Impregnate by a Notorious Mafia Lord (Devil Series #1) AVAILABLE ON DREAME

2

Hope you enjoy.💙

Simula nung malaman ko iyon, bantay sarado ko na ang apat. Hatid-sundo ko na sila. Natatakot ako sobra. Ilang araw din naghanap ang mga lalaking yun sa bayan namin. Buti nalang hindi nila nakita ang mga anak ko kahit ang dami-dami nila. Minsan ko na silang nakita nung dumaan sila sa bahay namin at ang pagbili nila sa paninda ko. Nasa paaralan ang mga anak ko na pinasalamatan ko talaga ang may kapal dahil dun ngunit nang dumating ang araw na kinatatakutan ko ng sobra. Hindi ko mapigilang mabahala.

"Hindi na ito biro,Cass. Kailangan mo na siyang dalhin sa pridabong hospital."

"Ang taas ng lagnat niya. Dalawang araw na ito. Alam mo yan,ija. Walang sapat na kagamitan ang hospital natin dito para alamin ang kondisyon ng anak mo."

Napakagat ako ng ibabang labi ko. Bakit nangyari ito? Huminga ako ng malalim at masuyong hinaplos ang pisngi ng aking anak na babae habang ito'y natutulog. Naawa ako sa kanya. Sino bang ina ang hindi maawa sa kalagayan ng kanyang anak? Hindi ko kayang makita siyang nahihirapan pero paano kung mahanap niya kami? Paano kung magkasalubong kami? Paano kung kunin niya ang mga anak ko? Pwede bang maging selfish kahit ito lang? Sila ang buhay ko. Pero imposibleng makilala niya ako dahil hindi niya ako kilala ngunit hindi natin alam baka makilala niya ako. Mayaman siya. Marami siyang koneksiyon. Ngunit hindi ko din kayang makita ang anak ko na ganito ang kondisyon. Parang sinaksak ng maraming punyal ang puso ko.

"Luluwas kami papuntang maynila. Doon ko siya dadalhin para siguradong magamot agad siya. May naitabi pa naman akong pera."nanghihina kong usal. Hinagod ni Lory ang likuran ko habang tinapik ni Aling Fe ang balikat ko kasabay ang paghalik ko sa noo ni Zebediah na balot na balot ng kumot. Napalingon ako sa tatlo kong anak na tahimik lang sa tabi. Makikita sa kanilang mukha ang pag-alala at pagkabahala sa kanilang bunsong kapatid. Napasingot-singot pa si Zuhair at kinusot-kusot ang mata. Parehas silang nakatitig kay Zebediah.

Inilagay ko lahat sa backpack ang gamit na kailangan naming dalhin. Ngayon kami aalis papuntang maynila. Kinabahan ako sa anak ko kung ano ang sakit niya. Hindi normal ang lagnat niya. Masyadong mataas at dalawang araw na. Pinainum ko na siya ng gamot pero walang epekto. Bumabalik parin ang lagnat niya. Maiiwan ang dalawang bata sa bahay kasama si Lory habang ang isa kong anak na si Zephyr ay sasama sakin. Hindi pumayag ang tatlo na kami lang dalawa ni Zebediah ang lilisan ng bayan dapat daw may kasama kami isa sa kanila. Wala akong magawa dahil nagpumilit ang tatlo.

"Mga anak. Magpakabait kayo dito hah? Zeus ang kapatid mo bantayan mo. Wag mong pabayaan." Bilin ko habang tinutulungan nila ako. Narinig kong bumuntong hininga ang panganay kong si Zeus kaya napalingon ako sa kanya.

"Bakit Zeus? May problema ba anak? Sabihin mo kay Nanay." nababahala kong tanong sa kanya. Umiling naman siya kaya napahinga ako.

"Gusto ko pong sumama pero sige po Nanay..Babantayan ko si Eros..Ako na po bahala sa kanya." sagot nito..Lumapit ako sa kanilang dalawa..Napalingon naman si Zuhair. Umupo ako sa tapat nila at nginitian. Ngiting nagsasabing magiging maayos si Zebediah. Masyado pa silang bata upang mag-isip ng kung anu-ano. Alam ko namang nag-alala sila sa kapatid nila pero ayaw kung hayaan silang mababalot ng kalungkutan.

"Magiging maayos din ang lahat mga anak. Si Zebe pa? Malakas kaya si bunso, diba anak?" pasigla kong bigkas at sabay kaming lumingon kay Zebediah nakahiga sa kama habang may suot na bonnet at makapal na jacket. Ngumiti siya samin at nag-thumbs up kahit namumutla na. Gusto kong umiyak sa kondisyon ng anak ko pero gusto kong ipakita sa mga anak kong magiging maayos din ang lahat. Naging pabaya ba akong ina?Ang sakit sa dibdib ng makita mo ang anak mong nanghihina. Binaling ulit ang tingin ko sa dalawa. Kita ko sa kanilang mga mata ang lungkot. Niyakap ko nalang sila ng mahigpit at bumulong na magiging maayos din ang lahat. Magagamot ang kanilang bunso. Wala na akong paki kung mahal ang bill ng hospital ang mahalaga ay magamot ang anak ko. Para sa anak ko gagawin ko ang lahat kahit mabubutas ang bulsa ko.