9Tease

Chapter 9

Baking (Part 1)

So dahil pagod kami kahapon, naisipan nalang namin na ngayon gawin yung baking tutorial ko kuno. Hahahaha

15 years old ako noong natuto ako sa kusina. Means magluto, magbake, mag roast or kahit ano pa. Lagi kasi akong naiiwan sa bahay mag-isa. Aside sa mga kasambahay namin ako lang talaga. Madalas kasing wala sila mom and dad.

Lagi akong bored so ayon, lagi akong nagpapaturo kay manang. Yaya ko parang ganon. Main maid kumbaga hahaha ewan ko kung anong tawag basta sya head ng mga ibang kasambahay haha. Kinukulit ko siya lagi. Pano ganito ganyan hahaha.

Akala nga nila mom and dad before HRM kukuhanin or about culinary haha pero syempre ibang way tayo hahaha.

So gaya ng sabi ko kahapon, ako lang ang marunong magluto samin. Di ko alam sa mga kasama ko kung kahit man lang prito eh may alam sila. Hay nako paano sila mag sisipag asawa! Well, mayayaman nga pala kami lahat, may mga taga silbi.

Maaga akong gumising ngayon para magluto ng breakfast namin. Kung aasa kasi ako sa mga kasamahan ko wala na, puro fastfoods nalang kami haha. Sayang naman yung mga pinamili naming.

Habang nagluluto ako nag play ako ng music through spotify. Connected sa Bluetooth speaker.

I'm going under and this time I fear there's no one to save me

I don't know why pero feel na feel ko yung song.

This all or nothing really got a way of driving me crazy

Nakakabaliw pala yung lungkot. Ngayon ko nalang ulit naramdaman ito,

I need somebody to heal
Somebody to know
Somebody to have
Somebody to hold

May mga kaibigan naman ako pero hindi ko alam kung bakit ganito kalungkot. Ramdam niyo ba? Yung parang mag-isa ka lang

It's easy to say
But it's never the same
I guess I kinda liked the way you numbed all the pain

Siguro para sa iba madali lang kung ano yung nararamdaman ko ngayon pero sobrang hirap.

Now the day bleeds
Into nightfall
And you're not here
To get me through it all
I let my guard down
And then you pulled the rug
I was getting kinda used to being someone you loved

Ilang years din. Ilang years akong nagpakatanga. Alam ko sa sarili ko na may mali na. May kulang na sa relasyon namin pero ayon nagpumilit parin akong ituoy kung anong meron kami. Tingin ko kasi maisasalba ko pa. Pero hindi na pala. Habang tumatagal pala ako nalang yung lumalaban saming dalawa. Ako nalang.

Buti nalang naghihiwa ako ng sibuyas haha kung may magising man sa kanila atleast may idadahilan ako. Taksil kasi yung mga luha ko. Akala ko tapos na heto parin patuloy paring umagos na akala mo ilog.

I'm going under and this time I fear there's no one to turn to
This all or nothing way of loving got me sleeping without you
Now, I need somebody to know
Somebody to heal
Somebody to have
Just to know how it feels
It's easy to say but it's never the same
I guess I kinda liked the way you helped me escape

Sobrang sakit kasi na halos lahat binigay ko na sa kanya. Siya na kasi yung naging buhay ko. Siya yung sumasalo sakin. Siya yung laging umaalalay sakin. Kapag hirap na hirap na ako. Yung kapag hindi ko na kaya siya yung anjan tutuong sakin. Sobrang nagging dependent ako sa kanya. 10 years ago, I was diagnosed depressed. 11 palang ako depressed nako. Dahil sa family ko.