Cirkel

22 2 1
                                    

verdwaald, in een gedicht zonder begin of eind.

Waar beeldende lijnen ze eindeloos begeleiden,

gevormd in woorden en zinnen die kort worden

herhaald, zo vaak dat je niet weet waar jouw doel ligt.

‘N stel hand-in-hand met kettingen omlijnd,

verblind en strompelend op zoek naar zij die heeft

gefaald, wanneer de lijnen trillend uit de maat schieten.

Ingesloten door de vallende bladeren,

traag door de wind, landend op smalle gezichten, zij zijn

verdwaald, in een gedicht zonder begin of eind.

GedachtenspinselsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu