[ XXXIV ]

173 12 0
                                    



Today is the day na ililibing na si Yumi, unti-unti nang bumababa  yung coffin nya, ayoko syanh tignan dahil hindi ko kayang isipin lahat ng paghihirap na naramdaman nya. Alam ko, hindi biro ang magkaroon ng ganyang sakit dahil iyan ang dahilan kung bakit namatay ang daddy ko. Halos araw-araw syang nasigaw sa sobrang sakit ng ulo nya, madalas pa syang bumabagsak sa sahig dahil sa sakit nya. Kaya nagsisi ako na hindi ko sya natulungang lumalaban, she's always happy whenever I see her yung bang parang wala syang problema, parang lagi lang syang nakangiti at nakatawa. I regret na hindi ko sinulit ng sinulit lahat ng hiling nya. Kaya pala ganoon na lang sya kung mag request sakin, kaya pala lagi na lang nya sinasabi sakin na nauubos na yung oras nya. 

Yumi? why?

agad na bumagsak ang patak ng luha ko mula sa aking mga mata, bumibigat yung dibdib ko at di na ako makahinga. naalala ko na naman yung hitsura nya nung araw na dapat i-cecelebrate namin yung anniversary namin, na dapat masaya kami. Nung binuhat ko iyong ulo nya napansin kong may tubig sa mukha nya and only to found out na galing iyon sa mata nya.

maybe she saw it

s-sorry yumi, I know it's too late but still I'm sorry. I'm so sorry, I need you to say in my front that it's ok I don't have to cry anymore, Yumi babawi ako bumalik ka lang please. bumalik ka lang please.

Habang dahan-dahan syang nababa nakita ko pang nasakanya pa din yung braceltes nya. Lalo ng bumigat yung dibdib ko.  I look at my bracelet too then smiled bitterly

"Thankyou Yumi, for making my life special, from the day you entered my life. Thank you for everything. I'll never forget about you

It's hard to say goodbye|| COMPLETETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon