အဲ့ေယာက္်ားကငါ့အပိုင္(ေခတၱရပ္နား)

part(31)

Part(31)

လေရာင္ျဖာကေနေသာညအခ်ိန္တြင္.
ပန္းဆီေရာင္သန္းေနေသာပါးမို႔မို႔ေလးကိုခပ္ဖြဖြနမ္း႐ိႈက္ေသာေနလူတစ္ေယာက္

အဟင္း..ကုိယ္.ယုတ္မာေအာင္ကေလးကလုပ္တာေနာ္...
အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္အိပ္ေနလို႔..
ျမ.....
နဖူးေလး..ျမ..
မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးကိုႏူးႏူးညံ့ညံ့နမ္း႐ိူက္ေနေသာေယာက္်ားတစ္ေယာက္..

အား.....ခ္စႅိုကၱာၾကာ.....
ကိုယ္မင္းကိုဘယ္သူမွမျမင္ေအာင္ဖြက္ထားခ်င္တယ္..

သူမကိုယ္ေလးကိုေပြ႔ဖက္ကာ..
တရြတ္ရြတ္နမ္းေလသည္..

အေနာက္ကကိုယ္ရံေတာ္ကေတာ့..
စိတ္ေလတယ္ဆိုတဲ့႐ုပ္ႏွင့္..ထိုလူအားမၾကည့္ပဲမ်က္ႏွာလႊဲသြားသည္...

ထို႔ေနာက္သူမေလးအားပင့္မကာ
သူမေလးပါးစပ္ထဲသို႔ခ်ိဳေမႊးေနေသာခပ္ေသးေသးအရာအားထည့္လိုက္ၿပီး..

ျမ...ေကာင္းေကာင္းအိပ္.
ကိုယ့္ကေလးေလး....

ခပ္ဖြဖြနမ္းကာသူမအနားကပ်ာက္ကြယ္သြားသည္....

ထို႔ေနာက္..နက္ေစြးေနေသာနန္းေတာ္ထက္တြင္..ေရႊဝါေရာင္ဝတ္ရံုဝတ္ဆင္ထားေသာေယာက္်ားတစ္ေယာက္တင္းမားေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ေပၚလာၿပီး...

ဘာလို႔..တာဝႏၼေက္တာလဲ.

ေအးစက္ၿပီး..သတ္ျဖတ္ရိပ္မ်ားျပည့္ႏွက္ေနေသာအသံျဖင့္ေမးသည္..

ဒူးေထာက္ေနေသာလူဆယ္ေယာက္မွာ
ေခါင္းငံု႔လ်က္........

ၾကာပြတ္ႏွင့္တရြမ္းရြမ္းအ႐ိုက္ခံေနရသည္..

မ်က္ရည္က်ခြင့္မ႐ွိ.
ဆင္ေျခတက္ခြင့္မ႐ွိ...

လူတစ္ေယာက္ေလးကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ခိုင္းတာေတာင္အျဖစ္႐ွိေအာင္မလုပ္ႏိုင္ရင္

မင္းတို႔ကိုငါဘာလို႔ေကြၽးေမြးထားရမွာလဲ..

သတ္ျဖတ္ရိပ္မ်ားျပည့္ႏွက္ေနေသာထိုလူထံမွဖိအားေၾကာင့္...
တပ္သားမ်ားမွာ...ေခြၽးဒိးဒီးက်လ်က္..

အဲ့အဆိပ္ေဖာ္တဲ့အေစခံကိုအခုခ်က္ခ်င္းငါလိုခ်င္တယ္..အဆိပ္ေျဖေဆးေကာပဲ..
မင္းတို႔မယူႏိုင္ဘူးဆိုရင္...
ေရာ့.....ခြၽမ္း....