I'm Glad You Ran Away

Prologue

I scanned my room before I leave. This is gonna be the last time I'll be here.

My soft bed that gave me comfort whenever I'm feeling tired of pretending...

my pillow that became my companion whenever I'm crying...

And my blanket that became my shield whenever I don't feel like talking.

And that door..

The door that connecting my room to my twin sister room.

Eversince I decided to become a bad one, I locked that door. At hindi na siya muling nakapasok sa kwarto ko.

Pati sa buhay ko.

Mabilis akong lumapit at iniunlocked iyon. Kasabay ng muli kong pagbubukas ng pintuan ay ang pagbubukas ng puso kong binalot ng selos at inggit para sa kakambal ko.

Pumasok ako sa room niya at pinagmasdan ito. Wala pa ring pinagbago, ganoon pa rin ang ayos simula nung huli akong pumasok dito.

"Ikaw lang naman ang nagbago. Inggitera ka kasi." anang isip ko

Muling pumasok sa isip ko ang pinagsasabi niya kagabi.

You know sometimes, nagseselos ako sayo. Kasi akala ko, party ka lang ng party tapos ako nakakulong sa kwarto habang nag-aaral.

Tss. Akala mo ba gusto kong makiparty? Pero mas gusto ko na yun kaysa magaral.

I thought ang easy lang ng buhay mo pero ako obligadong magaral ng mabuti para sa future ng company.

Akala mo lang yun. Ang hirap kayang makipagdate palagi sa mga antipatikong anak ng business partner ni Daddy. Akala mo kung sinong mga gwapo. But mabuti nang ako na lang kaysa ikaw. Masyado kang tanga at mabait. Baka kung saan ka dalhin.

I'm sorry for thinking bad about you. I'm just jealous."

Hindi lang kita pinagisipan ng masama, minurder pa kita sa isip ko sa sobrang selos ko sayo.

Naiinggit din ako sayo kasi you have the guts to say no to Dad.

Kung alam mo lang, my legs is shaking at parang naiihi ako sa kaba kapag sinasagot sagot ko si Daddy.

Minsan pinapangarap kong sumapi yung espirito mo sakin eh, haha. Para magkaroon ako ng courage na sumuway kay Dad kapag ayaw ko yung pinapagawa niya."

Haha. Tatanggalan mo pa ako ng espirito para lang masuway mo si Dad.

You're my only sister, my twin sister. You know that I love you right? I love you more than anything and I'll do everything to make it up to you."

"I love you too and I'm sorry for doing this to you. I'm such a selfish brat for taking advantage of your kindness." bulong ko habang nakatitig sa mukha ng kambal ko na payapang natutulog sa kama nito.

Lumapit ako sa side table malapit sa kama niya at nilapag ang sulat ko doon. Pagkatapos ay bumalik ako sa adjacent door na pinasukan ko kanina.

Goodbye Joyie. Hope to see you again, my twin sister.

Sinara ko ang pinto but this time hindi ko na nilock. Pinahid ko ang luhang pumatak sa mga mata ko at kinuha ang mga gamit na dadalhin ko.

One final glance to my room na naging saksi sa bawat pagluha at pasakit na dinanas ko before I close the door.

Mabilis na tinahak ko ang daan palabas sa bahay na kinalakhan ko. Nakahinga ako ng maluwag ng makalabas ako ng gate ng walang nakakakita sakin.

Mabilis na sumakay ako sa sasakyang naghihintay sakin sa labas.