Katıksız Deli

Bölüm 7

Kapana sıkışmıştım...

En öndeki adam arkasını dönerek konuştu.

"Siz gidin ben getiririm kızı."

Diğerleri kafasını emredersiniz dermiş gibi sallarken ne kadar imkansız olduğunu bilsemde tellere tırmanmaya çalışıyordum
Yanıma yaklaşıp beni bacaklarımdan tuttu ve aşağı çekti.Sert çekişiyle vicudum tellere sürtünmüş ve bir çok yerimin çizilmesine sebep olmuştu.Canım o kadar yanıyordu ki anlatılamaz...
Yere sırt üstü düştüğümde üzerime çıkarak gülümsemeden çok uzak bir yüz ifadesi ile konuştu.

"Kaçabileceğini mi sandın
yoksa ?"

Yüzüne tükürdüğümse dalgalı saçlarımı sertçe kavradı ve kafamı geriye yatırdı ben acıyla inlerken o konuştu.

"Sana öyle şeyler yapacağım ki..."

Tutuşunu sertleştirirken daha fazla bağırdım.

"Ölmek için yalvaracaksın... ama en acısı da ne olacak biliyor musun ?"

Tekrar yüzüne tükürdüğümde diğer eliyle çenemi tuttu öyle bir sıkıyordu ki beni kemiklerimin kırılacağını sandım.

"En acısı da ölmeyeceksin.Sen yaşarken ruhunu çekeceğim içinden."

Dedi.Beni yerden kaldırırken saçlarımı bırakmıyordu.Aksine koparmak istercesine sıkıyordu.
Ellerimle beni tutan ellerinden kurtulmak için onu itmeye çalışıyordum.Beni sarsarak konuştu.

"Debelenirsen canın daha çok yanar emin ol !"

Dedi ve beni peşinden sürüklemeye devam etti.Siyah arabanın içine beni fırlatırken yanıma bindi.Gözyaşlarımı umursamadan şoföre emir verdi.

"Sür"Araba hareketlenmeden kapıya ulaşıp inmeye çalıştım. Sinirle belimi kavrayıp kucağına sertçe oturdu.Ona tüm gücümle vurmaya başladım fakat faydasızdı.Sesli ağlayışlarıma sinir olmuşki konuştu.

"Ağlama yalandan yere yoksa sana gerçekten ağlaman gereken şeyler yaparım ! "

Çizikler içindeki elimi kaldırıp ağzıma götürdüm.Susmak için...

Boğuk boğuk çıkan seslerim sinirlerini bozuyordu.Beni ters çevirip yüzümü göğsüne yasladı.
Elimi yumruk yapıp göğsüne vurdum.

"Bırak beni bırak !!"

Elleri sırtımı sararken daha çok ağladım.Ben ne yapmıştım da böyle insanlar beni buluyordu ?

Yolcukuk sırasında benim ağlama seslerim dışında hiçbir ses peydah olmamıştı kulaklarıma... Sonunda istedikleri yere geldiklerinde kucağında zorla oturduğum şahıs beni sürükleyerek depoya getirdi.Ellerimi ve ayaklarımı zincirlediler.Ayakta durmak iyi olurdu benim için....

"Babam ne zaman gelir ?"

Diye sordu karşımdaki şeref yoksunu.

"Efendim alana giriş yapılmış yarım saat sonra burada olurlar."

Dedi yanında bulunan adam.

"Tamam.Şimdi hepiniz çıkın depodan nefesiniz bile içeri girmesin.Babam gelince de arayın beni dışarı da otursun."

Adam kafasını emredersiniz dermiş gibi sallayıp diğerlerine baş işareti ile dışarıya gösterdi ve hepsi sırasıyla depodan çıktılar.
Gıcırdayan kapıyı üzerimize kapattıklarında bakışlarını üzerimde hissediyordum.

"Ne bakıyorsun lan it !?"

Gerçekçi kahkahası midemi bulandırırken tekrar konuştum.

"Ben senin o iğrenç sesini duymak zorundamıyım ?"