Impregnate by a Notorious Mafia Lord (Devil Series #1) AVAILABLE ON DREAME

Prologue

A/N: THIS STORY IS HELLA CRINGE READ AT YOUR OWN RISK! IF YOU HATE MY STORY THEN DON'T READ!

I was busy scanning the newspaper. Mapait akong napangiti nang dumako ang mga mata ko sa mukha niya. Still handsome and emitionless.

"Cassandra? Tara na baka maunahan pa tayo sa pwesto natin. Dahan-dahan lang sa pagtayo."napalingon ako sa nag-iisa kong kaibigan sa buong buhay ko. Lory. Nasa pinto siya ng aking munting bahay at may dalang basket na naglalaman ng kanyang panininda. Binaba ko ang dyaryo sa mesa at kinuha ang basket na may laman ng soman at bico.

"Tara na?"She asked. Ngumiti ako sa kanya at tumango.

Pagdating namin sa market ay pinagtitinginan agad kami na kapwa tindera. Hindi pala kasali si Lory kundi ako.Ako lang ang pinagtitinginan nilang lahat. Napayuko akong tumungo sa pwesto ko habang rinig na rinig ko ang bulongan nila.

"Andyan na ang disgrasyada."

"Naku! Ang salot sa paninda natin ayan na."

"Maganda sana tanga nga lang."

"Sinabi mo pa."

"Shh. Hinaan niyo boses niyo baka marinig kayo ng babaeng yan."

Napabuntong hininga nalang ako habang inilapag ang aking paninda. Hindi ko pinansin ang mga bulong-bulongan nila tungkol sakin. Wala silang alam at sanay na ako sa kanila. Kahit gustong tumulo ang aking luha ay pinigilan ko ito dahil ayaw kong ipakita sa kanilang naaapektuhan ako at mahina ako sa mga mata nila. Gusto kong ipakita sa kanilang matapang ako at walang pakialam sa anumang sinasabi nila kahit ang sakit-sakit na sa kaloob-looban ko. Kahit paulit-ulit na akong sinasaksak ng maraming punyal. Kahit sakal na sakal ako sa lahat. My life was a messed I already know that.

Months passed ganun ang routine ko. Palagi naman. Wala ng iba. Tititigan ko ang mukha niya sa dyaryo, billboard at TV tulad ngayon nanonood ako ng paborito kong palabas habang kumakain ng mansanas mag-isa nang biglang umepal ang isang nagbabagang balita.

"The most well-known and wealthy bachelor around the globe. Spotted at his own Airline and Airports. According to other citizen, Mr.Smith want to go to abroad for his private life. He will manage his own Empire at Italy and live there in 2 months or counting. This is a sudden decision of our beloved Smith but we don't know the behind of his decision. So much for that. This is Katie Tiangco for showbiz news. For new updates just visit our Facebook page, twitter and YouTube. Once again this is Katie Tiangco your reporter for today. Thank you and Good Day to all."

Napakagat ako ng labi. Lalabas siya ng bansa. Ano kayang gagawin niya sa labas? His private life?

Kahit ang layo-layo ng camera dahil sa daming ng men in black na pumapalibot sa kanya ay ang gwapo parin niya. Hindi parin kumukupas at lalo naging maskulado ang kanyang katawan.

Kasama ko si Rea sa mall. Magwiwindow shopping kaming dalawa at gusto ko ding magpa-aircon sa mall. It almost 6 months after I saw him in the TV. Wala na akong balita sa kanya. Yun lang.

"Look, Cassandra. Tingnan mo ang screen. Di bat si Mr. Dark Zacchaeus Voughnn Smith yan? Sino yang katabi niya? Ang ganda ah."

The news on screen was about him with a beautiful maiden beside him.

"Today, I will like to introduce you guys whose with me. No other than Mr. Smith together with his fiance. They happily wanted to let you know about their status in life."

Nanigas ako sa aking inuupuan habang nakatanaw sa malaking screen ng food court. Ang mukha niyang binabalot ng kadiliman at walang nababahid na expresiyon noon ay napalitan ng kasiyahan. Makikita mo kung gaano siya kasaya habang tinitigan ang babaeng katabi niya na puno ng pagmamahal sa mga mata. Boses niyang puno ng autoridad ngunit mababakas ang kaligayahan habang sumasagot sa mga katanungan ng reporter. Ang bagay na hindi ko lubos maisip.

"So? Kailan ang kasal Mr.Smith?"

"Soon. Malapit na."

"We're all glad that your are here in the Philippines now together with your fiance, Mr.Smith."

"I am glad also."

"How's your life Mr.Smith?"

"Well, I'm so very happy because I'm with my lovely fiance and soon-to-be my Queen now."

Hinalikan pa nito ang pisngi ng kanyang fiance sanhi upang mamula ito at pinalo ng mahina ang matipono nitong braso.Kinilig naman ang reporter.

Napakagat ako ng labing tumawa ito.Ang inaakala kong tao na isang manhid at walang puso ay hindi na magbabago pero heto siya't tumatawa sa harap ng media dahil sa babaeng mahal nito.

Akala ko makalimutan ko ang kanyang mukha. Lahat tungkol sa kanya pero kahit anong gawin at pilit ko ay hindi ko parin magawa. Hindi parin mawala-wala sa aking puso at isipan. Tumatak na sa buo kong pagkatao. Ang anumang nangyari sakin ay nandito parin sa puso ko. Ramdam ko parin ang hapdi at kirot na sinapit ko sa mga kamay niya. Alam kong hindi niya ako makilala dahil sinag ng buwan lamang ang siyang nagbibigay linawanag samin. Mula sa gabing yun maraming nagbago sa takbo ng buhay ko. Naging bangungot ang pangyayari yun sa buong buhay ko at nahihirapan ako sa pagtulog dahil gabi-gabi ako nito dinadalaw sa aking panaginip. It always remain my nightmare. My darkness nightmare.

Gusto ko mang magsalita.Gusto ko mang ipagsigaw sa buong mundo pero alam kong walang makikinig sakin.Walang maniniwala sakin.Gusto ko mang magsumbong pero natatakot ako.Natatakot akong baliktarin nila ang sitwasyon ko dahil alam nilang wala akong laban.Wala akong karapatan.Wala akong sapat na kapangyarihan.Wala akong laban sa isang katulad niya.Wala akong sapat na perang maghain ng kaso laban sa kanya dahil mahirap pa sa daga ang buhay ko.Alam kong kakampi niya ang batas dahil makapangyarihan siyang tao.I'm voiceless.Forever voiceless.Walang nakakaalam kundi ako lamang.Walang nakakaalam tungkol sa nangyari sakin.Kahit masakit ang mga pinagbato na salita ng mga taong nakapalibot ko ay hinayaan ko lamang.Ayaw ko ng gulo.Hindi ko ininda dahil alam ko ang totoong nangyari sakin.Isang hamak na biktima lamang ako sa mapait na karanasan.

"Nakakakilig naman kayong dalawa.Bagay na bagay kayo."

Isang butil ng luha ang pumatak sa aking pisngi habang tinitigan ang mukha niyang malawak na nakangiti.Hinimas ko ang malaking umbok kong tiyan at pilit ngumiti habang inaalala ang huling niyang sinabi noong gabing yun.

"Get the hell out of her at my sight.I don't fucking need her anymore."

I guess,this is the right time to forget him and everything about my past even if it is hard I'll try my best.Ibabaon ko nalang sa limot ang lahat kahit masakit.And forever remain as a voiceless. A silent victim.

Because I was RAPED BY A NOTORIOUS MAFIA LORD and I can't do anything about it but to accept as my melancholic stipulation.