Eski adları 'Geçmişin Çağırdığı Kız (Çapulcular Dönemi) ' ve 'Abis |The Marauders' dır.
~
"Her şeye değerdin, hep mutlu ol Sly."
~
Başlangıç
🍁~24.01.18~🍁
Medyadaki müzik bölümün sonunda çalan müzik dinlemenizi tavsiye ederim ve video da çok sevdiğim shipimin demeden geçemeyeceğim 😘
Önceki bölüm sonu
Kurt adam pençesiyle Charles'i ağaçların oraya fırlattı. Arkasından bağırdığımda tepki vermemesiyle Charles'in kendinden geçtiğini anlamıştım. Kurt adam üzerime doğru hırlayarak yürürken geri adım atarak kaçmaya çalışıyordum. Ancak Remus neden tekti?Neredeydi diğer çapulcular?
Karşımdaki Remus'tu değil mi?
11. Bölüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Friends
Daha önce hiç kurt adamla karşılaşmamış olmamın verdiği tecrübesizlikten dolayı karşımdakinin kim olduğunu seçemiyordum. Ki karşılaşmamış olmam kesinlikle daha iyiydi.
Remus olsa en azından gözlerinden anlardım, değil mi?
Sadece kendimi kandırıyordum. Asla anlayamazdım.
Kurt adam üzerime doğru yaklaşırken elimden gelen en hızlı şekilde ormanın içine doğru koşmaya başladım.
Üzgünüm Charles. Bir süre tek kalman gerek. Kurt adam beni takip edeceği için güvende olacaksın.
Yüzümü ve kollarımı çizen dalları görmezden gelmeye çalışıp kendimi zorlayarak normalden çok daha hızlı koştum. Yakalanırsam başıma ne gelir düşünmek dahi istemiyorum.
Kulaklarıma gelen uluma sesiyle kurt adamın dikkati dağılmış ve birkaç dakika olduğu yerde kalmıştı. Bu anı fırsata çevirip var gücümle hızımı daha da artırarak koştum. Farkında olmadan Charles'in beni getirdiği göle gelmiştim. Bu gölün kara göl olup olmadığı hakkında bir fikrim yoktu. Gözlerimi kaçabileceğim bir yön aramak için etrafta gezdirdim.
Çalıların arkasından gelen uluma sesiyle hareket edemez oldum. Kaçabileceğim hiçbir yer yoktu. Gölde deniz halkı yaşıyor ise ölme ihtimalim vardı. Karada kalırsam da kurt adama yem olacaktım. En az ihtimali olanı seçtim.
Sessiz ama hızlıca göle girdim.
Bir miktar ileri yürüdükten sonra tamamen içine daldım. Gölden çıkılmasının çok zor olduğunu bilsem de şu an başka şansım yoktu. Tek ümidim deniz halkından biriyle karşılaşmamaktı.
Vücudumu serbest bırakarak batmasını sağladım. Birkaç dakika nefesimi tutup bekledikten sonra kurt adamın gitmiş olmasını umarak yüzeye doğru çıkmaya çalıştım. Ancak tam hareket ettiğimde suyun ilerisinde yüzen bedeni fark ettim. Kim olduğunu görmek için hafif ileri uzandım. O kişinin büyükannem olduğunu fark etmem ile gözlerim suyun izin verdiği kadar açılmıştı. Bana gülümsüyor ve bir şey göstermeye çalışıyordu. O anki şokla tuttuğum havayı dışa vermiştim.
