ရိုးရိုးေလးမို့ခ်စ္တာ
အပိုင္(6)
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာေအာင္ေမ့လဲေနသည္မသိျပန္လည္သတိရလာခ်ိန္ေတာ့အေတာ္ပင္ညနက္ေနေလၿပီမို့အားတင္းကာထလိုက္ၿပီးကုတင္ဆီသို့ရြယ္ယမ္တစ္ေယာက္ေျဖးေျဖးေလးသြားေနရွာသည္
ၿပီးေနာက္ ေဆးေသတာေလးယူကာျဖစ္သလိုေဆးထည့္လိုက္ၿပီးပတ္တီးေလးပတ္ထားလိုက္ကာအိပ္စက္လိုက္ေတာ့သည္
မနက္ေရာက္ေတာ့ ညကဘာမွမစားထားရတာေၾကာင့္အေစာနိုးလာကာေရခ်ိဳးခန္းဝင္သန္စင္လိုက္ၿပီးေအာက္ထပ္သို့တိတ္တိတ္ေလးဆင္းလာကာမီးခိုေခ်ာင္ထဲဝင္လိုက္ၿပီးႏြားနို့နဲ႔ေပါင္မုန္႔အားကိုယ့္ဘာသာယူစားကာအေပၚထပ္သ္ို့ျပန္တက္လာလိုက္ၿပီးအခန္းဝင္ရံတာဘက္ထြက္တိုင္ကာအခ်ိန္ကိုကုန္ဆုံးေစလိုက္သည္
ေနာက္ေတာ့အခ်ိန္ေတြတျဖည္းျဖည္းကုန္လာၿပီးေက်ာင္းသြားခ်ိန္ေရာက္လာသည္မို့ျပင္ဆင္ကာေက်ာင္းသို့ကားေမာင္းထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္
တဖက္တြင္
ရွင္းခ်န္ ကားေမာင္းကာေက်ာင္းသို့ထြက္လာရာလမ္းတဝက္အေရာက္အားခ်င့္နဲ႔ေတြ႕ေလသည္
လမ္းမေပၚမွလြယ္အိတ္ေလးလြယ္ကာလမ္းေလ်ာက္လာေသာအားခ်င့္အားေဟာ့ရမ္းရမ္းေကာင္ေလးတစ္စုမွလိုက္စေနာက္ေနျခင္းကိုရွင္းခ်န္ကားေပၚမွဆင္းကာဝင္ကူညီလိုက္ၿပီးအားခ်င့္အားကားေပၚတင္ေခၚကာေက်ာင္းဆီသို့ေမာင္းလာလိုက္ေတာ့သည္
ရွင္းခ်န္
အဆင္ေျပလား အားခ်င့္ဘယ္လိုေနေသးလဲဘယ္နားထိခိုက္သြားေသးလဲ
အာခ်င္
ဘယ္မွမထိခိုက္ပါဘူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္းခ်န္
ရွင္းခ်န္
ရပါတယ္
ဒီလိုနဲ႔စကားမ်ားေျပာကာေက်ာင္းဝင္းထဲေရာက္လာေတာ့သည္
အားခ်င့္တစ္ေယာက္အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနေတာ့သည္
အမွန္ေတာ့လိုက္ေနာက္ယွက္ေနတာမဟုတ္ပါဘူးအဲ့တာသူ႔အိမ္နားကေကာင္ေလးေတြသူကရွင္းခ်န္အလာကိုေစာင့္ကာတမင္ဂြင္ဆင္ထားျခင္းသာ
