Jungkook
Ara sokakta yaslandığım ağaçta hoseoku beklemeye başladım
O benim tek dostum yaşadıklarımı bilen ve beni anlayan tek kişi. Diğerleri gibi benden kaçmayan tek kişi beni mutlu eden tek kişi. Bu kadar acı çekerken o yanıma geldiğinde bana gelecek için umut veriyordu, kalbimdeki ağaç olmaya yaklaşan fidanı hergün daha çok suluyordu. Evden kaçtığım zaman kalbimde ağaç olmaya çalışan fidan şimdi koca bir çınar olmuştu mutlu olacağıma inanıyordum. Bu zamana kadar yaşayan bir ölü gibiydim 'yaşayan' kelimesini sildirmeyen ve ayakta tutan kişide hoseok ve ben umuyorum ki 'ölü' kelimesini silip yerine daha farklı şeyler yazacak biriside olucak, yani
Umarım
Caddeden insan sesleri gelmeye başlıyordu yavaş yavaş güneş beni görmüyordu ama ben karşımda sağdan caddeye çıkan yoldan yansıyan güneşi görüyordum tüylerimi diken diken eden rüzgar hala gitmemişti kendimi ilk defa bu kadar rahat hissediyordum galiba
Çünkü ben dışarı sadece okula gitmek için çıkarım
Bunlara artık üzülmüyordum çünkü artık alışmıştım ama şimdi ciddi anlamda okulda değildim ve dışardaydım kendimi ilk defa özgür hissediyordum keşke bunu seneler önce yapmış olsaydım sessiz gözüken ama hafif insan araba ve kuş seslerinin olduğu ara sokağa keşke daha önce gelseydim
"HEY ÇOCUK"
Gelen sesin bana seslendiğini sanarak kafamı ve vücudumu hafif arkaya döndürdüm
Hayır bu hoseok değildi
Kaşlarım çatılmıştı, mırıldandım
"Sende kimsin"
Adam bana doğru gelemeye başlayınca yerden yardım alarak kalktım ve duvara yaslandım
Dibime iyice girip beni süzmüştü
İşaret parmağını yanağıma bastırarak kafamı sola döndürdü sonra sağa, beni inceliyor gibiydi"İş görürsün"
"benimle geliyorsun"Dişlerimin arasından sadece
"Ne oluyor amına koyayım"
Diyebildim
Bilmediğim adam bana sesi yükselerek konuştuğunda hem ürkmüştüm hemde sinirlenmiştim babam denilecek şerefsizin gençliğine benziyordu
"Sana benimle gel dedim"
Diyerek kolumdan tutup çekiştirmeye başladı
Hayır Hayır Hayır oradan tutma kolum acıyor gözümdeki gözyaşların acıyla senin gibi birisinin karşısında firar etmesini istemiyordum
"Bırak beni acıyor pislik herif"
"Yeter bu kadar saçmalık
elinde tuttuğu bezi dudaklarımda hissettim
Kurtulmaya çalıştım ama benden güçlüydüsiktiğimin hoseoku nerede tanrım
eğer geleydi bunların hiçbiri olmayacaktıGöz kapaklarım benden habersiz kapanmıştı işte yine karanlık