Beware of the foul words and following scenes ahead.
Pagbabalik tanaw sa nakalipas na pitong taon:
Palaging umiiyak ang batang si Dreval dahil tinutukso na naman siya ng mga binatilyo na kaibigan ng pinsan niyang si Pyrel. Isa na roon ang madalas pa sa malamang na bully sa limang mga lalaki, si Flaud.
Hindi niya alam kung bakit ganoon na lamang siya asarin nito. At sa bawat pagbitaw nito ng masasakit na kataga, hinihiwa ang bawat kamalayan niya.
"Pilantod, lumpo, walang silbi, gumapang ka na lang sa lupa tutal wala namang kwenta kang nilalang sa mundong ito!" masakit na salitang namutawi sa mga labi ng lalaking hinahangaan. Bakit sa dinami-dami pa ng lalaking magiging crush niya, sa lalaking palagi pang nanakit ng bubot na damdamin niya.
Hihilain na sana siya ni Shivel, isa sa mga alipores ni Flaud ng biglang may tumulak rito palayo sa kanya. Napasubsob ito sa semento at siya naman ay napaawang ang bibig sa bilis ng pangyayari.
Inuundayan na ng suntok ni Kuya Pyrel ang kaibigan niyang si Flaud. Kumpara sa tikas at laki ng pangangatawan, nangunguna talaga ang Kuya Pyrel niya.
Samantalang si Flaud na lupaypay na sa tinamong mga suntok at tadyak ay matangkad nga ngunit payat naman.
Kayang-kaya lamang na bunuin ng suntok at tadyak ang kawawang si Flaud.
Ngunit hindi siya nakaramdam rito ng awa kahit duguan na ang mukha nito.
Samantalang walang ni isang nakialam sa naturang kaguluhan. Isa-isang natakot at nagpulasan ang mga kaibigan at alipores ni Flaud.
Matapos pagsawaang bugbugin ni Kuya Pyrel si Flaud ay nakita niyang wala ng malay-tao ang huli. Samantalang ang kuya niya ay sugatan ang kanang kamao nito at halos takpan niya na ang mga mata dahil walang ampat ang pagdurugo ng kamay na ginamit nito pambugbog kay Flaud.
Pinaikot niya ang wheelchair palapit sa pinsan niya. Puno ng pag-aalalang kinuha niya ang duguang kamay nito at ipinunas sa bimpo niyang sa kanyang kandungan. Ibinalot niya ito para tumigil ang pagdurugo.
"Kuya, hindi mo na sana ginawa iyon. Paano kung magsumbong ang mga kaibigan ni Flaud sa magulang nito. Nadamay ka pa nang dahil sa akin kuya!" nagsimula na naman siyang umiyak dahil sa takot na mapahamak ng dahil sa kanya ang nakakatandang pinsan niya. Ayaw niyang mangyari iyon dahil napakabait at napakamaaalalahanin nito lalo na pagdating sa kanya.
Lagi siya nitong ipinagtatanggol hindi lang sa mga kaibigan nito, lalong-lalo na sa mga iba pang umaaway sa kanya. Pero ngayon lamang lumabas ang pagkabayolente nito, at iyon ang labis na nagpapakaba at magpapaalala sa kanya na baka resbakan ito ng mga kaibigan ni Flaud.
Kilalang sumasali sa fraternity ang mga ito kahit katorse-anyos pa lamang.
Bagamat walang hilig sa gulo ang pinsan niya, nagtataka pa rin siya kung bakit kinaibigan nito ang gaya ni Flaud. Marahil pinilit lamang ito ng huli, dahil anak-mayaman ang Kuya Pyrel niya.
Napaangat ang mukha niya ng biglang iangat ito ng kuya Pyrel niya. Kitang-kita niya sa mukha nito ang pagkalungkot at malamang pagkaawa sa kanya. Bukod roon ay may isa pa siyang nasasalamin at nakikita sa mukha nito. Hindi niya lang maapuhap kung ano iyon dahil madalas blangko naman ang ekspresyon na ipinapakita nito.
"Hindi ko hahayaang may manakit sa prinsesa ko, kung masasaktan ka man, gusto ko sa isang bagay na ika'y masisiyahan" makahulugang sabi nito sa kanya na ikinakunot ng noo niya.
"Balang-araw, malalaman mo rin iyon, pero pwede bang tulungan mo muna akong gamutin itong sugat ko at baka maimpeksiyon pa" pinapungay nito ang mga mata na nagpaani ng munting tawa mula sa kanya. Napatawa na rin ito at hinawakan ang handle ng wheelchair niya.
"Kuya, ako na kaya ko naman" nag-aalala pa ring sabi niya rito dahil patuloy pa rin nitong itinutulak ang wheelchair na nagpapasakit lalo sa nabalutan ng bimpo na sugat nito.
"Malayo ito sa bituka prinsesa ko, at saka ito ang tandaan mo, ako ang kuya dito, kaya huwag mo akong manduhan ng aking gagawin, okay ba iyon?" hindi naman nagagalit ang paraan ng pagkakasabi nito ng mga katagang iyon bagkus para pang bilib na bilib sa sariling iniusli pa nito ang matikas na dibdib at ipinagpatuloy ang pagtutulak ng kanyang wheelchair.
Naiiling na napapangiti na lamang si Dreval sa katigasan ng ulo ng Kuya Pyrel niya.
Samantala sa parte naman ni Pyrel ay napapakagat na ito ng labi ngunit tinitiis lamang ang sakit para lalo pang bumilib at magpakitang-gilas sa kanyang pinsang si Dreval na kahit labing-isang taong-gulang pa lamang ay para ng ganap na babae sa kanyang paningin.
Lalaki man ito ngunit ang katawan at mukha nito ay nagtataglay ng malababaeng katangian. Gustung-gusto niyang pagmasdan ang maamo nitong mukha na pinaresan ng mabuting pag-uugali nito. Para sa kanya, isa itong anghel na nagkatawang-tao para lamang sa kanya. Simula pa lamang ng makita niya ito ng ampunin ito ni Tita Hilda ay ipinangako niyang aalagaan at proprotektahan niya ito sa sinumang gustong manakit rito. Limang taong gulang pa lamang siya noon.
Pero bakit ngayong tumuntong siya sa edad na disisais-anyos ay iba na ang tumatakbo sa isipan niya.
Hindi na niya na lamang gustong alagaan at protektahan ito.
May iba pa, mas malalim, mas maarok, may mas mapusok at nakakaligalig pang dahilan.
Gusto niya itong sikilin ng halik na mariin na mariin at tuluyang angkinin.
Hope you like my story and please be open-minded on what you may read upon my story.
Thank you mga kabeshties💕💕💕
SexyMomaindat5
BINABASA MO ANG
Pwede Bang Ako Naman?
عاطفية"Alam ko namang kahit anong gawin ko, hinding-hindi mo ako magugustuhan, pero bakit kahit anong sabi ko sa puso kong kalimutan at kamuhian ka, hindi ko magawa. Dahil mula noon hanggang ngayon, ikaw lang ang nakabihag nitong aking puso" ...
