verdwaald, in een gedicht zonder begin of eind.
Waar beeldende lijnen ze eindeloos begeleiden,
gevormd in woorden en zinnen die kort worden
herhaald, zo vaak dat je niet weet waar jouw doel ligt.
‘N stel hand-in-hand met kettingen omlijnd,
verblind en strompelend op zoek naar zij die heeft
gefaald, wanneer de lijnen trillend uit de maat schieten.
Ingesloten door de vallende bladeren,
traag door de wind, landend op smalle gezichten, zij zijn
verdwaald, in een gedicht zonder begin of eind.
JE LEEST
Gedachtenspinsels
PoetryDe gedachten die ik uit mijn hoofd kon plukken en neerslaan in inkt