Benim dünyaya dair 5 kuruş servetim yok. Tek servetim düşmeden elimden tutan dostlarım. Elimden tutan, beni kaldıran, yaralarımı saran, gerektiğinde sırtımı dahi sıvazlayan dostlarım. İşte bu kadar adam benim dostlarım.
Sevdiğiniz insanların değerleri, yanınızda oldukları zamanlarda değil, yanınızda olmadıkları zamanlarda da size iyi geldikleri anda anlaşılır. Bu yüzden ki insanın dostu her zaman karşısında olan değil, bütün anlarında yüreğinde hissettiğidir.
İnsanın en kötü huyu, yanıldığını kabullenmemesidir. Bu bazen yaralar, bazen ağlatır, bazen de pişirir. Kontrol etmen lazım kendini bakalım yanılmışsınız, bakalım ne kadar yanmış ne kadar ağlamışsın. Dönüp kendi içine bakmalısın ki insan olmaktan geri kalmayasın
Geçen gün ilk kez yolumun üstündeki çöp toplayan adam ile konuştum. insan olduğumu fark ettim. Neden mi, çünkü o adam benimle konuştu, benim gibi dünya telaşesine kapılıp insanlığını yitiren birine selam verdi o koca yürekli adam. Utandım, ama adam olduğumu fark ettim. Teşekkürler elleri kirli ama yüreği en pak olan insan.
Teşekkürler
