Jezelf uiten maakt niet uit
Een vulkaan is maar een berg totdat zij spuit,
Totdat zij brult, schreeuwt, loeit en huilt
Ik bemoei me niet met sneeuw
Kille hitte op mijn huid
Een vulkaan is maar een berg totdat zij spuit,
Totdat zij mij voor Pompeï met Hades heeft geruild
Ik bemoei me niet met sneeuw
Je ogen zijn kraters
Door meteoren geschapen
Gevuld met waters
Stropers die golven kapen
Volle leegtes spreken luid
Een vulkaan is maar een berg totdat zij spuit,
Totdat zij in mijn armen voor haar explosie heeft geschuild
Ik bemoeide me niet met sneeuw
In het hol van de leeuw
Geeft zij mij een kus van vuur
Verlamt voor een eeuw
Maar in haar bijzijn maar een uur
JE LEEST
Gedachtenspinsels
PoetryDe gedachten die ik uit mijn hoofd kon plukken en neerslaan in inkt