Ne kadar da bencilim
Benim bu yanımı bilseydin beni sevmezdin diye korkuyorum
Çünkü her şeyi mahvettikten sonra kolay yoldan kaçıyormuş gibi hissediyorum
Evet bu korkakça kabul ediyorum
Ama meleğim inan bana daha fazla devam edebileceğimi sanmıyorum
Benden bunun için nefret etmezsin umarım
Çok fazla bir şey de beklemiyorum
Mutlu olmayı hak etmiyorum
Mutlu olmak da istemiyorum
Ben mutlu olmasam da sorun değil
Ama daha fazla katlanamıyorum
Bu aralar acaba sen o gece nasıl hissettin merak etmeye başladım
Bunun hakkında çok düşündüm
Acaba korkuyor muydun
Yorganın altında kollarımın arasında yatarken acaba nasıl hissediyordun
Bana cevap bile veremiyordun Minho
Seni öptüğümde
Sen dudaklarını hareket ettiremiyordun
Ben sadece bana kızgın olduğunu düşündüm
Ben sen yavaş yavaş uyuduğunda rahatlamıştım
Daha fazla sarsılmıyordu vücudun
Acaba sen uykuya dalana kadar neler olacağını fark etmiş miydin
Belki daha önce anlasaydım yaşıyor olacaktın
Ama ben onu da beceremedim
Minho seni çok özlüyorum ve buna hakkım yok
Ama belki seni bir kere daha görebilirim düşüncesi beni rahatlatıyor
Gerçekten merak ediyorum o gece sana neler olduğunu
Ama daha fazla merak etmeme gerek yok
1 yıl geçti Minho ve yine aynı aylardayız
Yine geceler serinledi
Yarın o gece
Seni kaybettiğim gece
Ben de pencereyi açık bırakıp aynı senin güzelce uyuduğun gibi uykuya dalacağım
Ve sanırım seni göreceğim değil mi?
