Kenan, mahalleye geldiğinde her dükkan rutin işlerini yapıyordu. Bakkal recai kamyondan mal indiriyor. Kuafor süleyman kapının önnde sigara içerek müşteri bekliyor. Kasap cemal et dövüyor, sesleri geliyordu ''pat pat''... 1. kattaki süreyya ise balkonda çekirdek çitliyodu.
Süreyya eli yüzü temiz helal süt emmiş olgun bir kadındı. Hiç bir zararı yoktu, aslında pek arkadaşıda yoktu yani fazla dışarıda takılmazdı. 2 tane arkadaşı vardı. Leyla ile Merve. Çok iyi anlaşırlardı. konuşur sohbet ederler çekirdek çitlerlerdi. her neyse kenan gelmişti. siyah cilalı kundurasını yere 3 kez vurdu ve ''heyyyyt'' diyerek haykırdı. bu etraftaki sesi susturmaya yetmişti. mahaleli esnaf güle oynaya kenan ın yanına geldiler bavulunu aldılar. kahveci rıza nın dışarıdaki masasına oturdular ve birer bardak çay içtiler. Hasret giderler oraları anlattı kenan. Kahveci rıza
-Kenan yarana tuz basmak gibi olmasın ama hayat devam ediyo senin kimin kimsen kaldı mı?
kenan bi kendine geldi kızdı, ama karşısındaki rıza abisiydi buna kötülük yapamazdı..
-Yok rıza abi. dedi
Ortada 'bu adam nerde kalacak' nidaları geçiyordu.. Rıza dayanamayıp;
-Kenan benim eşim öldü çocuğumda olmadı saten evde yalnız kalıyorum zaten yaşlıyım kavheye eleman lazımdı tam yerine geldin. dedi bunun üzerine kenan;
-Ama rıza ab..
-Aması falan yok bavulunu çıkar eve bi duş al dinlen yarın uzuun uzuun konuşuruz. dedi ''haydi ahali kenanı biraz rahat bırakalımda dinlenin malum yol yorgunu'' dedi
Kenan eve çıkarken gözleri süreyya ya takıldı kumral siyah saçlı tam bir manken gbib görndü yüzüne içinden ''Aynı binada olsak keşke'' diye geçirdi.. Süreyya kenan a bakarak güldü. Tabii haliyle bu da kenanın hoşuna gitmişti. Yavaş adımlarla eve girmişti...
