Jungkook
Emindim kendimden
Bu sefer gidicektim o evden
Kurtulcaktım bu hayattan
Çünkü böyle yaşamak çok zor
Kendime yeni bir sayfa açmak istiyorum sadece mutlu olduğum bir hayat rahat ve korkusuz bir şekilde eve girebileceğim bir hayat her gece göz yaşı dökmeyecegim bir hayat yanlız hissetmedigim ve beni seven birilerinin olduğu bir hayat
Bıkmıştım....
Eğer hayatım böyle devam etseydi belki artık dayanamayıp intihar edecektim?....
Evet bu sefer eminim bu evden gidicem hemde bu sabah güneş yeni doğarken
~
Güneş doğmak üzere camım açık, rüzgarın etkisiyle oluşan soğuk hava tüylerimi diken diken ediyordu. Etrafta yoğun bir sessizlik vardı ne bir araba sesi ne bir insan sesi sadece rüzgar ve sessizlik
Altıma bol siyah pantolon üstüme yünden yapılmış bordo uzun ve geniş bir tişört giydim
Çantama babamın kredi kartından çektiğim bir miktar para koymuştum normalde böyle bir şey yapsam hiç iyi şeyler olmazdı
Ama artık korkmuyordum bu yaşıma kadar bana yaptıkları çok fazlaydı ve bu para daha hicbirşeydi babamdan ve annemden intikam almak istiyordum bana yasattiklarini bir bir onlara yaşatmak ve surundurmek istiyordum onları ölmesinler ama ölmek istesinler istiyordum onlarda benim gibi hergece ağlasın öyle bir ağlasınlarki gözlerinden kanlar gelsin istiyorum sıkıntıdan vücutlarında yaralar çıksın ve o yaraların üstünü deşiyim istiyorum......
Bu evden gitmeden son birkez balkona çıktım
Zar zor çünkü yaralarım ve morluklarım beni zorluyordu
Gözlerimi kapattım başımı geriye attım ellerimi demirlere koydum derin derin nefesler alıp veriyorum
Bir filmin içinde gibiydim ama bu film içinde dehşet verici anlar olduğu bir film çocukluğunu yasayamamis masum bir çocuğun filmi yanlızlıkla ve şiddetle büyüyen bir çocuğun filmi ama bu filmin sonu çocuğun elinde ve çocuk eminki bu film mutlu sonla bitecek...
Arkamı dönmemle kalbim ağzımda atıyordu resmen
Evet o lanet olası adam tam karsimdaydi
O anlık etkiyle küçük bir çığlık attım adam bana boş bir bakış gibi gözüksede nefretle bakıyordu ama dediğim gibi korkmuyorum
"Ne oldu baba"
"Neden odanda değilsin?!"
Derin bir nefes aldım
"Ne zaman nerede olacağımı sana soracak değilim bana bu zamana kadar türlü işkenceler ettin hala nasıl karşımda böyle durabiliyorsun anlamıyorum. Kendinizi tatmin ettiniz mi bari?
Tabii istemediğiniz ve hesaba katmadığınız birşey oldu değil mi? Prezervatif yırtıldı ve BAM"
Sesim çok yüksek çıkıyordu umarım birşey olmaz
"Ben oldum değilmi sırf sizin hatanız ve aptallığınız yüzünden şuan bu dünyadayım ve bu zaman kadar küfürlere işkencelere şiddete maruz kaldım"
Büyük bir sessizlik oluştu öylece donup kalmıştı çünkü ilk defa böyle konuşmuştum ona karşı
Aşağı kattan annem bağırdı
"JUNG WOO"
aptal kadın
"Yazıklar olsun hepinizden nefret ediyorum"
Bunu dememle yanağımda bir ağrıyla ve acıyla yere düştüm ve tiz bir çığlık attım
Sikik herif herşeyi dayak zannediyor
Ayağa kalktım zorla yerden yardım alarak hemen dibimde olan çantaya uzandım hızlıca tam alacaktimki elimde bir baskı hissettim sikik herif elime çok sert bir şekilde basıyordu
"SEN BU HAYATTA SADECE BİR ÇÖP PARÇASISIN ANLADIN Mİ BENİ NE SİKİMLE BANA BAĞRİYORSUN BÖYLE?!?!"
şuan o kadar sinirliydim ki öldüresiye dövmek istiyordum onu elimden ayağını çekmesi için başka çare yoktu bacağını ısırdım hafifce inledi ve ayağını çekti o sırada en hızlı halimle çantamı alıp odadan son hız koşarak çıktım merdivenden inerken dusucek gibi oldum ama şükürler olsun ki böyle birşey olmadı kapıya geldim o kadın vardı
Evin heryerindeler amına koyim
Beni durdurmaya çalıştı ama ben bir sinirle onu iterek yere düşürdüm kapıyı açtım ve kendimi dışarı attım
Nereye gittiğimi bilmeden sadece koşuyorum nefes nefese kalmıştım ve ciddi anlamda her tarafım kırılmış derecede ağrıyordu ölmüş gibiydim
Ara sokaklardan birine girdim ve bir ağaca yaslanarak oturdum çok yorulmuştum çantadan telefonumu çıkartıp hoseoka mesaj attım
Jungkook
Konum atıyorum
Al beni ve çabuk ol lütfen
07:47
*Konum*
