Bu benim ilk kitabım olduğu için yanlışlarım olabilir bana görüşlerinizi bildirip yanlışlarımı söylerseniz çook sevinirimm.Neyse ben sizi cp ile yalnız bırakayım...
Gecenin geç saatlerine kadar sevgilimle mesajlaşmıştım.Artık telefonumun şarjı bitmek üzereydi ve uykumda gelmişti.
Gözlerim yanmaya başlamıştı.Sanırım artık uyumam lazımdı.Odamda priz yoktu.Uyuşuk adımlar ile ilerledim.Mutfağa geldiğimde şarj kablosunu odamda unuttuğumu farkettim.
Arkamı dönüp mutfaktan dışarı ilk adımımı attığımda sanki kanım çekildi,çok garip şeyler hissettim.Korkmaya başladım.Hemen mutfağa geri döndüm.Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum ama korkudan ne yapacağımı bilmiyordum.
Ellerim,ayaklarım titriyordu.Daha bir şey görmeden korkmuştum.Bu ilk defa oluyordu.
Uzun bir süre bekledikten sonra etkisi az da olsa geçmişti.Kardeşimin ağlama sesi ile hızlıca yerimden kalktım.Hızlıca koridora çıktım karşımda bir yaratık vardı.Boyu çok uzundu ve kambur duruyordu.Kaçmak içi çabalasam bile zor nefes alıyordum.Bir anlığına elindeki şeyi bırakıp bana bakmaya başladı.Karanlıktan ne olduğunu göremiyordum.Bir süre sonra gözlerim karanlığa alışmıştı ve herşeyi görebiliyordum.Elinden düşürdüğü şey babamın kafasıydı.Ağlamaya başladım.
Artık yaratığı daha net görüyordum.
Gözleri çukur gibiydi.İnsanımsı bir yapıda olmasına rağmen insan ile alakası yoktu.
Kardeşim paçamdan çekiştirip ağlamaya devam ediyordu.Ama onu kurtarmam zordu.Daha kendimi bile kurtaramadım.
Ağlaması daha da şiddetlendi.Rahatsız oluyordum.Tam sus diyecekken uzun kolları ile onu yakaladı.Bağırmaya başladım.İnce uzun parmakları ile kardeşimin kalbini tek hamlede söktü.
Sesim kesildi.Ne yapacağımı bilmiyordum.
Sadece çukur gözlerine bakıyorum.Gün
aydınlanmaya başladı.Sanırım saatlerdir buradaydım.
Tek hatırladığım uzun kollarını bana doğru uzattığı ve kalbimin üstünde ince bir acı hissetmemdi.
