong nakaramdam ng takot dahil siguro sa mga tao dito, mga nakahubad at puro tattoo. Madumi rin sa lugar na ito kaya naman nagsanhi ito sa akin ng pagduwal.

"Ano iniduduwal-duwal mo diyan? Kung hindi mo naman pala kaya dito sa selda, bakit ka gumawa ng masama? Gago!", matapang na sambit sa akin nung isang preso.

"Boss, hayaan mo na yan. Wag nating ubusinang oras natin sa mga walang kwentang tao na yan.", sambit ng isa pang preso.

Umupo ako sa gilid kung saan malapit ang pinakang pinto ng bawat selda. Kahit na nasusuka na ako sa sobrang baho dito ay tiniis ko dahil ako din naman ang may gusto nito.

Kinagabihan, bandang alas-dose ng hating gabi ay tulugan na ang lahat. At ng imulat ko ang aking mata ay may nakita akong isang liwanag na nanggagaling sa labas ng selda kung nasaan ako. Sinundan ko ito at nakapagtatakang bukas ang bawat harang ng mga selda kaya nakalabas ako. Tumigil ang liwanag sa isang napakadilim na lugar.
Nang makapunta ito sa madilim na lugar ay lumalaki ang liwanag at nag-huhugis tao.

"Yuri?", sambit ko.

"Masaya ako na inamin mo na. Hindi ka naman magtatagal diyan e. Siguro bukas makakalaya ka na. Tinupad ko na ang pangako ko sayo, nagbalik na ako.", madaling sabi sa akin ng liwanag na kamukha ni Yuri at bigla rin itong nawala.

Sa mga sinabi ni Yuri ay nakampante ako, nagtiis muna ako ng isang araw sa selda dahil pinanghawakan ko ang sinabi ni Yuri.

Kinaumagahan ay may isang pulis na naghahanap sa akin.

"Mr. Phrix Muchelney, nasaan ka?", sigaw ng pulis.

"Sir, nandito ako sir, bakit po?", tanong ko sa pulis.

"Mr. Muchelney laya ka na", sambit pa ng pulis.

Masayang masaya ako ng marinig ko iyon sa pulis dahil gusto ko na rin makita ang anak ko. At para na din makapag-imbistiga ako kay Khalie at kay Dad.

"Sino po nagpiyansa sa akin?", tqnong ko sa pulis.

"Dreb po ang nakapangalan.", sagot sa akin ng pulis.

Nang makalabas ako sa selda ay nakita ko si Dreb na nag iintay sa akin sa labas.

"Bro?", sabi ko sa kanya.

"Hindi ko na kasi kaya e, hindi ako makatulog dahil kinukulit ako nila Hakki at Yuri sa isipan ko kaya binayadan ko na lahat para makalabas ka, pero in good way naman yun.", paunti unting sabi sa akin ni Dreb.

"Okay lang, nakausap  ko na si Yuri kagabi", sabi ko sa kanya.

"Diba wala na si Yuri?", nagtatakang tanong sa akin ni Dreb.

"I mean sa panaginip, nakausap ko na din siya.", masayang sabi ko sa kanya.

"Oh, that's good. By the way, doin ka muna magpahinga sa bahay namin ni Hakki, ayaw ko sana umalis duon e pero papyansahan kita, nakaburol na kasi si Hakki.", malungkot na sabi niya sa akin.

"Bro, thankyou. Condolences!", malungkot ko ding sagot sa kanya.

Nang makalabas na kami ni Dreb sa prisinto ay sobrang saya ng nararamdaman ko na kabaliktaran naman ng kay Dreb dahil nga sa uuwi siya na walang sasalubong na Hakki sa kanya.

"Hey, samahan mo ako sa palengke bago tayo umuwi, i need to buy some foods nga pala para sa mga nakikiramay na nagpupunta dun.", sabi sa akin ni Dreb.

"Okay bro, i have here my card. Gusto ko sana na ako na gumastos balik tulong ko na din dahil sa malaking pagpyansa mo sa akin.", sabi ko kay Dreb.

"No bro, hindi lang ako ang nagpyansa sayo, actually nag-ambag ambag kami nina Darlene, yung highschool friends natin.", mabilis na sagotsa akin ni Dreb.

"Wow, what about our friends? I mean, yung mga nakakasama natin palaging friends. Sina Stacey? Kamusta naman sila?", tanong ko kay Dreb.

"About Stacey, Kelvin and James? No, don't mind them. A fake friends. A cheaters.", sabi sa niya sa akin.

"Cheaters? Fake?", tanong ko sa kanya.

"I tell you later, andito na tayo sa palengke oh", sabi niya sa akin.

"Okay", maikling sagot ko sa kanya.

Habang naghahanap kami ni Dreb ng mga meat at some flowers for Hakki ay hindi ko pa rin maalis sa isipan ko ang sinabi niya sa akin tungkol kina Stacey.

"There you have it!", maarteng sabi ni Stacey nang magkita kita kami sa palengke.

*****

© All Rights Reserved. KC. 2020

Sorry, I CheatedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon