Kabanata 5
It was a busy day. Pagkatapos kong mag almusal ay tumulong ako sa paglilinis sa lobby kasama sila Aling Nelita at Mang Danny. We were just silently cleaning when the door opened, and a women appeared.
She wore a greenish-blue dress made of soft, satiny fabric, long and loose. A semicircular, high collar made of silk-like materials headed the ankle-length robe. She walked as lighty as an acrobat.
"Good morning, Madame."
"Good morning Mrs. De Gomez."
"Good morning Madame Galadriel!"
Inilibot nito ang kanyang paningin bago nagpatuloy sa paglalakad. Lumapit siya sa pwesto namin ni Aling Nelita. Nagtama ang aming mata kaya yumuko ako.
"Magandang umaga po." Ani ko at tiningnan siya.
"Magandang umaga din hija. Bago ka lang ba dito? Parang ngayon pa lang kasi kita nakita." Marahang sabi niya.
"Opo." Tanging sagot ko.
"Oh. I see. Let me introduce myself to you. Galadriel Hyacinth de Gomez." Aniya at nilahad ang kanyang kamay. Tinanggap ko naman ito bago nagsalita.
"Precy po, Ma'am. Nice to meet you po." Pormal kong saad.
"Pleasure is all mine." Aniya bago binalingan silang Aling Nelita.
"I have to go. I have to talk to my son." She said as she excused her self to us.
The way she speaks, you really can tell that she's rich. And she's like a goddess! She has soft features that maybe Bross got it from her. Her skin was pale white, and her cheekbones were emphasized perfectly that made her look like she's in between 20's.
Napayuko nalang ako nang maalala ko si mama. I miss her warmth. I miss the way she cares for me. I miss her voice. I miss everything about her. Oh, how I wish she's still here.
Napansin yata ni Aling Nelita na matamlay ako kaya kinalabit niya ako.
"Anong nangyari, hija?" Nag-aalalang tanong niya at sinipat ako sa noo.
"Wala po. Naalala ko lang po si mama." Ani ko habang nakayuko pa din.
Naaawang tiningnan ako ni Aling Nelita at walang pasabing niyakap ako. Bumuhos ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Napahikbi ako at niyakap pabalik si Aling Nelita.
Hinahagod-hagod ni Aling Nelita ang aking likod habang nakayakap pa din ako sa kanya. Kanina niya pa ako pinapatahan pero hindi maubos-ubos iyong luha ko. Siguro dahil lubos na rin akong nangungulila kay mama kaya ganito nalang ang reaksiyon ko.
Ilang minuto pa ang lumipas bago ako tuluyang tumigil sa pag-iyak. Namamaga na ang mata ko sa kakaiyak.
Hinatid naman ako ni Aling Nelita sa headquarters para makatulog ako saglit. Hindi na siya nagtagal doon dahil maglilinis pa siya kaya nagpaalam agad siya sa akin. Hindi rin nagtagal ay nakatulog na ako.
Alas siete na nang magising ako. Kumakalam na din ang sikmura ko. Oo nga pala at hindi ako nakapag tanghalian! Naghilamos muna ako bago bumaba para kumain.
Habang kumakain ako ay nahagip ng paningin ko si Bross na may kasamang babae. Panay ang salita noong babae at tipid naman na tumatango si Bross. Minsan naman ay tumatawa silang dalawa.
Hindi ko alam pero bigla nalang akong nawalan ng ganang kumain. Pinagmasdan ko lang silang masayang nagkukwentuhan nang biglang tumingin sa direksyon ko si Bross. Nawala ang kanyang ngiti at nagsalubong ang mga kilay.
Iniwas ko naman agad ang paningin ko kay Bross at binalingan nalang ang pagkain na hindi ko namalayang tinutusok ko pala ito ng tinidor kaya ang ending ay para na itong tinorture!
I look at their direction again only to find out that Bross was staring intently at me. I gulp when our stares met! But this time, he was the first one to withdraw his stares.
Binalingan niya nalang ulit yung babaeng kasama niya at nagpatuloy sa paglalakad papunta sa kanyang kotse. Hindi na siya muling lumingon pa sa direksiyon ko. Nang tuluyan na silang nakasakay sa kotse ay pinaharurot na niya ito.
Ako naman ay nagdesisyong bumalik nalang sa building at maglinis na sa kanyang opisina.
Natapos na akong maglinis at hindi na siya muling pumunta pa dito.
Siguro sobrang saya nila noong babaeng kasama niya kaya nakalimutan na niya ang kanyang trabaho. Baka kung ano-ano na ang ginaga- Hoy, Precy ano naming pakealam mo kung anong ginagawa nila? Bahala silang dalawa! Magsama sila noong babae niya! Mga hayop!
Bumalik na ako sa headquarters pero masama pa din ang loob ko. Hindi ko rin alam kung ano ang nangyayari sa akin. But everytime I see Bross with another girl, I feel a slight pang in my heart.
Precy! Precy, gumising ka! Imposible iyang iniisip mo!
Nagpalit muna ako ng damit bago nagdesisyong matulog na sa sofa.
BINABASA MO ANG
Reaching Out To You
SonstigesNamatay ang ina ni Precy ng siya'y bente pa lamang. Tumira siya sa kanyang tiyahin kasama ang kanyang pinsan at tiyuhin. Hindi naging madali ang lahat para sa kanya. Isang araw, naisipan niyang lumuwas papuntang Manila para buhayin ang kanyang sari...