Always be ready
Naaaninagan kuna ang mga ilaw sa kalsada na nagpapahiwatig na nakalabas na kami sa "The Farmer s". Huminto ang kotse ni Max. Hindi ko na bunuksan ang mata ko.
Nagulat ako ng may biglang tumabon saking katawan. Napatingin ako agad sa kanya.
"Sorry, nagising kita. Suotin mo muna yan. Mukhang nilalamig ka, and also im so distracted " tawang sabi ,naughty boy . Sa sobrang lapit Niya ay ramdam ko ulit ang hininga niya.
Malayo layo pa ang byahe namin. Bumalik agad siya sa pagdadrive at ako namay umidlip.
Narinig kung magkausap si Max sa cellphone.
"Yes, I will be back a soon as possible. Yes Mom , alam ko, Bye...I Love you." Sabi ni at pinatay ang tawag.
Nakasandal parin ako sa salamin, dahan dahan akong dumilat at kinusot ang mata.Nang namalayan ko ay nasa East Carmen na kami malapit na yun sa bahay namin.
"Hey...Nagising nanaman ba Kita?" Tanong niya umiling ako.
"You will feel better kung babalik ka sa pagtulog." Sabi niya at
sinulyapan niya ako at agad naman bumalik sa kalsada ang tingin." Malapit na naman tayo." Sabi ko.
"Yeah.." His tumb travel along his lips at tinukod niya ang siko niya sa bintana.
May biglang tumawag sa cellphone ko lumitaw ang pangalan ni Dad. Agad ko itong sinagot.
"Dad." Sabi ko
"Asan na kayo?"
"Nasa East Carmen na kami Dad."
"Okay. Bye Love you mag ingat kayo. Nag aalala ako sa inyo. Hay nako." Sabi ni Dad
" No need to worry Dad. I can handle myself now. Love you bye." At pinatay ang cellphone ko.
Ala una ng umaga. Tahimik ang paligid nung lumiko patungo sa Wintones. Ang bahay lang namin ang may ilaw habang ang lahat ay tulog na.
Marami kaming mga kapit bahay , Isa na doon ang pinsan ni Papa. Marami din ang mga punong nakapalibot sa bawat bahay. Meron din kaming Public Basketball court , Volleyball court ,Play ground at Mini Park.
Nasa gate na kami. Hinawi ko ang jacket na nakayakap sakin. Tinangal ko muna ang seatbelt ko. Nagmamadaling lumabas si Max at pinagbuksan ako ng pinto. Habang bumababa ay nahagip ang mga titig niya.
"Thanks" Sabi ko at tinitigan ko rin nag iwas siya ng tingin.
"Little thing." Sabi niya at sinarado ang pintuan ng sasakyan.
"Here" at binigay ko ang jacket niya.
Kinuha niya ito, nagulat ako ng nilagay sa likod ko.
"Just wear it until makapasok kana sa loob." Tumango nalang ako.
Lumakad ako patungo sa gate at nag doorbell ako tatlong beses. Nagdadalawang isip ako kung iimbitahan ko pa siya sa loob. Hinarap ko siya, naka tayo siya sa tabi ng koyse niya. Humugot akong ng malalim na hininga.
"Gusto mo bang pumasok sa loob?" umiling lang siya.
"Wag na hindi ako magtatagal, Goodbye" and he sighed, agad rin naman siya ngumiti at tumingin sakin. Pumasok na siya sa loob. Pinaandar niya ang makina nga kanyang sasakayan. Tinitignan ko lang ang mukha ko sa tint niyang salamin ,nagulat nalang ako ng bigla niyang binaba ito.
" Pumasok kana, I think you need a rest." At ngumuso siya sa likod ko. Tinignan ko sino ang nasa likod.
Ngayon ko pa namataan na kanina pa si Kuya Jose.
BINABASA MO ANG
Begging For Forgiveness (Requello's Series 1)
Teen FictionForgiveness is a not just only a simple word. Yes it is easy to say , but for me giving forgiveness is hard. Hindi ito madali kasi susugal ka rin dito. Isusugal mo ang iyong pag-asa, pag-asa na magbabago siya, pag-asa na magkakabalikan kayo, pag-asa...