Hanggang sa huli

42

Andrew's pov

Hi guys ako nga pala si andrea daddy ni sam, i salute this boy, grabe ang tapang niya, at alam kong malalampasan din niya yan, dahil sabi ko nga sakanya katulad din niya ako na naging ganyan.

"What do you mean tito na katulad mo ako?"tanong niya habang nakatingin kami sa langit at nakabulsa ang kamay ko sa pantalon ko siya naman nakahawak ng wine at nakalagay sa bulsa ng shourt niya yung isa niyang kamay

"Kung ano pinagdadaanan mo ngayun iho alam ko yun, bagsak noon ang companya namin at noon patay na si dad ang lolo ni sam kaya saakin pinamana, nagkaroon din ako ng karelation ng 3 yrs alam kong medyo matagal na din yung relasyon na meron kami pero isang araw bumagsak ang companya, trabaho ng karelasyon ko noon ay sa companya namin, ng biglang lumapit saakin yung compare ni dad at sinabing makikipagkasundo siya saakin, at tutulungan niya akong iangat ang companya, pero may isang kailangan gawin, hiwalayin ko daw ang karelasyon ko at pakasalan ang anak niya, una ayaw ko pero ano pabang magagawa ko diba, ang hirap lng kasi may kailangan masaktan dahil sa kagagohan nating mga lalaki,— alam mo ba nung nakipaghiwalay ako sa kanya nakatanggap ako ng sampal na malakas, sa lakas non nagmarka hahahahhaa, buti nga sayo wala eh"sabi ko nakita ko naman ang lungkot sa mata niya at ang namumuong luha niya kaya binaling ko ang tingin ko sa langit

"Ang dami kong natanggap na mga masasakit na salita galing sa pamilya niya, mga kapatid niya pero deserve ko yun eh dahil winasak ko ang mga pangako nila, pero tignan mo ako ngayon masaya na ako at sa nakalipas na taon napamahal din ako sa asawa ko ngayun na si gara, at nagkaroon ng isang anak, balang araw iho matututunan mo din mahalin si bianca di naman siguro mahirap  mahalin si bianca kaya balang araw yung pagmamahal mo kay maine baka mapunta din kay bianca, siguro dipa ngayun dahil sariwa pa ang alala at sakit sa puso mo pero darating ang tamang panahon na matanggap mo din na di kayu para sa isat isa na may nakalaan sayung iba, kaya huwag kang malungkot iho, ngayun lang kita nakitang umiyak dahil mula bata ka pa masiyahin ka, siguro nga mahal mo lang talaga si meng pero alalahanin mo ang kapalit ng pagmamahal na yun"sabi ko at tinap ang shoulder niya at umalis na nakasalubong ko naman si gara

"San ka nanggaling?"tanong niya lumapit naman ako at inakbayan siya

"Kay rj may problema eh kay tinulungan ko lng"sabi ko at ngumiti naman ako sa kanya at pumasok na sa bahay