Jungkook
Kendi kendime yerimde çırpınıyordum
Taehyungun yanındaki iri ve kaslı 2 adam bana gelmeye başladı.
Ayağa kalkmaya çalışıyordum lakin bunun için fazla yorgundum
Normalde herşeye pozitif bakan birisiyim bu lanet olası hayatımı yaşarken bile herşeye pozitif bakmaya çalışıyordum. Şu durumda neye pozitif bakacağımı bilemiyorum işler istediğim gibi yürümüyordu ama en azından pozitif bakabileceğim bir şey vardı oda, bogum denilen adam bana dokunmamıştı bununla kendimi bir ihtimal teselli edebilirdim
O 2 adam yanıma gelmiş ve kollarımdan tutup beni kaldırmışlardı
Ne kadar dirensemde zaten ellerinden kurtulamazdım Taehyung çoktan aşağı inmişti yanındaki kadınla
Boguma göz ucuyla baktım bana çok garip bir şekilde bakıyordu başımı öne çevirdim
Derin bir iç çektim adamlar beni resmen sürüklüyordu kollarımdaki yaralar sızlıyordu kabuklanmaya başlayan yaralar eziliyor gibi hissediyordum hatta belkide tekrardan kanamaya başlamışlardı
Bacağımdaki ağrılardan yere tam basamıyordum bile bunları düşünürken çoktan aşağı kata inmiştik ve kapısı olmayan tuğlaların arasından dışarı çıkmıştık
Siyah geniş büyük ve bir o kadarda fazla pahalı bir araba duruyordu hemen önümüzde
Adamlardan birisi kolumu bırakıp kapıyı açtı
Arabaya binmeden kafamı Taehyunga ve o kadına çevirdim
Midem bulanmıştı
Kadın Taehyungun bacağına oturmuş ve kollarını boynuna dolamıştı Taehyung sa kadının resmen boynunu sömürüyordu
Cidden kusucaktım
Taehyung beni görünce kadının boynuna son bir kez öpüp kucağından kaldırmıştı
Adamlar beni içeri sokmaya çalışıyordu ama ben direniyorum
Kaşlarım çatılmıştı
"Tamam bırakın ben giricem sıkmayın artık kollarımı"
Adamlar Taehyunga baktılar, izin verir bir şekilde kafasını sallayınca kollarımı bıraktılar
Hala çatık kaşlarımla adamlara bakıyordum
İşte şimdi tam vakti
Arabanın ters tarafına doğru son hız koşmaya başladım koşarken her tarafım sızlıyordu ve her an bayılacakmış gibi hissediyordum yaralarım olduğundan daha çok acıyordu ve sızlıyordu çok uykusuzdum açtım ve tüm kemiklerim kırılmış gibi hissediyordum daha fazla koşamayacaktım sanırım
Adamların arkamda olduğundan emindim
Birden ayağım takılıp yere düştüm ve çığlık attım
Adamlar beni kaldırmaya çalıştı hala direnmeye çalışıyordum o arabaya binmek istemiyordum şuan cidden ölmek istiyordum sayamayacağım kadar fazla duygu barındırıyordum içimde
"YA BIRAKIN BENİ BIRAKIN LÜTFEN GELMEK İSTEMİYORUM SİZİNLE"
Çığlık atarak konuşuyordum çok kötü bir durumdaydım kendimi acıların içinde kaybetmiştim, bulamıyordum
Adamın sol yanağıma sert bir şekilde vurmasıyla yanağımda ki yaranın soyulup kanadığını hissetmiştim yanağımdan kanlar akıyordu göz kapaklarım daha fazla dayanamayacağı sinyalini verdiğini anlayınca kendimi soğuk ve taş parçalarının olduğu betonla buluşturdum. Çoktan ağlamaya başlamıştım gözlerim Yavaş Yavaş kapanıyordu karşımda bana doğru koşar hızda yürüyen bir TaeHyung görmüştüm. Kafamda betonla buluşunca kendimi karanlığa teslim ettim
