She's the ONLY heir that everyone wants

Chapter 5:Good Or Bad?

Blue's POV

Naglalakad ako ngayon pabalik ng bahay. Gusto ko kasing malaman ang kalagayan ng aming mga magsasaka. Feel ko lang maglakad.

Total maghahapon na din, kanina pa kasi ako duon sa bahay ni Baby Drake naglaro pa kami at nagkwentuhan. Di naman literal na nakakapagsalita si Baby Drake. Through telepathy lang yung pag-uusap namin. Pwede din siyang makapag-usap sa iba, just like my brothers. Kaya di na sila mahihirapan sa pakikipag-usap Kay Baby Drake.

"Magandang hapon Blue." Wika ni Aling Emelia. Isa sa magsasaka.

"Magandang hapon din po."

"Magandang hapon, Ate Blue." Sabi ni Delia. Ang anak na bunso ni Aling Emelia.

"Magandang hapon din sayo, Delia."

"Magandang hapon, Madam Blue." Biro na sabi ni kuya Nelson ang anak ni Mang Nestor.

"Magandang umaga sa Iyo, Binibining Blue." Sanay na talaga ako Kay Mang Nestor sa palaging pagtawag sa akin na binibini.

"Kayo po talaga Mang Nestor. Sabi ko po diba na Blue nalang. Para kang sinaunang tao na nabuhay ngayon. At ikaw naman Nelson, di pa ako matanda para maging madam" Medyo nakangiwi Kong sambit. Di bale sanay naman yan sakin kahit sungitan ko pa yan.

"Hahahaha... Di ka parin talaga nagbabago. Bueno, Anong maipaglilingkod ko sayo, binibini." Mukha talaga tong sinaunang tao si Mang Nestor.

Napangiwi namn ako ng tuluyan, kaya ayokong makausap itong si Mang Nestor. Napakamakaluma.

"May i know if we have a problem here?" Napangiti namn si Mang Nestor.

"Wala namn binibini, ngunit napapasin namin na kapag gabi ay may ibang nakakapasok dito, at nangunguha ng kaunting pagkain. Siguro dahil sa kagutuman. Kaya nila nagagawa ang pagnanakaw." Hmmm... Pansin ko nga. Pero di ko lang pinagtuunan ng pansin. Ngumiti namn ako ng bahagya.

"Oo nga naman Madam Blue.Napapasin din namin na madalas sila sa nakatingin sa Busay na mahigpit niyong sinasabi na wag lalapitan." Napataas namn ang kilay ko.

"Ano po ba yung tinitignan nila sa busay?" Takang tanong ko.

"Ewan ko pero mukhang may pagtatakang nakatingin sila at nakatulala sa busay." Napatango naman ako sa sinabi ni Nang Nestor.

"Sige po, ako na ang bahala. Salamat Mang Nestor. Kapag po may kailangan kayo, adun lang ako sa bahay." Sambit ko. May plano na ako. Hmm... Tiyak mahuhuli namin yung nagnanakaw.

"Hahaha... Ikaw talaga, binibini. Napakabait mo talaga. Wala namn na kaming kailangan kasi dito palang sa taniman makikita mo na ang lahat. Nga pala binibini, malapit na ang piesta sa ating bayan. At nais ng ating punong barangay na makisalo ka. Alam ko na magi-enjoy ka."  Napangiwi na naman ako. Hayssttt... I really hate fiesta and also attention.

"I will try, Mang Nestor. Sige po aalis na ako. Mag-ingat nalang po kayo dito." Tipid Kong ngiti at nagpatuloy na sa paglalakad. Nakita ko pang ngumiti at kumaway naman ang iba.

"Bye Madam Blue." Nakangiting paalam ni Nelson. Binatukan namn siya ni Delia. Hmm... Parang may something sa dalawa.

Fishy.
.............

Pagkadating ko sa bahay ay napataas ang kaliwang kilay ko. Mukhang may kakaiba na naman at kapag malaman kong kalokohan na namn di na talaga sila makakapasok ni makakaapak kahit sa gate man lang.

Naka Amoy agad ako ng mabango, paborito Kong ulam yun auh. Wala namn akong sinabi kay Ate Selma na magluto auh. Pumasok agad ako sa kusina, natakam naman ako sa nakita ko. Ngunit di ko pinahalata. Andyan kasi ang mga unggoy.

"H-hey b-blue! P-peace o-offering." Medyo nakangiwi na sambit ni Kuya Mikko. Mukha siyang unggoy na kinakabahan.

Napataas namn ang kilay ko.

"Hmmm... Why? Are scared if  I will tell this to our Queen Mother?" Nakataas na kilay na sambit ko. Namutla naman sila.

"BTW. Baby Drake will be your new trainor. He already know it. At sundin niyo lahat ng iuutos niya." Nabubayan namn sila ng mukha. Tsk. Mga mukhang unggoy. Umupo na agad ako. Gutom na kasi ako.

"B-blue? T-thank you." Kuya Mike.

"Don't thank me, your training is not yet done." At tinignan sila na nakatayo parin. Tinaasan ko sila ng kilay. Slow talaga.

"Tatayo lang ba kayo dyan o kakain?" Sungit kong sabi. Dali-dali namn silang umupo sa upuan. Pati si Ate Selma Kumain na din. Sanay na kasi siya. Atsaka siya palagi ang kasabay ko sa pagkain.

Tahimik naman na nag-umpisang kumain ang mga unggoy. Tsk. Minsan-minsan ay may Tumitingin-tingin sakin. Napailing lang ako.

"Ate Selma? May naging problema ba sa company?" Tanong ko kasi sa kanya dumadaan ang lahat ng mga appointments ko sa trabaho.

"A-ahmmmm.... Oo blue.  Pero nasolve na din ni Mr. Sachsen Goldman." Naka ngiti niyang sabi. Napatango lang ako. Mr. Sachsen Goldman was my Secretary.

"Eh? Meron ka bang napapansin?" Takang tanong ko ulit sa kanya. Kanina pa nakikinig ang mga unggoy. Mabuti naman.

"A-ahhmmm...a-ano b-ba a-ang y-yung n-napapansin?" Nauutal na tanong niya. Hmm... I smell something.....

"Ahmmm.. Ate Selma? Bakit po kayo na uutal?" Takang tanong din ni Kuya Adrian. Tutok na tutok kami sa Kay ate Selma. Mukhang may di ako Alam. Tsk.

Di ko Alam Kong tungkol sa trabaho o dito sa bahay. Madalas kasi akong wala dito. Ngayon lang talaga ako nagkatime.

"Aahhhh.. W-wala naman akong n-napapansin, b-blue." Okay if that so? Tumango lang ako at tumayo na total tapos na ako.

"I have to rest now." Paalam ko sa kanila at umakyat na papuntang kwarto.

Alam kong may tinatago si Ate Selma pero Alam ko din na may dahilan siya kung ano pa mn yun. Basta may tiwala ako sa kanya.

Pagka-akyat ko ay naligo na agad ako at dumungaw na naman sa balkonahe. Alam Kong di masama talaga yung magnanakaw. Kasi kung masama sila, sana dito na sila nagtungo sa mansyon. Alam naman kasi nilang andami ditong mamahaling gamit. At mga pera pati alahas. Kung ano mn ang kanilang dahilan. Tatanggapin ko yun. Di naman ako ganid sa pera. Makikita ko pa yun. Madami pang paraan.

Nakakasakit lang sa damdamin dahil bakit kailangan pa nilang magnakaw kung pwede naman silang humingi ng tulong sakin. Ayokong-ayoko talaga sa mga magnanakaw. Pero naiintindihan ko naman sila. Pwede naman silang magtrabaho dito.

Tatanggapin ko naman sila. Hayssttt......

'Baby Drake? You know what to do! Ngayon kayo magplano. Siguraduhin niyong tulog na ang mga tao dito sa lupain. Ayokong magfreak-out sila dahil sa takot.'

Yep walang kapangyarihan ang ibang tao dito pero di naman yun dahilan para di sila magkasundo.

'Alright, mum!' Then tinigil ko na ang connection namin through telepathy.

Maganda ba ang kanilang intensyon o Hindi. Hmm.. Malalaman yan bukas.

*"*"*"*"*"*"*"*"*

A/N: hoping that you enjoy the update. Thank you.

Please vote! Comment.

Stay tuned mga ka blue's👑